Friend รักหมดใจยัยเพื่อนซี้

ตอนที่ 2
กลับมาแล้วค่ะ  แก้วส่งเสียงให้ผู้เป็นแม่ที่นั่งอยู่บนโซฟา
มาแล้วเหรอ  แม่คิดว่าเราจะกลับดึกกว่านี้เสียอีก
แล้วไม่ดีเหรอค่ะแม่ที่แก้วกลับเร็วนะ  แก้วทำตาแป๋วแล้วเข้าไปกอดแม่อย่างออดอ้อน
ก็ดีจ๊ะ  ว่าแต่กินอะไรหรือยัง
เรียบร้อยแล้วค่ะแม่  ...พี่กิ่งละค่ะ  แก้วกล่าวถามถึงพี่สาวแท้ๆๆ ของตนที่ตั้งแต่เดินเข้าบ้านมาก็ยังไม่เห็นหน้า
ก็ไปกับนายไมค์  แฟนเขานะแหละ    แม่บอกอย่างไม่สบอารมณ์นัก  เพราะแฟนที่กิ่งน่ะอ่อนกว่าที่กิ่งปีหนึ่งก็รุ่นราวคราวเดียวกับฉัน   แถมดูท่าทางเจ้าชู้อีก  แต่แม่ก็ไม่ได้ห้ามคบกันหรอกน่ะแค่คอยเตือนและเป็นห่วงอยู่ตลอด
คงไม่เป็นไรหรอกค่ะแม่พี่กิ่งเขาโตแล้วน่ะ
อืม...งั้นเดี๋ยวแม่โทรหาพ่อเราหน่อยดีกว่าป่านนี้ก็ยังไม่กลับเลย  โทร ๆๆ  อ๊ะ ลืมสนิทเลยอ่ะ  ว่าไอ้พี่เมะ เอ้ย โทโมะให้โทรหาว่าแต่จะให้โทรทำไมเนี้ย
ค่ะ  งั้นแก้วขึ้นห้องก่อนน่ะค่ะแม่
จ้า....  ฉันก็วิ่งขึ้นห้องแล้วรีบล้วงหาโทรศัพท์เพื่อโทรหาไอ้คุณพี่เมะทันที
 
เฮ โลลลลลล   แก้วกรอกเสียงไปตามสายทันที
เพิ่งถึงหรือไง  นั่งเลยไปถึงไหนกันล่ะ  ไอ้แห้ว
ไม่ได้เลยสักหน่อย...นั่งคุยกับแม่อยู่ต่างหากย่ะ  ก็เลยเพิ่งได้โทรเนี่ยแหละ
ก็ดี  ฉันกลัวแกนั่งหลับแล้วไปตื่นอีกทีที่อู่รถ
นั่นมันแกมากกว่า
ก็จริงอยู่ เมื่อกี้ยังหลับเลย  ซบคนข้างๆด้วย
แอ๊ะๆๆๆๆสงสัยจะเป็นสาวสวยอ่ะดิ
เป็นแบบนั้นก็ดีสิวะ  แต่นี่..เป็นป้าแก่ ๆๆอ่ะดิ ตูล่ะเซ็ง
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆขำว่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
เออ...ขำ-_-
ฮ่าๆๆๆๆก็มันขำนิ  โอ๊ยๆปวดท้อง
ปวดให้ตายไปเลย  ไอ้แห้ว
เออ.ฮ่าๆๆ..แล้วแกถึงไหนแล้ว
นครสวรรค์
ง่ะ  แก้วหยุดหัวเราะทันทีเมื่อได้ยินคำตอบ  เขาอยู่กรุงเทพเมื่อกี้เองน่ะ
ตอนนี้ถึงเชียงใหม่แล้ว
........
งง  งง  งง อ่ะดิ
แก้วทำหน้าเซ็งสุดขีดเมื่อรู้ทันว่า  ไอ้บ้าโทโมะ นั่นมัน ... อำ
เออแก้วพรุ่งนี้ไปสวนกันน่ะเว้ย
สวนสยามเหรอ..
ไอ้บ้า...สวนจัตุจักรอ่ะ
อ๋อ ๆๆๆ  ไปไมวะไอ้พี่เมะ
เหอะน๊า  อย่าสายน่ะไอ้แห้ว
อ๋าห๊ะ  ไม่สายเจ้าค่ะ  งั้นนอนแล้วน่ะ   แก้วเอ่ยบอกปลายสาย
เดี๋ยว...อาบน้ำก่อนนอนด้วย....เดี๋ยวเน่า
ย่ะ...ไอ้บ้าเมะ   
 
ไหนบอกอย่าสาย...เสียงร่างบางยืนบ่นกระปอดกระแปดอยู่ทางเข้าสวนจัตุจัก  เพราะเธอรอคนที่นัดที่ตอนนี้มาเลทเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว
มาแล้ววววววว.....
ไหนบอกอย่า...แล้วใครกันแน่ที่มาสายห๊ะ  ร่างบางโว้ยใส่คนตรงหน้าทันที
ขอโทษ...อย่าโกรธเขาน่ะน้องแห้วน้อยพี่เมะผิดไปแล้ว น่ะ น่ะ น่ะ
เชอะ..-_-“
งั้นเอานี้  วันนี้พี่เลี้ยงเองอยากได้อะไรบอกเลย  คำของร่างสูงทำเอาร่างบางตาโตทันที
จริงอ่ะ  ทุกอย่าง  
อืม  แต่ต้องหายโกรธก่อน
โอเค...น้องแห้วหายโกรธพี่เมะแล้ว
-_____-“
ชิวาว่า...ที่ร๊ากกก
ห๊ะ!!!!ชิวาว่าเลยเหรอ  เสียงอุทานที่ค่อนข้างดังหลุดจากร่างสูงเมื่อล่วงรู้ว่าไอ้น้องแห้วของเขาต้องการอะไร
อ๊าห๊ะ ^^     จากนั้นร่างบางก็ลากร่างสูงเดินทั่วสวนทันทีเพื่อหาน้องชิวาว่าของเธอ
ว่าแต่แกชวนมาที่นี่ มาซื้ออะไรเหรอ  แก้วถามขึ้นเมื่อนึกได้ว่าร่างสูงเป็นคนชวนเขามาแต่หารู้วัตถุประสงค์ไม่
เออ .. เกือบลืม จะมาซื้อของขวัญให้พลอยนะ   พลอย..อดีตแฟนสาวของโทโมะที่เลิกรากันไปได้สักพักหนึ่งแล้วแต่ตอนนี้ทำไมโทโมะถึงมาซื้อของขวัญให้เขาล่ะ  หรือว่าจะรีเทิร์น  ทำไมรู้สึกจุกๆชะมัด
เหรอ  งั้นรีบไปเหอะ  แก้วพูดห้วนๆ แล้วเดินนำไป
ไม่หาน้องชิวาว่าแล้วเหรอ
ฉันว่าของแกน่าจะสำคัญกว่า   ร่างบางพูดแต่ไม่หันมองหน้าอีกคนแม้แต่น้อย
จริงของแกว่ะ  งั้นเราไปซื้อของขวัญให้พลอยก่อน  โทโมะยิ้มร่าตรงไปที่ร้านขายเครื่องประดับทันที
 
 
ไอ้แห้วเป็นไรอ่ะ   ร่างสูงเอ่ยถามยัยเพื่อนซี้ที่เอาแต่ทำหน้าบึงตั้งแต่ซื้อของให้พลอยแล้ว 
เปล่า...  ธุระแกเสร็จหรือยัง  ฉันจะกลับแล้ว
อืมๆ  เสร็จแล้ว
อ้าว...โทโมะ  เสียงเรียกชื่อร่างสูงดังขึ้นทำให้เขาต้องหันไปมองก็เจอกับผู้หญิงที่เขาคุ้นเป็นอย่างดี  คือ พลอยนั่นเอง
พลอย...มาไงคับ
พลอยมาซื้อของน่ะโมะ   ว่าจะกลับแล้ว  โมะล่ะ
จะกลับแล้วเหมือนกัน  กลับด้วยกันไหม  ร่างสูงเอ่ยถาม
เอ่อ.......พลอยว่า.............
โทโมะฉันมีธุระอ่ะแกกลับก่อนก็แล้วกันนะ  แก้วแทรกขึ้น  มีธุระอะไรทำไมเขาเองไม่รู้เรื่องมาก่อน
ธุระอะไร  ที่ไหนของแก   เขาถามร่างบางอย่างคาดคั้น
เรื่องของฉันน่ะ  ไปแล้วไว้เจอกัน  ขอตัวน่ะค่ะ  ร่างบางเอ่ยลาร่างสูงและผู้หญิงของเขา
 
 
กลับบ้านยัง  เสียงร่างสูงเอ่ยผ่านสายโทรศัพท์ไปยังร่างบาง
จะถึงแล้ว  เดินอยู่เนี่ย มีอะไรหรือเปล่า
ไปทำธุระอะไรมา  ทำไมเพิ่งกลับวะ
ไม่......อร้ายยยย ... โทโมะช่วยด้วย!!!!!!   เสียงกรีดร้องของร่างบางผ่านสายโทรศัพท์ที่บ่งบอกได้ว่าตอนนี้เกิดอันตรายกับเธอแน่  ทำให้โทโมะตกใจแทบช็อค  แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือไปหาแก้วและช่วยเธอไว้ก่อน
 
 
29/12/2555