กองปราบจิตป่วน [City Hunter] ตอน รับน้องสยองขวัญ

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น 
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~

# เรื่องสั้นเรื่อง กองปราบจิตป่วน City Hunter #

ตอน รับน้องสยองขวัญ ตอนที่ 1 The First

"คิก คิก ...ฮ่าๆๆๆ"  

"...ฟอด...หัวเราะอะไรอยู่คนเดียวครับที่รัก" 

"แก้วกำลังดูรูปเมื่อตอนรับน้องปีที่แล้ว ฮาเป็นบ้า ปีนี้ปี3เป็นเฮด(Head)ซะด้วยสิ...ทำไรดีน้า?"

"ไปที่ไหนล่ะครับ ตกลงกันหรือยัง ชวน อ.ที่ปรึกษาด้วยใช่ไหมครับ...^___^ "

"ชวนสิคะ อ.วิศวะขา แต่ถึงไม่ชวนโมะคงไม่ยอมให้แก้วไปคนเดียวอยู่แล้วนี่ ใช่ไหม....นี่แหน่ะๆ" 

"อ๊าก...เจ็บคร้าบ อ่า....แก้วอ่าจมูกโมะเบี้ยวแล้วอ่ะครับ" 

            ล้างจานเสร็จ เช็ดไม้เช็ดมือแล้วเดินตรงมายังโซฟาตัวใหญ่กลางห้อง ยื่นหน้าเข้าไปดูว่าหญิงคนรักกำลังให้ความสนใจอะไรอยู่ในมือเรียว มือหนายกเอาคนตัวเล็กกว่ามานั่งบนตักกว้างของตนเองพร้อมกับโอบเอวบางไว้หลวมๆแล้วแอบฉวยโอกาสกับแก้มนุ่มนิ่ม ก่อนคนสวยจะหันหน้ามาให้คำตอบที่เขาอยากจะรู้พร้อมกับยิ้มสวยจากใบหน้าหวานๆและ 

            นิ้วเรียวบอบบางกับจมูกของเขาเอง  

"อ่อ...คนดี....หลับยัง  อา ...ครับ" 

"อืม....หลับตอนที่แก้วออกมานั่งดูรูปนี่แหล่ะ ทำไม...โมะมีอะไรกับคนดีหรือเปล่า?" 

"ไม่มีครับ...ถ้าจะมีก็กับแก้วนี่แหล่ะ...เข้าห้องเถอะครับ...." 

"หืม?...ช่วงนี้เจออาจารย์จอมหื่นบ่อยจัง...อ๊ะโมะจั๊กกะจี้อ่ะ..คิก" 

            ทำมื้อเย็นง่ายๆด้วยสิ่งไร้ชีวิตที่ยังพอหลงเหลืออยู่ในตู้สำหรับสิ่งมีชีวิตที่เริ่มขาดสารอาหาร 3 ที่นั่ง เพราะอาทิตย์นี้ยุ่งจริงๆ  ให้ตายไม่มีเวลาไปเดินช็อปของอร่อยๆเข้าห้องเลย

            ....น้าขอโทษนะคะคนดี อ.วิศวขา จริญญาขอโต้ด.....TnT

            ทานข้าวเสร็จ ส่งคนตัวเล็กที่สุดเข้าห้องเพื่อพักผ่อน ก่อนจะเดินมานั่งดูอัลบั้มรูปที่พึ่งขุดมาจากตู้เล็กๆในห้องของตัวเอง บนโซฟาตัวใหญ่หน้าทีวีรอคนรักที่กำลังง่วนอยู่กับงานหนักในห้องครัว 

            เธอทำ คนดีทาน เขาล้าง .... ช่างสมบูรณ์แบบจริงๆครอบครัวสุขสันต์ คิกๆ

            ถูกคนฉวยโอกาสดึงเอวบางไปนั่งบนตักกว้าง แถมยังเสียแก้มไปอีก เฮ่อ.........เสียเปรียบตลอด 

            ทำได้ก็แค่เพียงแก้แค้นเล็กๆน้อยๆคืนกลับไป ได้แค่นั้นจริงๆ ก่อนจะถูกคนฉวยโอกาสหื่นกามคนเดิมลักพาตัวไปที่เตียงคิงไซส์สีเลือดนกที่เธอคุ้นเคยของจอมโจร

........ 

............ 

"....อื้อ.....โมะ...." 

@@@@@@@@@@@@@@@@@

“เดือนหน้าเราจะไปรับน้องกันที่ไหนดีวะ?” 

“หวายอยากไปทะเล อ๊าย.....อยากเห็น อ.โทโมะใส่ทูพีช >o<”

“ว้ายๆๆ หนมจีนก็อยากเห็น...แต่ว่าไปป่าดีกว่ามั้ย เพราะปีที่แล้วพี่ปี4 ก็พาไปทะเลแล้วนี่ หรือยังไงอ่ะฟางจ๋า”

"ฟางก็เห็นด้วยกับเพื่อนๆนั่นแหล่ะ เราใช้วิธีโหวตกันดีไหม?"

"ฟางจ๋า........แก้วอยากไปบ้านผีสิง ฮิฮิฮิ นะจ๊ะๆๆ" 

"บรื๋อ ที่รักอ่า ไม่เอานะ...ฟางจ๋ากบอยากไปสวิตเซอร์แลนด์เมืองไทย บรรยากาศชิวๆ"

"ไม่เอา ไปทะเล! // ต้องไปป่าๆๆๆๆ // บ้านผีสิงๆๆๆๆ // สวิตฯๆๆๆ // #a?\\#;0jfjkl;#"

“ทุกคนเงียบ !!!!! วินว่าฟางจ๋าอะแหล่ะเป็นคนตัดสินใจเลือกมา เพราะฟางจ๋าเป็นประธานรุ่นของปี3 เดี๋ยวให้เพื่อนๆเสนอมากันสัก 3-4 ที่ก็แล้วกัน”

"เฮ่อ....ฟางจ๋งฟางจ๋าอะไร...จะบ้าตาย เอาล่ะๆเข้าใจแล้วล่ะ ห้องเรานี่มันเด็กไม่รู้จักโตรวมตัวกันอยู่ใช่ไหมเนี่ย? จะใช้ประชาธิปไตยเหมือนรุ่นอื่นๆบ้างไม่ได้เลยใช่ป่ะ เฮ้อ....ฟางจ๋าเบื่อ เอ้ย!! คนสวยเซ็ง"

            รวมตัวกันได้ครบทีมตรงที่ประจำก็เปิดศึกน้ำลายกันทันที ประเด็นของวันนี้คือ สถานที่รับน้องของคณะสถาปัตย์เรา พวกเธอซึ่งเป็นรุ่นพี่ต้องรับผิดชอบ

อย่างว่าแหล่ะ เด็กๆก็งี้ความเห็นไม่ค่อยจะลงรอยกันเท่าไหร่ เข้าใจหน่อยนะคะคุณประธานรุ่นสุดสวย อิอิ         

                                                            "ของมาถึงแล้วนะ แต่ยังออกมาไม่ได้ เตรียมเงินไว้เลยก็แล้วกัน" 

                                    "รู้แล้วน่า เงินมันพร้อมจะไปได้ทุกเวลา ทางแกนั่นแหล่ะเช็คของให้ดีก็แล้วกัน" 

@@@@@@@@@@@@@@@@@

“สรุปว่าปีนี้เราจะไปรับน้องกันที่สวนผึ้งของคุณลุงไผ่ที่สมุยกัน รบกวนมีนประสานงานให้หน่อยนะ อยู่หมู่บ้านเดียวกันใช่ไหม?” 

“โอเคจ้ะฟางจ๋า เดี๋ยวมีนโทรฯหาคุณแม่ให้ติดต่อคุณลุงไผ่ให้เลย” 

            ตัดสินใจเลือกสถานที่ได้แล้วก็เรียกเพื่อนๆเข้ามารับฟัง ในคาบเรียนภาษาอังกฤษ ในเมื่อให้เธอเป็นคนเลือกก็ใช้ระบบคอมมิวนิสต์เลยแล้วกัน เสาะหาสถานที่ที่สามารถให้ความรู้กับน้องๆและเราสามารถคืนประโยชน์ให้เขากลับไปได้  

            ขอให้ผ่านไปด้วยดีทีเถิด....สาธุ 

“แหง่ะ ....ไปเที่ยวสวนผึ้ง?จะมีอะไรให้ทำสนุกๆวะเนี่ยกบ?// เออนั่นสิครับยาหยี”

"ขอโทษนะจ๊ะ คุณชายภัทรดนัย คุณหนูจริญญาขา....กรุณาทำความเข้าใจด้วยนะคะ เราจะไปรับน้องกันย่ะ พาน้องๆไปทำสาธารณะประโยชน์กัน ไม่ได้ไปเที่ยว!"

"เอาล่ะๆ เลิกสามัคคีกันสัก 10 นาทีได้ไหม ก่อนอาจารย์จะเข้าห้องเนี่ย เดี๋ยววันนี้ฟางจะไปทำหนังสือขออธิการฯ และเรียนเชิญอาจารย์ที่ปรึกษาก็แล้วกัน อยากเชิญ อ.ท่านไหนไปด้วยเป็นพิเศษไหม? จะได้ทำหนังสือเสียทีเดียว"

            ในเมื่อเพื่อนสนิทคนสวยมีบัญชา ก็ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้อีก เพราะดันไปให้อำนาจซะเต็มที่ขนาดนั้น เลยทำได้แค่เพียงชวนกบบ่นเป็นเพื่อน 

            ถึงสวนผึ้งจะน่าเบื่อ แต่ถ้ามีทะเลก็น่าสนล่ะนะ ไม่ได้อยากเห็นใครใส่ทูพ้งทูพีชอะไร แค่อยากนอนอาบแดดให้สีผิวใกล้เคียงกับนักร้องสาวเซ็กซี่รีฮันน่าก็เท่านั้นเอง 

            มากกว่าทูพีชก็เห็นมาแล้ว พอเหอะเดี๋ยวสติแตก 

"กบอยากเชิญคนพิเศษไปด้วยได้ไหมครับ กบอยากมีกำลังใจ *u*"

"จินอยากให้นักศึกษาคณะอื่นๆไปกับเราด้วยจัง แบบว่าอยากดูแลเพื่อนคณะอื่นบ้าง'ไรบ้าง คิกๆ"

"งั้นหล่อนก็รอรอบรับน้องมหา'ลัยสิยะ เออ แต่ฉันว่านะก่อนที่แกจะไปดูแลเพื่อนๆคณะอื่น รบกวนดูแลรหัสแกให้รอดก่อนดีมั้ย? เซี้ยวใช่ย่อยเลยนี่"

"อย่าพูดถึงได้ป่ะ แค่คิดก็ปวดหัวแล้วอ่ะ เด็กบ้าอะไร ไม่มีสัมมาคารวะ คุยด้วยก็ไม่คุยเงียบยังกับป่าช้าตอนพาไปเลี้ยง บทนึกอยากจะพูดก็เล่นเอาเราเวียนหัว ฟังไม่ทันโดนเล่นงานไปหลายครั้ง เดาใจยากไอเด็กต่างด้าว! อิจฉาแต่ยายแก้ว ยายฟางจ๋าสายรหัสเริ่ดซะปวดห"

............. 

....................... 

"ฮ่าๆๆ ยายฟางจ๋าหนะเป็นคนดี ได้สายรหัสดีๆมันก็สมเหตุสมผล แต่ยายแก้วนี่ดิ่...." 

"ได้ยินนะจ๊ะดาร์ลิ่ง  พี่แก้วใจไม่ดีตรงไหนจ๊ะน้องจินน้องมีน?" 

"ที่รัก...2สาวเค้าไม่ได้หมายความว่าที่รักแย่ แต่เค้าบอกว่าสายรหัสคุณจริญญาหนะดีเกิ้น! ก๊าก......."

"ไอปากหมา!! ตายเสียเถิด....ย้าก!!!"