FORCE! บีบบังคับมารักเลย
fafilmfim
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"น้องฟางพี่รบกวนเอากระเป๋าไปให้ไอ่ป๊อปหน่อยได้ไหม?" โทโมะพูดพรางส่งกระเป๋าให้
"อ๋อ ได้ค่ะ พี่ป๊อปอยู่ไหนล่ะคะ"
"ทำไมพี่โมะไม่เอาไปให้เอง" แก้วถามอย่างไม่พอใจเท่าไหร่
"พี่ลุกไม่ไหวเวียนหัวแล้วเนี่ย" โทโมะแกล้งเล่นละครตามป๊อปปี้บอก
"ไม่เป็นไรหรอกแก้ว แก้วนั่งอยู่นี่ไปก่อนนะ" ฟางพูดยิ้มๆก่อนจับแก้มแก้วเบาๆ
"รีบมานะ" แก้วพูด และฟางก็เดินไป
"น่าอิจฉา..." โทโมะพูดเบาๆ
"หึ มีอะไรจะพูดก็พูดมา แก้วรู้ว่าพี่มี ไม่งั้นไม่แยกฟางออกจากแก้วไปแบบนี้หรอก"
"นั่นสินะ งั้นเรามาทำอะไรสนุกๆกันดีกว่า" โทโมะพูดอย่างมีเล่ห์นัย
"พี่โมะ!!"
"อ๊ะ พี่ป๊อป พี่โทโมะฝากกระเป๋ามาให้" ฟางพูดพรางยื่นกระเป๋าให้ป๊อปปี้
"ฟาง พี่ว่าเราต้องคุยกันหน่อยนะ"
"ได้ค่ะ กลับไปนั่งคุยที่โต๊ะเถอะค่ะ ฟางใส่ชุดนี้แล้วมันโล่งๆแปลกๆ"
"อ่ะ นี่" ป๊อปปี้ถอดสูทออกมาแล้วเอาไปคลุมฟางไว้ทันที
"ขอบคุณค่ะ..." ฟางพยักหน้าเขินๆ
' ปกติกับแก้วไม่เคยหวั่นไหวขนาดนี้เลย... '
"เราจะคุยกันได้หรือยัง?"
"ค่ะ"
"พี่ไม่ชอบให้เราคบกับแก้ว เข้าใจไหม?"
"…"
"ไอ่โมะก็แฟนเก่าแก้ว แล้วตอนนี้มันก็ยังทำใจไม่ได้ แต่มันก็รู้สึกดีกับฟาง"
"แล้วจะให้ฟางทำยังไง ให้ฟางบอกเลิกแก้ว? ฟางทำไม่ได้หรอก"
"ทำไมจะทำไม่ได้ ไม่ทำเองมากกว่า!" ป๊อปปี้ขึ้นเสียงใส่
"พี่อย่ามาขึ้นเสียงใส่ฟางแบบนี้นะ"
"ทำไมฮะ?"
"พี่ไม่มีสิทธิ์! อะโอ๊ย ฟางเจ็บนะ" ฟางร้องออกมาด้วยความเจ็บเมื่ออยู่ดีๆป๊อปปี้ก็ลากเธอขึ้นไป
ห้องที่เขาจองไว้แต่แรก
"คุยในนี้นี่แหละเงียบดี" ป๊อปปี้พูดพรางทิ้งฟางลงบนเตียง
"ไม่เอาแล้ว ฟางจะกลับแล้ว" ฟางพูดเสียงสั่น
"คุยกันก่อนน่า" ป๊อปปี้เดินไปล็อคประตู
"…" ฟางได้แต่หลบหน้าคนตรงหน้า นี่มันม่านรูดชัดๆ
"เราตกลงเอาไง"
"จะให้ฟางเอาอะไรยังไง ฟางรักแก้วพี่เข้าใจไหม!?" ฟางขึ้นเสียงอย่างหงุดหงิด มีแต่คนยุให้เธอ
กับแก้วเลิกกันอยู่นั่นแหละ
"อย่ามาขึ้นเสียงกับพี่!" ป๊อปปี้พูดพร้อมดึงฟางเข้าหาตัวก่อนกดจูบโทษฐานพูดคำว่า 'รักแก้ว'
ทั้งๆที่เขาก็หลงรักเธอมาโดยตลอด
"อ๊ะ อือ…" ฟางได้แต่ครางในลำคอเมื่อคนตรงหน้าเล่นกับปากหวานของเธอจนเพลิน
"ฮะๆ ก็จูบเก่งเหมือนกันนะเรา"
"พี่ป๊อป!"
"ยัยแก้วสอนมาดีใช่หรือเปล่า แล้วสอนเรื่องอื่นมาไหมนะ?"
"พี่ จะทำอะไร? พี่ป๊อป..." ฟางพูดก่อนถอยหลังกรูด้วยความกลัว
"พี่จะทดสอบเรา" ป๊อปปี้พูดก่อนตามมากดจูบหนักๆลงไปอีกทีก่อน
ป๊อปปี้ลูบไล้เอวบางอย่างนึกสนุก อยู่มหาลัยเห็นใส่แต่ชุดนิสิตตัวใหญ่ๆ พอมาจับแล้วใส่ชุดแบบนี้หุ่นดีมากๆ
"อือ" ฟางถอนหายใจอย่างเหนื่อยหอบเมื่อคนตรงหน้าไม่ปล่อยให้เขาหายใจเลย
"หุ่นดีเหมือนกันนะเรา" ป๊อปปี้พูดก่อนค่อยๆรูดซิบชุดเดรสตัวปัญหา ที่ยั่วน้ำลายเขามาตั้งแต่
เห็นลง
"พะพี่ป๊อป มันไม่ดี อือ…" ป๊อปปี้ใช้มือรูดไปด้วยก็จริงแต่ปากไวของเขาและมืออีกข้างก็ดันแผ่น
หลังขาวเนียนของฟางและจูบซุกไซร้ไปทั่วคอขาว
"พี่พูดตรงๆนะฟาง"
"…?"
"พี่รักเรา" ป๊อปปี้พูดก่อนดึงชุดสวยออกมาในทีเดียว
บลาไร้สายที่เกือบจะหลุด ช้อทแพ้นท์สีดำ ทำเขากลืนน้ำลายเฮือกใหญ่เลยทีเดียว
ปากหนาเมื่อเห็นดังนั้นก็ไล่จูบตั้งแต่คอขาวมาถึงอกสวยและมาจบตรงจุดอ่อนไหว ทำให้ฟางดิ้นพล่านๆเพราะความเสียวทันที
"พี่ป๊อป อือ ตรงนั้นอย่า. . ." ฟางได้แต่ขอร้องพรางหลับตาพริ้ม แค่นี้เธอก็รู้สึกล่องลอยและวาบ
หวิวไปหมดแล้ว
"อือ…" ป๊อปปี้ก็ร้องครางออกมาเพราะความเสียวเช่นกันเมื่อมือบางของเธอลูบไล้อกเขาไปทั่ว
และเจ้าแกนกลางของเขาก็เกร็งอยากปลดปล่อยเต็มที
เมื่อป๊อปปี้ละจากจุดอ่อนไหว ฟางมารู้ตัวอีกทีทั้งเธอและเขาก็ไม่เหลืออะไรแล้ว
เขาค่อยๆใช้นิ้วไวละลาบละล้วงเข้าไปในช่องทางหวานช้าๆ
"อ๊า…" ฟางที่รู้สึกได้ว่ามีอะไรเข้าไปร้องเสียงหลง
"เคยกับแก้วใช่หรือเปล่า?"
"…" ฟางไม่ตอบได้แต่เงียบ ก็มันจริงอย่างที่เขาพูดนั่นแหละ
"พี่ว่าแล้ว ไม่รอดหรอกแบบนี้" ป๊อปปี้พูดก่อนถอนหายใจเตรียมจะถอนนิ้วออกมาทันที
"พี่ป๊อป อย่า ออก…" ฟางขอร้องอายๆ เมื่อมาถึงขนาดนี้แล้ว หยุดไปแบบนี้มีแต่ทรมานกับ
ทรมาน
"ทำไมล่ะ หืม?" ป๊อปปี้ยังคงคานิ้วไว้ แต่อีกมือก็เกลี่ยปอยผมที่ปกปิดน่าสวยๆของฟางออกจน
หมด
"ถึงแก้วกับฟางจะเคย แต่… พี่เป็นผู้ชายคนแรกที่เคยนะ" ฟางพูดอายๆก่อนหลับตาหนีสายตา
ที่จ้องมองร่างกายของเธออย่างหิวโหย
"พูดได้ดี แบบนี้ต้องให้รางวัลแล้วมั้ง"
ป๊อปปี้พูดก่อนชักนิ้วให้เร็วขึ้นๆตามจังหวะจนส่งฟางไปถึงดวงดาวได้สำเร็จ
"นี่ของจริงแล้วนะ" ป๊อปปี้กระซิบข้างหูก่อนสอดใส่แกนกายที่ขยายออกเต็มที่เข้าไป
"อ๊ะ อ๊า… เจ็บ" ฟางถึงกับสะดุ้งเมื่อช่องทางหวานรับรู้อะไรใหม่ๆเข้ามา และมันก็ขยายช่องทางเธอเต็มที่เหมือนกัน
"อืมห์…" ป๊อปปี้คาแกนกายไว้สักพักปล่อยให้มันปรับตัวกับช่องทางที่บีบเค้นตัวตนของเขา
จากนั้นกิจกรรมรักก็ดำเนินไปเรื่อยๆ
"อ่าห์..." ฟางร้องออกมาก่อนจะรู้สึกได้ถึงอาการร้อนวูบที่ท้องน้อย
"อึก… อืมห์ ฟางสุดยอด" ป๊อปปี้ร้องครางออกมาเมื่อถึงดวงดาวเช่นกันก่อนปล่อยของเหลว
เข้าไปจนล้นออกมา
"…" ฟางได้แต่นอนหายใจหอบอยู่บนเตียง
"เดี๋ยวพี่ทำความสะอาดให้เอาไหม?" ป๊อปปี้พูดจบไม่ฟังคำตอบแต่ก้มหน้าลง ชิมความหวานจาก
ช่องทางหวานไปพร้อมๆกับของเหลวของเขาและเธอ
"อาห์ พี่…ป๊อป"
"…" ป๊อปปี้ละออกเมื่อเห็นว่านี่มันกินเวลามามากแล้ว ก่อนจะหยิบเสื้อผ้าให้ฟางใส่
"ใส่ซะ"
"พี่ไม่นอนหรอ ฟางเหนื่อยลุกไม่ไหวนะ"
"ไม่ได้ เรานอนไม่ได้ โทโมะกับแก้วรออยู่"
"แก้ว!! ฮึก นี่ฟางทำอะไรลงไป" ฟางพูดอย่างตกใจเมื่อรู้ตัวอีกทีก็เป็นของคนอื่นไปซะแล้ว
"หึ พี่จะเก็บเรื่องเราไว้เป็นความลับแต่ถ้าพี่อยากได้เราเมื่อไหร่ เราต้องมา โอเค?"
"…"
"เออแล้วอีกอย่าง นับตั้งแต่วันนี้ห้ามใครมีอะไรกับฟาง ยกเว้นพี่!" ป๊อปปี้สั่งเสียงดุทันที
"… ก็ได้" ฟางตอบอย่างจำใจก่อนจะรีบใส่เสื้อผ้าและกลับไปที่โต๊ะเหมือนเดิม
"ฟางไปไหนมาตั้งนาน!"
FWN
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
