FORCE! บีบบังคับมารักเลย
fafilmfim
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"พี่คะ ขอยาคุมแผงนึงค่ะ"
"เอาราคาเท่าไหร่คะ?"
"เอากลางๆก็ได้ค่ะ แล้ววิธีกินล่ะคะ?"
"ตามลูกศรค่ะ" พี่ที่ร้านเภสัชพูดขึ้นอย่างสุภาพแต่ดูแล้วไม่ค่อยช่วยเธอเท่าไหร่
"เอ่อ ค่ะ" ฟางพยักหน้าพรางรีบยื่นเงินพอดีจำนวนให้พี่คนขายทันที
"แล้วมันกินยังไงกันล่ะเนี่ย?" ฟางคิดอย่างหงุดหงิดก่อนรีบเดินกลับขึ้นหอไป
แอ๊ดดดดด. . .
"แก้วตื่นแล้วหรอ?" ฟางที่เปิดเข้ามาเห็นแก้วนั่งเล่นมือถืออยู่ถามขึ้น
"อื้อ ฟางไปไหนมา?" แก้วแกล้งใสซื่อไม่รู้เรื่อง
"ไปซื้อของน่ะ เรากินอะไรกันดี?"
"ไปกินที่โรงอาหารมหาลัยมั้ย หากินง่ายดีนะ"
"ได้ๆ งั้นเดี๋ยวฟางไปอาบน้ำนะ" ฟางพูดก่อนกำกระเป๋าไว้และเดินเข้าห้องน้ำไปทันที
' เฮ้ย เมื่ออาทิตย์ก่อน พี่โมะ... ไม่ได้คุม ' แก้วนึกขึ้นได้และตกใจทันที รีบกดโทรศัพท์โทรไปหาโทโมะทันที
"ฮัลโหล?"
"พี่โมะ อาทิตย์ก่อนที่เรา...เอ่อ พี่ได้คุมหรือเปล่า?"
"ไม่นี่ ก็หลังจากเสร็จพี่ก็ป้อนยาคุมแก้วไปนี่ จำไม่ได้หรอ"
"อ๋อ โอเคแก้วลืม ตกใจหมดเลย นึกว่างานจะเข้าซะแล้ว" แก้วพูดอย่างโล่งอก
"แล้วทำไมกลัวท้องกับพี่หรือไง?"
"แก้วไม่ได้กลัวท้องกับพี่ แก้วกลัวท้อง" แก้วพูดเซ็งๆเมื่อคนปลายสายทำตัวสบายไม่ทุกข์ไม่ร้อน
อยู่ได้
"งั้นเรามาเจอกันหน่อยไหมคืนนี้ที่คอนโดพี่"
"แก้วไม่อยากทิ้งฟางอยู่ห้องคนเดียว"
"พี่ให้ไอ่ป๊อปไปอยู่ด้วยก็ได้"
"พี่ป๊อป? อืม… พี่ว่าจะดีหรอ?" แก้วถามอย่างไม่มั่นใจสักเท่าไหร่
"ดีสิ ไหนๆก็ไหนๆแล้วนะ แล้วเรื่องเรากับฟางถึงไหนแล้ว"
"จะถึงไหนล่ะ แก้วก็ยังคบกับฟางอยู่ไง"
"เห้อ เด็กดื้อ รีบๆกลับมาอยู่กับพี่ละกัน" โทโมะพูดเสียงแผ่วลงทันที
"ค่าๆ แก้วไปล่ะ บาย" แก้วตัดสายทิ้งก่อนทิ้งตัวลงบนที่นอนนิ่ม
' เป็นไงเป็นกัน ' แก้วคิดก่อนหลับตาและเผลอหลับไปในที่สุด
"อ้าว ฟางอาบน้ำเสร็จแล้วหรอ" แก้วรู้สึกตัวอีกทีก็มีมือนิ่มๆของฟางมาแตะที่แขน
"อื้ม ฟางปลุกแก้วหรือเปล่า?"
"ไม่ๆ งั้นแก้วไปอาบน้ำนะ" แก้วพูดก่อนรีบลุกขึ้นไปหยิบผ้าเช็ดตัวและไปอาบน้ำทันที
ได้แต่ตั้งคำถามแต่ไม่กล้าถามเธอสักครั้ง ได้แต่ตั้งความหวังข้างในหัวใจ...
"ฮัลโหล"
"ฟางนี่พี่เองนะ"
"อ๋อ ว่าไงคะพี่ป๊อป?"
"คืนนี้มาเจอพี่ที่คอนโดหน่อยนะ"
"พี่… ฟางยังเจ็บอยู่เลยนะ" ฟางพูดด้วยเสียงอ้อน ดูก็รู้ว่ารุ่นพี่เอาแต่ใจหมายถึงเรื่องอะไร
"มาหาหน่อย" ป๊อปปี้ตื้อ
"ฟาง… เห้อ เดี๋ยวแปปนึงนะพี่" ฟางวางโทรศัพท์ทิ้งไว้บนเตียงก่อนเดินไปถามแก้วหน้าห้องน้ำ
"แก้วคืนนี้ไปไหนหรือเปล่า?"
"หะ? อ๋อ กะว่าจะไปหาพี่กิ่งน่ะ ไม่ได้เจอนานแล้ว" แก้วพูดโกหก เพราะตัวเองเตรียมคำโกหกมา
อย่างดี
"อ๋อ โอเค ฟางถามแค่นี้แหละ ฟางจะได้จัดตารางฟางถูก"
"ฮัลโหลพี่ป๊อป"
"ว่าไงล่ะ?"
"ฟางไม่อยากไป~" ฟางอ้อนเสียงยาว
"งัั้นพี่ไปหาเราที่ห้อง โอเคมั้ย?"
"โธ่… นี่มันห้องฟางนะ"
"ทำไมล่ะ แก้วก็จะไม่อยู่ไม่ใช่หรือไง?" ป๊อปปี้ถามเสียงกวน
"เห้อ ก็ได้ค่า"
"ดีมาก อาบน้ำรอพี่นะจ๊ะ ฮ่าๆๆๆ" ป๊อปปี้พูดกวนส่งผลให้คนตรงหน้าอายแทบจะมุดหนีทันที
"ละ..แล้ว พี่ไปเอาเบอร์ฟางมาจากไหน?"
"ขอไอ่โมะ"
"จ้ะๆ แค่นี้แหละ" ฟางตอบหน้าเซ็ง ช่วยกันดีจริงๆนะ!
"เจอกันๆ"
"แก้ววววว เสร็จหรือยัง ฟางหิวแล้วนะ" ฟางเรียกแก้วเสียงยาว
"แปปนึงจ้า แปปนึง"
"-__-; นี่ทอมอาบน้ำนานกว่าฉันอีกนะเนี่ย" ฟางบ่นเบาๆ
"แหนะ บ่นไรจ๊ะ ปะๆหิวก็ไป" แก้วเดินออกมาได้ยินพอดีเดินโอบฟางและไม่ลืมหยิบกระเป๋าตังค์
ออกไป
"ฟางเอาอะไรดี?"
"ฟางเอาข้าวผัดไข่ก็ได้"
"ได้ๆ เดี๋ยวแก้วไปสั่งให้"
"แล้วแก้วเอาน้ำอะไร เดี๋ยวฟางจะได้ไปซื้อให้ทีเดียวเลย"
"แก้วเอาเป๊ปซี่ละกัน"
"โอเค" ฟางตอบพรางเดินไปที่ร้านขายน้ำพรางค้นในกระเป๋าหาเศษเหรียญไม่ได้มองทางจนชน
กับ...
กริ๊งง เสียงเหรียญกลิ้งไปกับพื้น
"ขะขอโทษค่ะ" ฟางขอโทษทั้งๆที่ยังไม่ได้มองหน้ารีบเก็บเหรียญก่อนที่มันกลิ้งหายไปมากกว่านี้
"ไม่เป็นไรครับ"
"…" ฟางพยักหน้าหงึกๆ เมื่อเก็บเหรียญได้ครบจึงเงบหน้าขึ้นมามอง
"นี่ครับพี่" ชายหนุ่มท่าทางเหมือนลูกครึ่งพูดก่อนยื่นเหรียญที่เขาเองก็ช่วยเก็บให้ฟาง
"ค่ะ น้องปีหนึ่งหรอ?" ฟางถาม เด็กคนนี้สงสัยจะเป็นเฟรชชี่ ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลยแฮะ
"ครับ ผมพิชชี่นะ" พิชชี่พูดทักทายอย่างสุภาพก่อนยิ้มให้
"พี่ชื่อฟางนะ ปี2"
"ครับ ทีหลังพี่เดินระวังๆหน่อยนะ เดี๋ยวเกิดไปชนใครแล้วล้มจะเจ็บตัวเปล่าๆนะครับ" พิชชี่พูด
พร้อมยิ้ม
"ฮ่าๆ นั่นสินะ พี่ต้องไปแล้วล่ะ ขอบใจที่เก็บเหรียญให้นะคะ"
' ชื่อฟางงั้นหรอ? ' พิชชี่คิดในใจก่อนยิ้มออกมานิดๆ
FWN
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
