เธอเท่านั้น...ตัวจริงของผม(PF)

19.00

"บาย...ฟาง"

"จ๊ะยังไงแก้วก็ใจเย็นๆนะ แล้วเจอกันวันเปิดเรียนนะ"

ฟางโบกมือให้แก้วก่อนที่แก้วจะขับรถออกไป ใจจริงเธออยากได้คำปรึกษาจากใครสักคนที่เธอจะพูดคุยได้ทุกเรื่อง แต่คนที่เธอคิดว่าจะปรึกษาดันมีปัญหาซะนี่ จำใจต้องเก็บมันไว้ให้ค้างคาอยู่เหมือนเดิม ฟางลงจากรถได้เดินเข้าไปที่ประตูเล็กของรั้วบ้าน

เอี๊ยด~

"ฟาง"ป๊อปปี้ลดกระจกลงร้องเรียดฟาง

"ห๊ะ"เดินกลับมาหาป๊อปปี้ที่รถ

"ทำไมอยู่ๆก็หายไป รู้ไหมป๊อปเป็นห่วงแทบแย่"

"เออ...พอดีว่าแก้วเค้ามีธุระรีบไปอะเลยไม่ทันได้เข้าไปบอก ต้องขอโทดด้วยนะ แล้วยัยเฟย์หล่ะ"ยกชื่อแก้วมาอ้างแล้วมองเข้าไปในรถไม่เห็นมีน้องสาว

"อ๋อ เฟย์ไปซื้อของกับไอ้เขื่อนเดี๋ยวมันคงตามมาส่ง ป๊อปเป็นห่วงฟางเลยมาดูที่บ้านก่อน"แววตาแสดงความห่วงใยฉสายออกมาอย่างชัดเจน จนแก้มฟางเริ่มเปลี่ยนสี

"อะอ่า...เข้าบ้านก่อนไไหม๊หล่ะ"

"ไม่ดีกว่า จะกสนฟางเปล่าๆนี่มันก็ดึกแล้วด้วย"

"อ่อจ่ะ ขอบคุณนะที่เป็นห่วง"

"อือ แค่ฟางปลอดภัยป๊อปก็หมดห่วงแล้ว คืนนี้ฝันดีนะ"ป๊อปปี้ยิ้มหวานในขณะที่ใบหน้าฟางแดงแปร๊ดลางไปถึงใบหู

"งะ งั้นป๊อปก็ขับรถกลับบ้านดีๆนะ"พูดรัี่วๆแล้วเดินเข้าบ้าน สายตาจากคนในรถมองตามไปจนหญิงสาวเดินเข้าประตูบ้านไปจึงเคลื่อนรถออก

"กลับมาแล้วคร๊า....พี่ฟาง"เฟย์เดินกอดตุ๊กตาแล้วนั่งลงที่โซฟาข้างๆฟาง

"พี่ฟาง"

"พี่ฟาง!!"

"หะ ห๊ะอะไรเฟย์"

"ใจลอยไปไหนเนี่ยพี่เรา ดูซิเขินอากาสรึไงแก้มแดงเชี่ยว"

"พูดอะไร...แล้วไปเอาตุ๊กตาหมีมาจากไหนเนี่ย"มองไปยังตุ๊กตาหมีสีขาวสะอาดตัวใหญ่ที่เฟย์กอดอยู่

"อ๋อ...พีั่เขื่อนซื้อ แต่เอะไม่ซิพี่ป๊อปซื้อให้คร๊า น่ารักไหมพี่ฟาง"

"น่ารักนะเนี่ย"ฟางบีบแก้มตุ๊กตาเล่นอย่างสดใส แต่ในใจห่อเหี่ยวทันทีที่ได้ยินว่าใครเป็นคนซื้อเจ้าตัวนี้ให้น้องสาว

"พี่ไปอาบน้ำก่อนดีกว่า ง่วงล่ะ"ฟางเดินไปเข้าห้องน้ำ ส่วนเฟย์เดินไปวางตุ๊กตาหมีที่เตียงแล้วกลับมาที่โต๊ะคอมพิวเตอร์ตัวโปรด พิมพ์ก่อกๆแก่กๆ แล้วยิ้มเขินกับคอมพิวเตอร์ ฟางแต่งตัวเสร็จเดินมานั่งมองน้องสาวอยู่พักหนึ่งก่อนจะล้มตัวลงนอน ในจังหวะนั้น

ครื้น ครื้น~

"เฟย์โทรศัพท์เข้า"เฟย์ละสายตาจากหน้าจอมารับสายที่โทรเข้ามา

"ฮัลโหล่"

(......)

"อาไร๊พี่ป๊อปอย่ามาล้อเค้านะ"

ฟางที่กำลังจะหลับถึงกับสะดุ้งทันทีที่ได้ยินชื่อคนที่โทรเข้ามา

(......)

"พี่ป๊อปอ่าเลิกล้อได้แล้วน้า ไม่งั้นเฟย์งอนจริงๆด้วย"

(.......)

"คร๊า...เท่านี้นะ"

(.......)

"พี่ป๊อปอะ"พูดเขินๆก่อนจะวางสาย

'คุยนานขนาดนี้ เป็นแฟนกันเลยไหม๊'

ฟางคิดในใจ ทั้งคืนนั้นไม่อาจข่มตาให้หลับได้ในหัวความคิดยังคงตบตีวุ่นวายเกี่ยวกับป๊อปปีี้และน้องสาวตัวเอง

'นายชอบน้องสาวฉันจริงๆเหรอ'

'แล้วที่นายทำเป็นห่วงฉันคืออะไรหล่ะ'

'ฉันชอบนายก่อนนะ'

'แต่...นั่นก็น้องสาวเราเหมือนกัน'

"โอ๊ยยยย"ฟางขยี้หัวตัวเองจนฟูฟ่อง

"พี่ฟางเป็นอะไรอะ"เฟยที่กำลังจะปิดคอมหันมามองพี่สาวก่อนจะกลับไปปิดคอมให้เรียบร้อยแล้วมาดูพี่สาวตัวเองอีกรอบ

"...."ฟางแกล้งเป็นหลับตา

"ที่แท้ก้ละเมอนี่เอง4555น่าเอาไปบอกพี่ป๊อปจริงๆ"

'เอาอีกแล้วชื่อนี้อีกแล้ว'

ความคิดในหัวฟางยังคงฟุ่งซ่านไม่หยุด แม้ว่าเฟยืจะหลับไปแล้วแต่คนที่นอนก่อนยังคงหลับไม่ลงอยู่ดี

"ไม่ไหวแล้วนะ"ฟางกระดกตัวนั่ง เมื่อรู้ว่าเสียงดังไปก้ยกมือปิดปากทันทีแล้วค่อยๆย่องเดินไปหอบโน๊ตบุี๊กแล้วลงไปชั่้นล่าง

...............................................................................

อัพแล้วน่าค๊ะฝากเม้น+โหวดเป็นกำลังใจด้วยนะค๊ะ

เม้นๆๆๆๆแล้วพรุ่งนี้จะมาอัพอีกจร้า