Friend รักหมดใจยัยเพื่อนซี้

กลับบ้านยัง  เสียงร่างสูงเอ่ยผ่านสายโทรศัพท์ไปยังร่างบาง

จะถึงแล้ว  เดินอยู่เนี่ย มีอะไรหรือเปล่า

ไปทำธุระอะไรมา  ทำไมเพิ่งกลับว่ะ

ไม่......อร้ายยยย ... โทโมะช่วยด้วย!!!!!!   เสียงกรีดร้องของร่างบางผ่านสายโทรศัพท์ที่บ่งบอกได้ว่าตอนนี้เกิดอันตรายกับเธอแน่  ทำให้โทโมะตกใจแทบช็อค  แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือไปหาแก้วและช่วยเธอไว้ก่อน

ตอนนี้โทโมะขับรถมาถึงซอยทางเข้าบ้านของแก้วแล้ว  เขากวาดสายตาหาร่างบางว่าตอนนี้อยู่ไหนแต่ต้องเจอกับความว่างเปล่า.....แก้วเธออย่าเป็นอะไรนะ

โถ่เว้ย...!!  อยู่ไหนเนี่ย   ร่างสูงสบถเสียงดัง

ทะ  โทโมะ...  เสียงแผ่วเบาที่แก้วพยายามร้องเรียกโทโมะ

แก้ว   แก้ว  แก้ว อยู่ไหน !!!   โทโมะเองก็พยายามตะโกนหาแก้วเช่นกัน

โทโมะฉันอยู่นี่...   โทโมะได้ยินเสียงแก้วแล้วแต่ยังมองหาเจ้าของเสียงไม่เจอ  เขากวาดสายตามองไปรอบ ๆ อีกครั้ง  และต้องสะดุดกับบ้างสิ่ง...

แก้ว!!!!! 

ช่วยฉันด้วย  โทโมะ..

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  เสียงหัวเราะดังขึ้นจากร่างสูง  เหมือนเขาเองได้ยกภูเขาออกจากอกเมื่อได้เห็นเพื่อนซี้ตรงหน้า  และสิ่งที่ทำให้เขาระเบิดขำออกมานั้นก็ไม่ใช่อะไร...เพราะยัยเพื่อนตัวดีของเขาเองนั่นแหละ  หลงผิดนึกว่าใครทำร้ายเธอเสียอีก  แต่ที่ไหนได้...

อย่าเพิ่งขำได้ไหม..ช่วยก่อน

ฮ่า ๆ ...อ่ะลุกขึ้นมาซิ  โทโมะเอื้อมมือไปตรงหน้าแก้วให้เธอจับเพื่อลุกขึ้นมาจาก..ท่อระบายน้ำ...  ยัยบ้านี่เดินตกท่อ..  เห็นสภาพแก้วตอนนี้แล้วขำจริงๆ

เดินยังไงของแกวะเนี่ย..ฮ่าๆ  เขายังหัวเราะคนตรงหน้าไม่หยุด

ก็แกน่ะแหละโทรมาทำไมเล่า  ฉันเลยเป็นแบบนี่เลย

อ้าว  โทษกันอีกรู้นี้ไม่มาซะก็ดี

แล้วมาทำไม? 

ก็...แกร้องจนฉันตกใจนี่หว่า  แล้วนี่เดินไหวหรือเปล่า

ไหว  แต่...

อะไรอีก?

เหม็นตัวเองว่ะ  แก้วบอกแล้วเอามือปิดจมูกตัวเอง

ซุ่มซ่ามเอง...ไอ้แห้ว

ซ้ำเติมจริงน่ะไอ้พี่เมะ...ชิ!!

เดี๋ยวหาผ้าเช็ดรถมาให้  รอหน่อย.. 

แม่ค่ะกลับมาแล้ว

มาแล้วเหรอลูก....เอ๊ะ!!!  กลิ่นอะไรเนี่ย  ผู้เป็นแม่ทำจมูกย่นดมหากลิ่นแปลกปลอม

แล้วนี่ทำอะไรมาทำไมมอมแมมอย่างนี่ห่ะลูก

แหะ ๆๆ บังเอิญว่า..... ร่างบางไม่ทันได้เอ่ยบอกก็มีเสียงแทรกขึ้นมาเสียก่อน

แก้วมันเดินตกท่อหน้าปากซอยนะคับ...แม่  คนที่เดินตามมาส่งเอ่ยขึ้นแทน  แม่ของแก้วกับโทโมะรู้จักคุ้นเคยกันเป็นอย่างดีเพราะโทโมะเองมักจะมารับมาส่งแก้วอยู่เป็นประจำ

ฮ่าๆๆๆ  เสียงหัวเราะจากผู้เป็นแม่ดังขึ้น

แม่อย่าหัวเราะแก้วน่ะ  ...

ไม่หัวเราะแล้วจ๊ะ  ฮ่าๆๆ   แม่บอกแต่ก็ยังไม่หยุดขำ

แม่อ่ะ...ใจร้าย   แก้วไปอาบน้ำดีกว่า  เออ  โทโมะ..แกจะกลับเลยไหม  แก้วพูดกับแม่แล้วหันไปถามโทโมะ

หมดประโยชน์แล้วไล่เลยน่ะไอ้แห้ว   โทโมะเอ่ยอย่างงอน ๆ

ก็เห็นว่ามันดึกแล้วนี่

อ๋าห๊ะ  ผมกลับก่อนน่ะครับแม่  ร่างสูงยกมือไหว้มารดาของเพื่อนซี้ก่อนกลับ  โดยมีร่างบางเดินมาส่ง (ทั้งสภาพ...) ที่รถ

ไปอาบน้ำได้แล้ว กลิ่นใช้ได้เลยน่ะเราเนี่ย  โทโมะแซวคนตรงหน้าก่อนจะเปิดประตูสตาร์ทรถแล้วแล่นออกไป  โดยที่แก้วไม่ทันได้โต้ตอบ

ไอ้....บ้านี่   ร่างบางได้แต่ต่อว่าไล่หลัง

31/12/55    Happy New  Year 2013  สวัสดีปีใหม่ทุกคนน่ะจ๊ะ