ถ้ารักฉัน...อย่าทำแบบนี้อีก

                                ......ป๊อปปี้เดินทางออกจากบ้านไปรับโทโมะ.....   

 

ป๊อปปี้ : เร็วๆ ไอ้โมะ ชั้นต้องไปลาฟาง 

 

โทโมะ : อืม ชั้นลาแก้วมาเรียบร้อยแล้ว 

 

                               ....รถของป๊อปปี้มุ่งหน้าไปบ้านนีระสิงห์อย่างเร็ว....   

 

           เอี๊ยดดดดดดด  (เสียงจอดรถ)  

 

ป๊อปปี้ : อ้าว ฟาง มายืนรออยู่เลยนะ  

 

ฟาง : ฟางทำแซนวิชมาให้ ทำให้โมะด้วย   

 

ป๊อปปี้ : ฟาง  ป๊อปไปอยู่นู่นดูแลตัวเองด้วยนะ  อย่ามีกิ๊กล่ะ  

 

ฟาง : อืม  (น้ำตาไหล)  ป๊อปก็เหมือนกัน  

 

เฟย์ : เฟย์คิดถึงโทโมะกับพี่เขยแย่เลย  กลับไวๆ นะ  

 

ป๊อปปี้+โทโมะ : อืม

 

ฟาง : ป๊อปไปเถอะเดี๋ยวไม่ทันเครื่อง  พูดพร้อมเช็ดน้ำตา

 

ป๊อปปี้ :  ไม่่ร้องนะคนดี  (กอดฟาง) เดี๋ยวป๊อปก็มาแล้ว แค่ 2 เดือน

 

ฟาง : อืม  โชคดีนะ  

 

ป๊อปปี้ : บ๊าย บายครับ    (สตาร์ทรถแล้วออกจากบ้านฟางไป)  

 

                             fang  faye   

 

ฟาง: เค้าไปแล้วอ่ะเฟย์ แล้วต่อไปนี้พี่จะอยู่ยังไง ฮืออออ  (ฟางเริ่มร้องไห้อย่างหนัก) 

 

เฟย์ : ไม่เป็นไรนะพี่ฟาง แป๊ปเดียวเอง  งั้นพี่ฟางก็โทร์หาพี่เขยทุกวันเลยดิ

 

ฟาง : อืม  งั้นเข้าบ้านเถอะ  

 

เฟย์ : อ้าว เงียบซะงั้น  หลายอารมณ์ จริง  

 

                            poppy tomo  

 

โทโมะ : เห้ย ป๊อปเเกเงียบมตั้งแต่ขึ้นเครื่องแล้วนะ  คิดถึงฟางเหรอ 

 

ป๊อปปี้ : เออ  นี่ตั้งแต่คบกันยังไม่เคยห่างกันเลย แล้วครั้งนี้จะตายไหมวะ  เครียด !!!!!!!!!  

 

โทโมะ : ทนๆไปละกัน  ช่วยไม่ได้ว่ะ  งั้นหลับสิ เดี๋ยวพอตื่นจะได้ลืม (จะช่วยได้จริงมั๊ยเนื่ย:ไรท์เตอร์) 

 

            .... 3 ชั่วโมงผ่านไป....  

 

ป๊อปปี้ : ฮ้าว  ถึงซะที เชียงใหม่ แล้วไปไหนต่อหละ

 

โทโมะ : อาจารย์บอกว่าเดี๋ยวมีคนมารัับน่ะ  

 

                                   ..มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาหาป๊อปและโมะ ..  

 

..... : ป๊อปปี้และโทโมะใช่ไหม  

 

ป๊อป+ โมะ : อืม 

 

..... : เราเหมียวนะ  ต่อไปนี้จะเป็นผู้ช่วยของเธอทั้ง 2 คน  

 

ป๊อป+โมะ : อืม ยินดีที่ได้รู้จัก  

 

เหมียว : ตามเรามาสิ เดี๋ยวพาไปหาคุณลุง   

 

                        ....แล้วเหมียวก็พาป๊อปกับโมะไปหาลุงของเธอ....  

 

เหมียว : นี่ไงคะลุง เด็กฝึกงานที่ลุงให้เหมียวไปรับ  

 

ป๊อป+โมะ : สวัสดีครับ ลุงไพศาล  

 

ลุงไพศาล : จ่ะๆ ลุงดีใจจังที่เธอทั้ง 2 คน มา เมี่ยงเอ๊ย เมี่ยง (ตะโกนเรียกหลานอีกคน)  

 

เมี่ยง : จ่ะ ลุง  (หันมาเจอป๊อปปี้)   ผู้ชายอะไรหล่อโครต    

 

ลุงไพศาล : พาพวกพี่เค้าไปห้องหน่อยสิ

 

เมี่ยง : ค่ะ ลุง   (หันไปมองป๊อปปี้อีก จนป๊อปปี้ต้องหลบสายตาอันหวานฉ่ำ)   ตามมาเลยค่ะ พี่คนหล่อ 

 

                             .....แล้วเมี่ยงก็นำทางป๊อปกับโมะไปห้อง....

 

เมี่ยง : นี่จ่ะห้องพี่  มีอะไรบอกเมี่ยงได้นะ  (จับมือป๊อปปี้ )  

 

ป๊อปปี้ : จ่ะๆ ขอบใจมาก (แกะมือเมี่ยวออก)  เมี่ยงกลับห้องเถอะ พี่ต้องทำงานน่ะ  

 

เมี่ยง : จ่ะ  

 

โทโมะ : แกโทรบอกฟางยังว่าถึงแล้ว  

 

ป๊อปปี้ : ยังว่ะ  

 

โทโมะ : งั้นฉันถ่ายรูปลง twitter ่ก่อนดีกว่า แก้วจะได้เชื่อว่าถึงแล้วจริงๆ 

 

ป๊อปปี้ : ตามใจแกชั้นโทรหาฟางดีกว่า 

 

โทโมะ : เชอะ     

 

                    poppy fang  

 

       ตื๊ด.. ตื๊ด  ตื๊ด  

 

ฟาง : ฮัลโหล  ป๊อปถึงแล้วเหรอ 

 

ป๊อปปี้ : อืม  คิดถึงฟางจัง 

 

ฟาง : ถ้าคิดถึงฟางมากไป เดี๋ยวไม่มีสมาธิทำงานหรอก  

 

ป๊อปปี้ : ฟางมาหาป๊อปได้ไหม 

 

ฟาง : ถ้าว่างก็จะไป ถ้าไม่ว่างก็ไม่รู้สิ  

 

ป๊อปปี้ : อืม ไม่เป็นไร  แต่ป๊อปรักฟางนะ 

 

ฟาง : จ่ะ ฟางก็รักป๊อป  แค่นี้ก่อนนะ ฟางต้องทำงาน 

 

ป๊อปปี้ : ครับ บาย          

 

                       poppy  

 

ป๊อปปี้ : ฟาง ป๊อปคิดถึงฟางมากเลย  ป๊อปอยากตายไปเลยตอนนี้ เฮ่อ !!  (เดินเข้าห้องแล้วหลับไป)  

 

 

                         fang

 

ฟาง : ให้ตายสิ !! ถ้ารู้ว่าห่างกับป๊อปแล้วทรมานขนาดนี้ก็ตายไปดีกว่า  

 

 

                 _________________________________________________  

           

                                                                           ตอนนี้มีตัวละครใหม่ 3 คน น๊าา  

 

                                                ไรเตอร์ใบ้ว่าเป็นมือที่ 3 ด้วย  ถ้าช่วยกันเม้นพรุ่งนี้ จะรีบมาอัพเลยจร้า