ท้องฟ้า....นาฬิกา....น้ำตา....หัวใจ....
9.9
8) คำบอกลา...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความในจดหมายเขียนไว้ว่า........
..................ถึงโทโมะ.........เพื่อน"รัก"
งัย...เพื่อน....ชั้นขอโทดน๊ะที่ไม่ได้บอกแกเรื่องที่ชั้นจะไปอเมริกา ชั้นเสียใจน๊ะ....ที่ไม่ได้ร้องเพลงกับแกอีก...แต่แกไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน๊ะว่าจะไม่มีใครร้องเพลงคู่กับแก....เพราะฟางคือคนที่จะมาร้องเพลงแทนชั้น....แกรู้มั๊ยว่าฟางร้องเพลงเพราะมาก และหวานมากด้วยน๊า แกต้องไม่เศร้านะ...เพราะชั้นก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะได้กลับมาเมื่อไหร่...ชั้นขอให้นายกับฟางรักกันนานๆน๊ะ เพราะชั้นคิดว่าฟางรักแกมาก เหมือนที่แกรักฟางมากแหละ 555 ชั้นรักแกมากน๊ะ แกเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของชั้นเลยน๊ะ....ชั้นฝากเบสให้แกช่วยดูแลมันด้วยละ แล้วชั้นก็แต่งเพลงให้แกอยู่เพลงนึงด้วย....แกต้องร้องมันให้เพราะน๊ะ...
................รักที่สุด...................
................แก้วใจ..............
หลังจากที่โทโมะอ่านจดหมายจบน้ำตาก็ไหนออกมา ก่อนที่จะเอาจดหมายที่แก้วเขียนมาทาบตรงอกข้างซ้ายเบาๆ.....
โทโมะ: แก้ว...ฮึก....แกทำไมไม่บอกชั้น....ฮึก...ชั้นขอโทดที่ชั้นไม่ได้ใส่ใจแกมากกว่านี้...ฮึก...ฮือๆๆ
แล้วโทโมะก็ทำซองจดหมายหล่นจนของในนั้นตกกระจายไปหมด....แต่เมื่อโทโมะเห็นรูปที่แก้วใส่มาให้ก็ถึงกับอึ้ง...สิ่งที่เค้าเห็นก็คือ...รูปตอนเด็กที่เค้าได้ถ่ายคู่กับเทอ ใบหน้าของเด็ก 2 คน ในรูบช่างมีความสุขเหลือเกิน
ซึ่งเค้าไม่เคยคิดเลยว่าเทอจะยังเก็บมันไว้....แล้วก็ยังมีแหวนถักที่โทโมะเเคยซื้อให้แก้วตอนเด็กๆ ซึ่งทั้งคู่จะมีคนละวง...ซึ่งเทอก็ยังเก็บมันไว้อย่างดี...
โทโมะ: ฮึก...เทอยังเก็บมันไว้...ฮือๆๆ....ชั้นไม่อยากเชื่อ...ว่าคนที่ไม่เคยสะสมอะไรเลยอย่างเทอจะเก็บมันไว้...ฮือๆ....ยัยบ้าเอ๊ย....
อัพแค่นี้ละกัน....ง่วงอ่า...มันจะจบแบบเศร้า...หรือสุข...อยู่ที่ว่าคนเม้นต้องการที่จะจบแบบไหนเท่านั้นเอง เม้นด้วยน๊า ว่าอยากให้จบแบบไหน ระหว่สง...สุข..กับ..เศร้า...อันไหนเยอะกว่าก็เอาตามนั้นน๊ะจร๊ะ
..................ถึงโทโมะ.........เพื่อน"รัก"
งัย...เพื่อน....ชั้นขอโทดน๊ะที่ไม่ได้บอกแกเรื่องที่ชั้นจะไปอเมริกา ชั้นเสียใจน๊ะ....ที่ไม่ได้ร้องเพลงกับแกอีก...แต่แกไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน๊ะว่าจะไม่มีใครร้องเพลงคู่กับแก....เพราะฟางคือคนที่จะมาร้องเพลงแทนชั้น....แกรู้มั๊ยว่าฟางร้องเพลงเพราะมาก และหวานมากด้วยน๊า แกต้องไม่เศร้านะ...เพราะชั้นก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะได้กลับมาเมื่อไหร่...ชั้นขอให้นายกับฟางรักกันนานๆน๊ะ เพราะชั้นคิดว่าฟางรักแกมาก เหมือนที่แกรักฟางมากแหละ 555 ชั้นรักแกมากน๊ะ แกเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของชั้นเลยน๊ะ....ชั้นฝากเบสให้แกช่วยดูแลมันด้วยละ แล้วชั้นก็แต่งเพลงให้แกอยู่เพลงนึงด้วย....แกต้องร้องมันให้เพราะน๊ะ...
................รักที่สุด...................
................แก้วใจ..............
หลังจากที่โทโมะอ่านจดหมายจบน้ำตาก็ไหนออกมา ก่อนที่จะเอาจดหมายที่แก้วเขียนมาทาบตรงอกข้างซ้ายเบาๆ.....
โทโมะ: แก้ว...ฮึก....แกทำไมไม่บอกชั้น....ฮึก...ชั้นขอโทดที่ชั้นไม่ได้ใส่ใจแกมากกว่านี้...ฮึก...ฮือๆๆ
แล้วโทโมะก็ทำซองจดหมายหล่นจนของในนั้นตกกระจายไปหมด....แต่เมื่อโทโมะเห็นรูปที่แก้วใส่มาให้ก็ถึงกับอึ้ง...สิ่งที่เค้าเห็นก็คือ...รูปตอนเด็กที่เค้าได้ถ่ายคู่กับเทอ ใบหน้าของเด็ก 2 คน ในรูบช่างมีความสุขเหลือเกิน
ซึ่งเค้าไม่เคยคิดเลยว่าเทอจะยังเก็บมันไว้....แล้วก็ยังมีแหวนถักที่โทโมะเเคยซื้อให้แก้วตอนเด็กๆ ซึ่งทั้งคู่จะมีคนละวง...ซึ่งเทอก็ยังเก็บมันไว้อย่างดี...
โทโมะ: ฮึก...เทอยังเก็บมันไว้...ฮือๆๆ....ชั้นไม่อยากเชื่อ...ว่าคนที่ไม่เคยสะสมอะไรเลยอย่างเทอจะเก็บมันไว้...ฮือๆ....ยัยบ้าเอ๊ย....
อัพแค่นี้ละกัน....ง่วงอ่า...มันจะจบแบบเศร้า...หรือสุข...อยู่ที่ว่าคนเม้นต้องการที่จะจบแบบไหนเท่านั้นเอง เม้นด้วยน๊า ว่าอยากให้จบแบบไหน ระหว่สง...สุข..กับ..เศร้า...อันไหนเยอะกว่าก็เอาตามนั้นน๊ะจร๊ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ