กองปราบจิตป่วน [City Hunter] ตอน รับน้องสยองขวัญ
9.5
ออมอนี่cake
แชร์นิยายฟิคชั่น
4) ตอนที่ 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
# เรื่องสั้นเรื่อง กองปราบจิตป่วน City Hunter #
ตอน รับน้องสยองขวัญ ตอนที่ 2
"ที่รัก...2สาวเค้าไม่ได้หมายความว่าที่รักแย่ แต่เค้าบอกว่าสายรหัสคุณจริญญาหนะดีเกิ้น! ก๊าก........"
"ไอปากหมา!! ตายเสียเถิด....ย้าก!!!"
ก่อนจะได้เริ่มเรียนวิชาของคนที่บ้านก็มีเรื่องให้หงุดหงิดบาทา พูดถึงไอหนุ่มเกาหลีซุ่มร้ายสายรหัสยายตาโตอยู่ดีๆ ไหงมาลงที่เธอได้ล่ะ สวย เซ็ก เอ็กซ์ หล่ออย่างเธอไม่คู่ควรกับน้องมะลิและน้องญ่าตรงไหน?
กบตายเสียเถิด......
"นี่ๆ พวกนายรู้เรื่องรับน้องคณะ'ถาปัตย์หรือยัง อยากไปด้วยอ่ะ ทั้ง อ.ทั้งรุ่นพี่ปี3 หน้าตาดีกันทั้งคณะ อ๊าย....เริ่ด!"
"เฮ่อ....อ.วิศวะก็หล่อลาก พี่เขื่อน พี่วิน พี่ฯลฯ ว้าย....อยากย้ายคณะ"
"จริงว่ะ พี่ฟางกะพี่แก้ว ไหนจะพี่ขนมจีน พี่มีน พี่หวายอีก แม่ง!อิจฉาเด็ก'ถาปัตย์โว้ย..."
"เว่อร์ว่ะ ไอไม่เฮนจะรูสึกอย่างที่พวกเองคิดเลย ยิ่งพวกปี่3 ติงตองกันทั้งน้าน"
ตัดสินใจมาดูแลคุณยายที่ประเทศไทยแทนคุณแม่ ที่ต้องดูแลคุณพ่ออยู่ที่เกาหลี เลือกเรียนคณะที่ใฝ่ฝันคือการออกแบบ กว่าจะรู้ตัวว่าฝันแบบผิดๆมาตั้งนานก็ตอนที่เหยียบเข้ามาในคณะวันแรก
รุ่นพี่ปี4 ติสท์จัด หลุดโลก
รุ่นพี่ปี2 หน้าตาดี แต่ปัญญาอ่อน
ทำไมเขาถึงไม่พูดถึงรุ่นพี่ปี 3 ก่อนปี 2 หนะเหรอครับ....
ก็เพราะพี่ปี 3 หมายถึง เอารุ่นพี่ปี 4 + รุ่นพี่ปี 2 หนะสิครับ ไงล่ะครับ....ฝันร้ายชัดๆ
ยอมรับว่าหน้าตาดีกันทั้งชั้นปี อาจารย์ที่ปรึกษาก็ฉลาดแถมยังหล่อ เหอะ! แต่ยิ่งกว่าบ้าจริงๆ รุ่นนี้ สงสารก็แต่น้องๆที่เข้ามาเป็นสายรหัสเนี่ยแหล่ะ จะรองรับอารมณ์คุณๆได้สักเท่าไหร่กันเชียว
เดี๋ยวใสซื่อ หน้าตาดี ไม่มีพิษ เดี๋ยวบ้าดีเดือด เดี๋ยวเถื่อน ดิบ โหด
มีป้าเป็นเด็กตาโต ใสซื่อเหมือนพึ่งออกมาจากตะเกียงวิเศษ ขอข้ามการพูดถึงพี่ปี2นะครับ เผอิญว่าพี่แกกัดลิ้นตายหนีหายจากชีวิตป้าแกไปตั้งแต่ตัดสินใจเข้าเรียนในคณะนี้แล้วครับ ยินดีกับพี่เค้าจริงๆ
ในเมื่อไม่มีพี่เหมือนคนอื่นก็เลยลามได้แต่กับป้ารหัสคนเดียว ชีวิตการรับน้องจึงเอาไปติดกับป้าแกมากหน่อย จนมองข้ามความสวย ความใสอะไรนั่นไปไกลแล้ว
ข้ามไปถึงว่า....ตอนแก่ป้าแกจะเป็นยังไงกันนะ?
ไอหน้าตาซื่อๆใสๆเนี่ย
"แหม....คุณเฟรชชี่คิมจงเบ แกหนะมีโอกาสได้เจอพี่เขาบ่อยๆ ยิ่งเทอม2นี้ได้เข้าห้องเชียร์ก็ยิ่งได้เห็นกันทุกวัน แกจะรู้สึกพิเศษอะไรล่ะ"
"ฉันอยากเป็นสายรหัสกะพี่แก้วอ่ะ คนบ้าอะไรบทจะสวยก็สวย บทจะหล่อก็ได้อีก >///< เขินๆ"
"ไหนจะมีพี่ชายหน้าตาดีที่สุดในสามโลกแบบ อ.วิศวะอีกอ่ะแก กรี๊ดๆๆๆ"
@@@@@@@@@@@@@@@@@
“แก้วจัดกระเป๋าให้โมะแล้วนะ ถ้าอยากได้อะไรเพิ่มก็ใส่เองแล้วกัน พวกอุปกรณ์อะไรของโมะหนะแก้วไม่อยากหยิบ เดี๋ยวไม่ถูกใจคุณหนู”
“ขอบคุณครับ”
“หืม...ทำอะไรอยู่อ่ะนิ่งไปนะวันนี้ ให้แก้วช่วยไหม?"
"มีงานนิดหน่อยครับ แต่แก้วไม่ต้องช่วยหรอก ไปพักเหอะพรุ่งนี้เดินทางแต่เช้านี่ครับเดี๋ยวตื่นสาย จะมาโทษโมะไม่ได้นะครับ”
"ชิ อย่ามาง้อทีหลังก็แล้วกัน ไนท์นะ....ฟอด..."
เมื่อสามวันก่อนเจ้านายสายตรงมาจากแอลเอ เรื่องการขนยาไอซ์ที่กำลังมีการเคลื่อนไหวอยู่ในประเทศไทย จึงได้รับคำสั่งให้ติดตามและจับกุมให้ได้ ก็ปวดเศียรเวียนเกล้าเพราะครั้งนี้ไม่มีรหัสลับอะไรให้คนสวยเขาช่วยไข และแม่ทูนหัวก็กำลังตื่นเต้นกับการรับน้องอะไรนั่นอีก จึงไม่อยากดึงมาทำงานเครียดๆให้เสียอารณ์สนุก
สถานที่รู้.....
แต่วิธีส่งของ ขนถ่ายและลำเลียงสินค้า ....ยังไม่รู้
ยายแก้มบุ๋มถูกส่งให้ไปแก้ไขระบบคอมพิวเตอร์ของศูนย์ใหญ่ที่ฝรั่งเศส เห็นว่าโดนแฮ็กเกอร์มือเทพเมพขิงเจาะเอาข้อมูลสำคัญๆของหน่วยไปได้เยอะเหมือนกัน
ส่วนเจ้าหมีตัวโตก็กำลังช่วยเขาอย่างเอาเป็นเอาตายกับการแย่งไข่คืนจากหมูเขียว....เจ้านกยัวะแองกรี้เบิร์ด
มันจะรู้ไหมว่าก่อนที่มันจะได้ไข่คืน จากนกยัวะจะกลายเป็นคนหล่อยัวะแทน
แต่ก็ช่างเถอะ เดี๋ยวจะได้ปฏิบัติงานพร้อมกันในวันพรุ่งนี้แล้ว ปล่อยมันบ้าไปก่อนก็แล้วกัน
ได้กำลังใจเป็นKissเล็กๆ ก็ว่าดีแล้ว....แต่เขามันพวกไม่รู้จักพอเสียด้วยสิ
...
.....
"หึหึ....ดีฟคิส(Deep Kiss)หน่อยสิครับ อยากได้กำลังใจ"
"เห็นว่าวันนี้ทำตัวดี ไม่ดื้อ ไม่ซนหรอกนะ"
จัดกระเป๋าเสื้อผ้าสองใบร่วมๆชั่วโมงก็เสร็จ เดินออกมาบอกคนรักว่าเธอยังจัดสิ่งของส่วนตัวเขาไม่ครบ ให้จัดการเอง อาว้งอาวุธอะไรหนะไม่ได้กลัวหรอกนะ ใช้จนชินมือแล้ว แต่ไม่รู้ว่าผีดิบอยากได้อะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า เพราะแค่ไปเที่ยวคงไม่คิดจะหนีบอะไรอันตรายๆไปด้วย ....มั้ง?
เชิญเลือกเองคงจะถูกใจมากกว่า
ถูกขอให้จัดจูบหนักๆให้กำลังใจคนแก่แต่ตัว ต่อจากหอมแก้มเบาๆ ก็ปฏิเสธไม่ได้ เพราะดูท่าทางผีดิบจะเหนื่อยกับงานตรงหน้าจริงๆ ไม่ได้ถามว่างานอะไร เพราะถ้านายใหญ่ไม่สั่งแสดงว่าไม่เกี่ยวกับเธอ หรืออาจเพราะเห็นว่าเธอวุ่นๆอยู่กับเรื่องรับน้อง....?
ไม่อยากเข้าไปยุ่มย่าม กลัวงานจะเสีย เพราะเธอไม่ได้เก่งอะไรมาจากไหน เป็นสมาชิกที่เพิ่มเข้ามาโดยไม่ได้ตั้งใจ ดังนั้นถ้าไม่ถูกเรียกใช้ก็อยู่ในที่ของตัวเองไปก็พอ
น้อยใจหรือเปล่าไม่รู้.....ยังไม่ได้คิด เอาไว้ว่างๆก่อนก็แล้วกัน
"....จุ๊บ....อื้อ....อืม...."
"อือ...เดี๋ยวยาวนะครับ หึหึ....จุ๊บ ไนท์ครับ..."
ลงไปนั่งบนตักกว้างที่อ้าแขนรอให้เธอเข้าไปหาอยู่ตั้งแต่แรก มือหนารัดเข้าที่เอวบางอย่างต้องการกำลังใจเธอจึงคล้องข้อมือเล็กโอบรอบคอตอบกลับคุณชาย ก่อนจะค่อยๆเลื่อนใบหน้าเข้าหา ริมฝีปากอิ่มสัมผัสเข้าที่หน้าผากหนา แล้วไล่ต่ำลงมาที่ปลายจมูก เธอค่อยๆไล้ริมฝีปากอิ่มไปยังแก้มกลิ่นชาเขียวที่คุณชายชอบดื่ม และสัมผัสเข้าที่ริมฝีปากหนาอย่างเบาแรง
รู้ดีว่าสิ่งที่ทำ มีผลต่อความต้องการภายในร่างกายของชายหนุ่มกระหายเลือดอย่างเขา จึงได้รับการตอบกลับที่เสียวซ่านเกินห้ามใจกลับคืนมา เพราะชายหนุ่มยึดท้ายทอยของเธอเอาไว้แล้วบดเบียดลิ้นหนาเข้าหาลิ้นเล็กๆอย่างหื่นกระหายจนตั้งตัวแทบไม่ทัน ทำได้เพียงจูบตอบและส่งเสียงครางฮือเมื่อเขาถอนลิ้นออกมาแล้วสอดใส่เข้าไปอีกครั้ง และอีกครั้ง มือหนาที่เหลืออีกข้างก็เลื่อนมาที่สะโพกมนของเธอ ทั้งบีบทั้งเค้นจนเผลอขยับตัวไปสัมผัสเข้ากับความแข็งขืนที่คุ้นเคยบนตักกว้าง คนเก่งกว่าใช้ลิ้นหนาไล่ต้อนและตวัดลิ้นเล็กๆจนร่างกายของเธออ่อนแรงไปหมด
แลกเปลี่ยนลมหายใจซึ่งกันและกันจนในหัวขาวโพลน ไร้ซึ่งความรู้สึกผิดชอบชั่วดีใดๆในตัวเอง และเกือบจะมีอะไรเลยเถิดไปในค่ำคืนนี้ คนตัวโตก็ขัดเธอเอาเสียดื้อๆ
เอาน่าก็คนมีงานนี่นะ......
"ที่เดิมนะสวนผึ้ง อีก 10 ชั่วโมงของถึง" "อือ ก็ดีบ้านผีสิงแบบนั้น สะดวกดีงานไม่สะดุด เดี๋ยวเจอกัน"
@@@@@@@@@@@@@@@@@
"...คิกคิก...ไนท์อ่ะ แก้วเข้าห้องนะ อ้อ โมะไม่ต้องปลุกแก้วนะ แก้วตั้งนาฬิกาไว้แล้ว แก้วไม่อยากออกไปพร้อมกับครูที่ปรึกษาอ่ะ ขี้เกียจเจอะเจอสายตาเด็กๆที่อิจฉาจริญญา ว่ามีพี่ชายสุดแสนจะหล่อ"
"ครับผม!!"
........
...................
"อ๊ะ....ซี้ด....โมะ....โมะ"
"หืม....ที่รักเป็นอะไร นั่งทำอะไรตรงนั้นครับ อ๊ะ....เลือด !?"
เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
# เรื่องสั้นเรื่อง กองปราบจิตป่วน City Hunter #
ตอน รับน้องสยองขวัญ ตอนที่ 2
"ที่รัก...2สาวเค้าไม่ได้หมายความว่าที่รักแย่ แต่เค้าบอกว่าสายรหัสคุณจริญญาหนะดีเกิ้น! ก๊าก........"
"ไอปากหมา!! ตายเสียเถิด....ย้าก!!!"
ก่อนจะได้เริ่มเรียนวิชาของคนที่บ้านก็มีเรื่องให้หงุดหงิดบาทา พูดถึงไอหนุ่มเกาหลีซุ่มร้ายสายรหัสยายตาโตอยู่ดีๆ ไหงมาลงที่เธอได้ล่ะ สวย เซ็ก เอ็กซ์ หล่ออย่างเธอไม่คู่ควรกับน้องมะลิและน้องญ่าตรงไหน?
กบตายเสียเถิด......
"นี่ๆ พวกนายรู้เรื่องรับน้องคณะ'ถาปัตย์หรือยัง อยากไปด้วยอ่ะ ทั้ง อ.ทั้งรุ่นพี่ปี3 หน้าตาดีกันทั้งคณะ อ๊าย....เริ่ด!"
"เฮ่อ....อ.วิศวะก็หล่อลาก พี่เขื่อน พี่วิน พี่ฯลฯ ว้าย....อยากย้ายคณะ"
"จริงว่ะ พี่ฟางกะพี่แก้ว ไหนจะพี่ขนมจีน พี่มีน พี่หวายอีก แม่ง!อิจฉาเด็ก'ถาปัตย์โว้ย..."
"เว่อร์ว่ะ ไอไม่เฮนจะรูสึกอย่างที่พวกเองคิดเลย ยิ่งพวกปี่3 ติงตองกันทั้งน้าน"
ตัดสินใจมาดูแลคุณยายที่ประเทศไทยแทนคุณแม่ ที่ต้องดูแลคุณพ่ออยู่ที่เกาหลี เลือกเรียนคณะที่ใฝ่ฝันคือการออกแบบ กว่าจะรู้ตัวว่าฝันแบบผิดๆมาตั้งนานก็ตอนที่เหยียบเข้ามาในคณะวันแรก
รุ่นพี่ปี4 ติสท์จัด หลุดโลก
รุ่นพี่ปี2 หน้าตาดี แต่ปัญญาอ่อน
ทำไมเขาถึงไม่พูดถึงรุ่นพี่ปี 3 ก่อนปี 2 หนะเหรอครับ....
ก็เพราะพี่ปี 3 หมายถึง เอารุ่นพี่ปี 4 + รุ่นพี่ปี 2 หนะสิครับ ไงล่ะครับ....ฝันร้ายชัดๆ
ยอมรับว่าหน้าตาดีกันทั้งชั้นปี อาจารย์ที่ปรึกษาก็ฉลาดแถมยังหล่อ เหอะ! แต่ยิ่งกว่าบ้าจริงๆ รุ่นนี้ สงสารก็แต่น้องๆที่เข้ามาเป็นสายรหัสเนี่ยแหล่ะ จะรองรับอารมณ์คุณๆได้สักเท่าไหร่กันเชียว
เดี๋ยวใสซื่อ หน้าตาดี ไม่มีพิษ เดี๋ยวบ้าดีเดือด เดี๋ยวเถื่อน ดิบ โหด
มีป้าเป็นเด็กตาโต ใสซื่อเหมือนพึ่งออกมาจากตะเกียงวิเศษ ขอข้ามการพูดถึงพี่ปี2นะครับ เผอิญว่าพี่แกกัดลิ้นตายหนีหายจากชีวิตป้าแกไปตั้งแต่ตัดสินใจเข้าเรียนในคณะนี้แล้วครับ ยินดีกับพี่เค้าจริงๆ
ในเมื่อไม่มีพี่เหมือนคนอื่นก็เลยลามได้แต่กับป้ารหัสคนเดียว ชีวิตการรับน้องจึงเอาไปติดกับป้าแกมากหน่อย จนมองข้ามความสวย ความใสอะไรนั่นไปไกลแล้ว
ข้ามไปถึงว่า....ตอนแก่ป้าแกจะเป็นยังไงกันนะ?
ไอหน้าตาซื่อๆใสๆเนี่ย
"แหม....คุณเฟรชชี่คิมจงเบ แกหนะมีโอกาสได้เจอพี่เขาบ่อยๆ ยิ่งเทอม2นี้ได้เข้าห้องเชียร์ก็ยิ่งได้เห็นกันทุกวัน แกจะรู้สึกพิเศษอะไรล่ะ"
"ฉันอยากเป็นสายรหัสกะพี่แก้วอ่ะ คนบ้าอะไรบทจะสวยก็สวย บทจะหล่อก็ได้อีก >///< เขินๆ"
"ไหนจะมีพี่ชายหน้าตาดีที่สุดในสามโลกแบบ อ.วิศวะอีกอ่ะแก กรี๊ดๆๆๆ"
@@@@@@@@@@@@@@@@@
“แก้วจัดกระเป๋าให้โมะแล้วนะ ถ้าอยากได้อะไรเพิ่มก็ใส่เองแล้วกัน พวกอุปกรณ์อะไรของโมะหนะแก้วไม่อยากหยิบ เดี๋ยวไม่ถูกใจคุณหนู”
“ขอบคุณครับ”
“หืม...ทำอะไรอยู่อ่ะนิ่งไปนะวันนี้ ให้แก้วช่วยไหม?"
"มีงานนิดหน่อยครับ แต่แก้วไม่ต้องช่วยหรอก ไปพักเหอะพรุ่งนี้เดินทางแต่เช้านี่ครับเดี๋ยวตื่นสาย จะมาโทษโมะไม่ได้นะครับ”
"ชิ อย่ามาง้อทีหลังก็แล้วกัน ไนท์นะ....ฟอด..."
เมื่อสามวันก่อนเจ้านายสายตรงมาจากแอลเอ เรื่องการขนยาไอซ์ที่กำลังมีการเคลื่อนไหวอยู่ในประเทศไทย จึงได้รับคำสั่งให้ติดตามและจับกุมให้ได้ ก็ปวดเศียรเวียนเกล้าเพราะครั้งนี้ไม่มีรหัสลับอะไรให้คนสวยเขาช่วยไข และแม่ทูนหัวก็กำลังตื่นเต้นกับการรับน้องอะไรนั่นอีก จึงไม่อยากดึงมาทำงานเครียดๆให้เสียอารณ์สนุก
สถานที่รู้.....
แต่วิธีส่งของ ขนถ่ายและลำเลียงสินค้า ....ยังไม่รู้
ยายแก้มบุ๋มถูกส่งให้ไปแก้ไขระบบคอมพิวเตอร์ของศูนย์ใหญ่ที่ฝรั่งเศส เห็นว่าโดนแฮ็กเกอร์มือเทพเมพขิงเจาะเอาข้อมูลสำคัญๆของหน่วยไปได้เยอะเหมือนกัน
ส่วนเจ้าหมีตัวโตก็กำลังช่วยเขาอย่างเอาเป็นเอาตายกับการแย่งไข่คืนจากหมูเขียว....เจ้านกยัวะแองกรี้เบิร์ด
มันจะรู้ไหมว่าก่อนที่มันจะได้ไข่คืน จากนกยัวะจะกลายเป็นคนหล่อยัวะแทน
แต่ก็ช่างเถอะ เดี๋ยวจะได้ปฏิบัติงานพร้อมกันในวันพรุ่งนี้แล้ว ปล่อยมันบ้าไปก่อนก็แล้วกัน
ได้กำลังใจเป็นKissเล็กๆ ก็ว่าดีแล้ว....แต่เขามันพวกไม่รู้จักพอเสียด้วยสิ
"หึหึ....ดีฟคิส(Deep Kiss)หน่อยสิครับ อยากได้กำลังใจ"
"เห็นว่าวันนี้ทำตัวดี ไม่ดื้อ ไม่ซนหรอกนะ"
จัดกระเป๋าเสื้อผ้าสองใบร่วมๆชั่วโมงก็เสร็จ เดินออกมาบอกคนรักว่าเธอยังจัดสิ่งของส่วนตัวเขาไม่ครบ ให้จัดการเอง อาว้งอาวุธอะไรหนะไม่ได้กลัวหรอกนะ ใช้จนชินมือแล้ว แต่ไม่รู้ว่าผีดิบอยากได้อะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า เพราะแค่ไปเที่ยวคงไม่คิดจะหนีบอะไรอันตรายๆไปด้วย ....มั้ง?
เชิญเลือกเองคงจะถูกใจมากกว่า
ถูกขอให้จัดจูบหนักๆให้กำลังใจคนแก่แต่ตัว ต่อจากหอมแก้มเบาๆ ก็ปฏิเสธไม่ได้ เพราะดูท่าทางผีดิบจะเหนื่อยกับงานตรงหน้าจริงๆ ไม่ได้ถามว่างานอะไร เพราะถ้านายใหญ่ไม่สั่งแสดงว่าไม่เกี่ยวกับเธอ หรืออาจเพราะเห็นว่าเธอวุ่นๆอยู่กับเรื่องรับน้อง....?
ไม่อยากเข้าไปยุ่มย่าม กลัวงานจะเสีย เพราะเธอไม่ได้เก่งอะไรมาจากไหน เป็นสมาชิกที่เพิ่มเข้ามาโดยไม่ได้ตั้งใจ ดังนั้นถ้าไม่ถูกเรียกใช้ก็อยู่ในที่ของตัวเองไปก็พอ
น้อยใจหรือเปล่าไม่รู้.....ยังไม่ได้คิด เอาไว้ว่างๆก่อนก็แล้วกัน
"....จุ๊บ....อื้อ....อืม...."
"อือ...เดี๋ยวยาวนะครับ หึหึ....จุ๊บ ไนท์ครับ..."
ลงไปนั่งบนตักกว้างที่อ้าแขนรอให้เธอเข้าไปหาอยู่ตั้งแต่แรก มือหนารัดเข้าที่เอวบางอย่างต้องการกำลังใจเธอจึงคล้องข้อมือเล็กโอบรอบคอตอบกลับคุณชาย ก่อนจะค่อยๆเลื่อนใบหน้าเข้าหา ริมฝีปากอิ่มสัมผัสเข้าที่หน้าผากหนา แล้วไล่ต่ำลงมาที่ปลายจมูก เธอค่อยๆไล้ริมฝีปากอิ่มไปยังแก้มกลิ่นชาเขียวที่คุณชายชอบดื่ม และสัมผัสเข้าที่ริมฝีปากหนาอย่างเบาแรง
รู้ดีว่าสิ่งที่ทำ มีผลต่อความต้องการภายในร่างกายของชายหนุ่มกระหายเลือดอย่างเขา จึงได้รับการตอบกลับที่เสียวซ่านเกินห้ามใจกลับคืนมา เพราะชายหนุ่มยึดท้ายทอยของเธอเอาไว้แล้วบดเบียดลิ้นหนาเข้าหาลิ้นเล็กๆอย่างหื่นกระหายจนตั้งตัวแทบไม่ทัน ทำได้เพียงจูบตอบและส่งเสียงครางฮือเมื่อเขาถอนลิ้นออกมาแล้วสอดใส่เข้าไปอีกครั้ง และอีกครั้ง มือหนาที่เหลืออีกข้างก็เลื่อนมาที่สะโพกมนของเธอ ทั้งบีบทั้งเค้นจนเผลอขยับตัวไปสัมผัสเข้ากับความแข็งขืนที่คุ้นเคยบนตักกว้าง คนเก่งกว่าใช้ลิ้นหนาไล่ต้อนและตวัดลิ้นเล็กๆจนร่างกายของเธออ่อนแรงไปหมด
แลกเปลี่ยนลมหายใจซึ่งกันและกันจนในหัวขาวโพลน ไร้ซึ่งความรู้สึกผิดชอบชั่วดีใดๆในตัวเอง และเกือบจะมีอะไรเลยเถิดไปในค่ำคืนนี้ คนตัวโตก็ขัดเธอเอาเสียดื้อๆ
เอาน่าก็คนมีงานนี่นะ......
"ที่เดิมนะสวนผึ้ง อีก 10 ชั่วโมงของถึง" "อือ ก็ดีบ้านผีสิงแบบนั้น สะดวกดีงานไม่สะดุด เดี๋ยวเจอกัน"
@@@@@@@@@@@@@@@@@
"...คิกคิก...ไนท์อ่ะ แก้วเข้าห้องนะ อ้อ โมะไม่ต้องปลุกแก้วนะ แก้วตั้งนาฬิกาไว้แล้ว แก้วไม่อยากออกไปพร้อมกับครูที่ปรึกษาอ่ะ ขี้เกียจเจอะเจอสายตาเด็กๆที่อิจฉาจริญญา ว่ามีพี่ชายสุดแสนจะหล่อ"
"ครับผม!!"
........
...................
"อ๊ะ....ซี้ด....โมะ....โมะ"
"หืม....ที่รักเป็นอะไร นั่งทำอะไรตรงนั้นครับ อ๊ะ....เลือด !?"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
