ถ้ารักฉัน...อย่าทำแบบนี้อีก

                       .... เป็นเวลากว่า 10 วันแล้วที่ป๊อปปี้และโทโมะ มาฝึกงาน และไม่ได้โทรหาหวานใจเลยเพราะงานเยอะมากและอีกอย่างเมี่ยงก็ไม่ปล่อยให้ป๊อปปี้ว่างเลย ทำให้ฟางเป็นกังวลมาก เฟย์ซึ่งเห็นฟางนั่งอยู่คนเดียวเลยทักขึ้นว่า ...  
 
 
เฟย์ : พี่ฟางเป็นไรไป
 
 
ฟาง : เค้าไม่โทรหาพี่หลายวันแล้วนะเฟย์    (น้ำตาเริ่มไหล)  
 
 
เฟย์ : พี่เขยคงงานเยอะมั้ง  ไปฝึกงานนะไม่ใช่ไปเที่ยว  ถ้าคิดถึงมากก็ไปหาเสียสิเฟย์ไปเป็นเพื่อนก็ได้ 
 
 
ฟาง : แน่ใจนะว่าจะไปเป็นเพื่อนพี่  พี่ไปจริงนะ  
 
 
เฟย์ : จริงดิ เฟย์ทนเห็นพี่ฟางซึมแบบนี้ไม่ไหวหรอก  
 
          ....เช้าวันต่อมาเฟย์และฟางเตรียมตัวออกเดินทางไปเชียงใหม่เพราะทางมหาลัยหยุดหลายวัน....  
 
ฟาง : นี่แก้วมายังเนี่ย  รอนานแล้วนะ  
 
 
เฟย์ : โน่นไง (ชี้ไปที่แก้วซึ่งขนของมาเพียบ) 
 
เฟย์ : โห ยัยแก้ว ไปแค่ 2-3 วัน ขนไปยังกะจะย้ายบ้าน 
 
 
แก้ว : ก็แหม!!  จะขนไปให้โมะน่ะ 
 
 
ฟาง : งั้นไปกัน  แต่!!! ทุกคนห้ามโทรไปบอกทั้ง 2 หนุ่มล่วงหน้านะ  
 
 
แก้ว+เฟย์ : รับทราบค่ะ  5555555        
 
 
                        ...แล้ว3สาวก็เดินทางไปเชียงใหม่กัน แล้ว  2 หนุ่มทำอะไรอยู่นะ.... 
 
         poppy tomo
 
โทโมะ : เฮ้ยป๊อป เสร็จยัง  
 
 
ป๊อปปี้ : ยังว่ะ  แกมาช่วยติดกาวหน่อยดิ  (กำลังออกแบบท่าเรือให้ลุงไพศาล)  
 
                      แล้วโทโมะก็มุ่งหน้าไปหยิบกาวแต่... 
โทโมะ :   กาวหมดว่ะ  ทำไงดี  
 
 
ป๊อปปี้ : อ้าว!!  ชั้นเพิ่งซื้ออันใหม่มาเมื่อกี้นะ  หายไปไหนซะแล้วล่ะ  
 
 
                ... ขณะที่โทโมะและป๊อปปี้กำลังหากาวอยู่  เมี่ยงก็กระโดดเข้ากอดป๊อปปี้ ..
 
เมี่ยง : หากาวอยู่ใช่ไหม  นี่ไง  
 
 
ป๊อปปี้ : ปล่อยพี่นะเมี่ยง  (สบัดตัวสุดแรงเกิด)   ป๊อปปี้ : แล้วมาทำอะไรดึกๆ  
 
 
เมี่ยง : เมี่ยงเอานมมาให้จ่ะ  ของพี่โทโมะด้วย  (ส่งให้โทโมะ)  
 
 
โทโมะ : ขอบใจ  เมี่ยงกลับห้องได้แล้ว มันดึกมากแล้ว  
 
 
เมี่ยง : ไม่!!!!!!!  เมี่ยงจะป้อนขนมให้พี่ป๊อปปี้     (มีขนมเค้กมาด้วย)  
 
 
ป๊อปปี้ : ไปเถอะเมี่ยง พี่กินเองได้
 
 
เมี่ยง : น่า เมี่ยงป้อน  อะ อะ  อ้ำ   (ป๊อปปี้ยอมกิน)  
 
เมี่ยง : เก่งจัง  คนดีของเมี่ยง  (กอดป๊อปปี้)  
 
               ก๊อก ก๊อก   เเอ๊ดด   (เสียงเปิดประตู 55555)     
 
    ..คนที่เปิดประตูเห็นภาพที่เีมี่ยงกอดป๊อปปี้ระยะใกล้ชิด เกินกว่าเพื่อนจะทำกัน  ทนเห็นภาพนั้นเกือบไม่ได้.. 
 
ป๊อปปี้ : ฟะ ฟาง  (ผลักเมี่ยงออกไป)   
 
โทโมะ  : งานเข้าแล้วไอ่ป๊อปเอ๊ย  
 
ฟาง : นี่ที่ป๊อปไม่โทรหาฟางเลยเพราะผู้หญิงคนนี้รึเปล่า   (น้ำตาของฟางเริ่มไหลออกมา)  
 
ป๊อปปี้ : ไม่ใช่อย่างที่ฟางคิดนะ  เมี่ยงเป็นหลานเจ้าของที่นี่ื  เค้าแค่มาช่วยดูแลป๊อปกับโมะ   ใช่มั๊ยไอ้โมะ(หันหน้าไปที่โทโมะ) 
 
โทโมะ : อืม  
 
 
เฟย์ : พี่ฟางเชื่อไหม  เฟย์เชื่อพี่เขย  แต่ไม่เชื่อใจยัยหน้าจืดนี่  (มองเมี่ยงด้วยหางตา)  
 
 
เมี่ยง : เธอเป็นใคร  
 
เฟย์  : ชั้นจะบอกให้รู้นะ  นี่พี่สาวชั้นเป็นแฟนกับป๊อปปี้  นี่ยัยแก้วแฟนโทโมะ  รู้ไว้ซะ !!! 
 
 
เมี่ยง : ชิ!!  (มองหน้าฟางอย่งไม่พอใจแล้วเดินออกจากห้องป๊อปปี้) 
 
 
แก้ว :  นี่มันเรื่องอะไรกัน โมะ  
 
โทโมะ :  อะ เอิ่ม ทุกคนฟังโมะนะ เมี่ยงน่ะชอบป๊อปปี้ แต่ป๊อปปี้ไม่ได้ชอบเมี่ยง  เมี่ยงมักจะมาให้ท่าป๊อปปี้อยู่
เรื่อย แล้วเมื่อกี้ เมี่ยงคงแค่จะกอดเล่นๆ มั้ง   
 
 
เฟย์ :  แบบนี้ต้องจัดการนะพี่ฟาง  อะ อ้าว !!  พี่ฟางไปไหน 
 
 
แก้ว :  เดินออกไปเมื่อกี้  ป๊อปปี้ตามไปแล้ว  
 
เฟย์ :  อ๋อ งั้นเดี๋ยวเค้าคงเคลียร์กันเอง 
 
 
                      poppy  fang   
 
 
ป๊อปปี้ :  ฟาง  เมื่อกี้แค่อุบัติเหตุนะ 
 
 
ฟาง : ฟางไม่โกรธป๊อปหรอก  แค่น้อยใจน่ะ  
 
 
ป๊อปปี้ : ป๊อปงานยุ่งนะ  จริงๆ อยากโทรหาฟางใจจะขาดแต่ งานเยอะจริงๆ 
 
 
ฟาง : ฟางรู้แต่ ..   ฟางไม่อยากให้ป๊อปอยู่ที่นี่  ถ้าป๊อปเผลอรักเมี่ยงไป   แล้วฟางหล่ะ 
 
 
ป๊อปปี้ : ไม่มีวันนั้นแน่นอน   ป๊อปรักฟาง คนเดียวนะ 
 
 
ฟาง : ฟางจะรอดูต่อไปละกัน  ว่าป๊อปจะรักษาคำพูดได้ขนาดไหน  
 
 
ป๊อปปี้ :   แล้วฟางจะให้ป๊อปกอดให้หายคิดถึงได้ยัง  
 
 
ฟาง : จับฟางให้ได้ดิ   (วิ่ง)  
 
 
ป๊อปปี้  ; ถ้าจับได้จะทั้งกอดทั้งหอมเลยคอยดู  555  
 
_______________________________________________________________  
 
 
                                                               สนุกไหมเอ่ย   พรุ่งนี้จะมาอัพอีกนะ  
 
                                               ตอนต่อไป หลายๆคนคงหมันไส้เมี่ยงแน่ๆเลย  ติดตามแล้วจะรู้ค่ะ   
                                                                                                          bye bye