เธอเท่านั้น...ตัวจริงของผม(PF)

19.00
"บาย...ฟาง"
"จ๊ะยังไงแก้วก็ใจเย็นๆนะ แล้วเจอกันวันเปิดเรียนนะ"
ฟางโบกมือให้แก้วก่อนที่แก้วจะขับรถออกไป ใจจริงเธออยากได้คำปรึกษาจากใครสักคนที่เธอจะพูดคุยได้ทุกเรื่อง แต่คนที่เธอคิดว่าจะปรึกษาดันมีปัญหาซะนี่ จำใจต้องเก็บมันไว้ให้ค้างคาอยู่เหมือนเดิม ฟางลงจากรถได้เดินเข้าไปที่ประตูเล็กของรั้วบ้าน
เอี๊ยด~
"ฟาง"ป๊อปปี้ลดกระจกลงร้องเรียดฟาง
"ห๊ะ"เดินกลับมาหาป๊อปปี้ที่รถ
"ทำไมอยู่ๆก็หายไป รู้ไหมป๊อปเป็นห่วงแทบแย่"
"เออ...พอดีว่าแก้วเค้ามีธุระรีบไปอะเลยไม่ทันได้เข้าไปบอก ต้องขอโทดด้วยนะ แล้วยัยเฟย์หล่ะ"ยกชื่อแก้วมาอ้างแล้วมองเข้าไปในรถไม่เห็นมีน้องสาว
"อ๋อ เฟย์ไปซื้อของกับไอ้เขื่อนเดี๋ยวมันคงตามมาส่ง ป๊อปเป็นห่วงฟางเลยมาดูที่บ้านก่อน"แววตาแสดงความห่วงใยฉสายออกมาอย่างชัดเจน จนแก้มฟางเริ่มเปลี่ยนสี
"อะอ่า...เข้าบ้านก่อนไไหม๊หล่ะ"
"ไม่ดีกว่า จะกสนฟางเปล่าๆนี่มันก็ดึกแล้วด้วย"
"อ่อจ่ะ ขอบคุณนะที่เป็นห่วง"
"อือ แค่ฟางปลอดภัยป๊อปก็หมดห่วงแล้ว คืนนี้ฝันดีนะ"ป๊อปปี้ยิ้มหวานในขณะที่ใบหน้าฟางแดงแปร๊ดลางไปถึงใบหู
"งะ งั้นป๊อปก็ขับรถกลับบ้านดีๆนะ"พูดรัี่วๆแล้วเดินเข้าบ้าน สายตาจากคนในรถมองตามไปจนหญิงสาวเดินเข้าประตูบ้านไปจึงเคลื่อนรถออก
 
 
"กลับมาแล้วคร๊า....พี่ฟาง"เฟย์เดินกอดตุ๊กตาแล้วนั่งลงที่โซฟาข้างๆฟาง
"พี่ฟาง"
"พี่ฟาง!!"
"หะ ห๊ะอะไรเฟย์"
"ใจลอยไปไหนเนี่ยพี่เรา ดูซิเขินอากาสรึไงแก้มแดงเชี่ยว"
"พูดอะไร...แล้วไปเอาตุ๊กตาหมีมาจากไหนเนี่ย"มองไปยังตุ๊กตาหมีสีขาวสะอาดตัวใหญ่ที่เฟย์กอดอยู่
"อ๋อ...พีั่เขื่อนซื้อ แต่เอะไม่ซิพี่ป๊อปซื้อให้คร๊า น่ารักไหมพี่ฟาง"
"น่ารักนะเนี่ย"ฟางบีบแก้มตุ๊กตาเล่นอย่างสดใส แต่ในใจห่อเหี่ยวทันทีที่ได้ยินว่าใครเป็นคนซื้อเจ้าตัวนี้ให้น้องสาว
"พี่ไปอาบน้ำก่อนดีกว่า ง่วงล่ะ"ฟางเดินไปเข้าห้องน้ำ ส่วนเฟย์เดินไปวางตุ๊กตาหมีที่เตียงแล้วกลับมาที่โต๊ะคอมพิวเตอร์ตัวโปรด พิมพ์ก่อกๆแก่กๆ แล้วยิ้มเขินกับคอมพิวเตอร์ ฟางแต่งตัวเสร็จเดินมานั่งมองน้องสาวอยู่พักหนึ่งก่อนจะล้มตัวลงนอน ในจังหวะนั้น
 
ครื้น ครื้น~
"เฟย์โทรศัพท์เข้า"เฟย์ละสายตาจากหน้าจอมารับสายที่โทรเข้ามา
"ฮัลโหล่"
(......)
"อาไร๊พี่ป๊อปอย่ามาล้อเค้านะ"
ฟางที่กำลังจะหลับถึงกับสะดุ้งทันทีที่ได้ยินชื่อคนที่โทรเข้ามา
(......)
"พี่ป๊อปอ่าเลิกล้อได้แล้วน้า ไม่งั้นเฟย์งอนจริงๆด้วย"
(.......)
"คร๊า...เท่านี้นะ"
(.......)
"พี่ป๊อปอะ"พูดเขินๆก่อนจะวางสาย
 
'คุยนานขนาดนี้ เป็นแฟนกันเลยไหม๊'
ฟางคิดในใจ ทั้งคืนนั้นไม่อาจข่มตาให้หลับได้ในหัวความคิดยังคงตบตีวุ่นวายเกี่ยวกับป๊อปปีี้และน้องสาวตัวเอง
'นายชอบน้องสาวฉันจริงๆเหรอ'
'แล้วที่นายทำเป็นห่วงฉันคืออะไรหล่ะ'
'ฉันชอบนายก่อนนะ'
'แต่...นั่นก็น้องสาวเราเหมือนกัน'
"โอ๊ยยยย"ฟางขยี้หัวตัวเองจนฟูฟ่อง
"พี่ฟางเป็นอะไรอะ"เฟยที่กำลังจะปิดคอมหันมามองพี่สาวก่อนจะกลับไปปิดคอมให้เรียบร้อยแล้วมาดูพี่สาวตัวเองอีกรอบ
"...."ฟางแกล้งเป็นหลับตา
"ที่แท้ก้ละเมอนี่เอง4555น่าเอาไปบอกพี่ป๊อปจริงๆ"
'เอาอีกแล้วชื่อนี้อีกแล้ว'
ความคิดในหัวฟางยังคงฟุ่งซ่านไม่หยุด แม้ว่าเฟยืจะหลับไปแล้วแต่คนที่นอนก่อนยังคงหลับไม่ลงอยู่ดี
"ไม่ไหวแล้วนะ"ฟางกระดกตัวนั่ง เมื่อรู้ว่าเสียงดังไปก้ยกมือปิดปากทันทีแล้วค่อยๆย่องเดินไปหอบโน๊ตบุี๊กแล้วลงไปชั่้นล่าง
 
 
...............................................................................
อัพแล้วน่าค๊ะฝากเม้น+โหวดเป็นกำลังใจด้วยนะค๊ะ
เม้นๆๆๆๆแล้วพรุ่งนี้จะมาอัพอีกจร้า