รักรักร้ายร้ายของนายมารร้ายจอมเย็นชา...(tomokaew)
10.0
2) ซัมเมอร์วันพาร์ททู
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเฟย์andเขื่อน
เฟย์-พี่เขื่อนจะพาเฟย์ไปไหน
เป็นอะไรของเขาเนี้ย ทำหน้าบึ้งแถมยังไม่ยอมพูดด้วยอีก ลากกันอยู่ได้เจ็บเป็นน่ะฉันไปทำอะไรผิดหรือเปล่าเนี้ย ยัยเฟย์น่ะยัยเฟย์
เฟย์-ปล่อยน่ะเฟย์เจ็บ อ๊ายยย!!
เฟย์สะบัดมือออกจากมือของเขื่อนอย่างแรง ทำให้สายบิกินีที่ผูกอยู่หลุดแต่เฟย์รู้สึกตัวก่อนจับไว้ได้ทัน
เขื่อน-ทำบ้าอะไร มานี้!!
เขื่อนดึงเฟย์เข้ามากอดพร้อมกับบ่นพึมพำ (ทำไมต้องใส่ชุดแบบนี้ด้วยน่ะอยากโชว์มากหรือไงยัยบ๊อง)แล้วผูกสายบิกีนีให้
เฟย์-พี่เขื่อนพูดอะไรค่ะ
เขื่อน-ป่าว ไปเปลี่ยนชุดซะเธอใส่แล้วไม่ขึ้นเลยสักนิด
เฟย์-ค่ะ ก็เฟย์ไม่เหมือนยัยขนมจีนที่จะใส่แล้วขึ้นนิ
ฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆที่พี่เขื่อนยอมตกลงเป็นแฟนกับฉันเขารักฉันหรือเปล่า เขาเป็นคนร่าเริงยิ้มเก่งกับทุกคนยกเว้นฉันคนเดียว เขาไม่เคยที่จะบอกรักหรือทำเป็นรักฉันสักครั้งเดียว หรือว่าฉันคนเดียวที่รัก
เฟย์วิ่งไปพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาเรื่อยๆโดยไม่ฟังเสียงเรียกของเขื่อน
เขื่อน-เฟย์ เฟย์... ขนมจีนมาเกี่ยวไรด้วยเนี้ย
แก้ว-ฟางแก้วขึ้นแหละน่ะ
ฟาง-โอเค เดี๋ยวฉันขอจัดการยัยชะนีพวกนี้ก่อนบังอาจมายุ่งกับพี่ป๊อปของฉัน พี่ป๊อป!!
ยัยฟางน่ะยัยฟาง เห็นผู้ชายดีกว่าฉันหรือไงน่ะ แล้วพี่ชายกับพี่สะใภ้หายไปไหนกันเนี้ย หายไปนานแล้วน่ะ ไปตามดีกว่า
โทโมะ-ทำไรอ่ะมายฮันนี่
แก้ว-บ้าเอ้ยตกใจหมด ฉันกำลังตามหาเฟย์กับพี่เขื่อนอ่ะ
ตาบ้าเอ้ยเข้ามาดีดีก้อได้ไม่เห็นต้องตะโกนเลย ตกใจหมด
โทโมะ-นี่ อุทานให้มันดีดีหน่อยได้ไหม ไอ้เขื่อนมันอยู่ในสปา ส่วนเฟย์มันบอกอยู่ที่ห้อง
แก้ว-แต๊ง!! นายไปไหนมา
โทโมะ-คิดถึงฉันใช่มั้ยล่ะ
แก้ว-ฝันเหอะย่ะ ฉันแค่ถามดู
โทโมะ-หรอ ป่ะไปเดินเล่นกัน อยากอยู่ด้วย
ไม่อายปากเลยน่ะ ที่อยู่โรงเรียนชอบทำหน้าครึมอยู่ได้ คนอื่นพูดด้วยก็ไม่ยอมพูดต่างกันจริงๆ หรือว่าไอ้บ้านี่จะมีแฝด แล้วทำไมฉันจะต้องหวั่นไหวด้วยน่ะ
แก้ว-ไม่เด็ดขาด อยู่กับนายแล้วรู้สึกแปลกๆ แบบว่าฆ่าคน แบร่
แก้ววิ่งไปแล้วหันกลับมาแลบลิ้นใส่โทโมะด้วยสีหน้าทะเล้น แล้ววิ่งต่อไป โทโมะได้แต่ยิ้มหน้าบานไปกับความน่ารักของหญิงสาว
โทโมะ-ยัยบ้ารู้สึกรักก็บอกมาน๊า!!55555
ฟาง-พี่ป๊อปเลิกเล่นน้ำกันเหอะ ฟางเริ่มเบื่อแล้วอ่ะ
ป๊อป-ฟางขึ้นไปพักก่อนเลยได้น่ะพี่ขออยู่ต่ออีกสักพักน่ะค่ะ
ฟาง-ไม่ค่ะ พี่จะเล่นน้ำกับสาวๆคนอื่นใช่มั้ย ฟางไม่ขึ้นหรอก ไม่ขึ้น!!
ป๊อป-โอเคค่ะ งั้นเราไปห้องพักกันดีกว่า เลิกก้อเลิกค่ะ
ฟาง-พี่ป๊อปน่ารักจัง
ฟางพูดพร้อมกับหยิกแก้มป๊อปทั้งสองข้างแล้วจับหันไปมา สองสายตามองกันอย่างหวานซึ้ง เหมือนมีแรงดึงดูดให้ป๊อปโน้มหน้าไปหาฟาง เมื่อรู้สึกตัวป๊อปก้อสะดุ้งตัวกลับทันที
ป๊อป-55555พี่เจ็บน่ะไปกันเถอะค่ะ
น่ารักจังพี่ป๊อปกำลังเขินฉันอยู่ด้วยล่ะ แก้มแดงๆนั้นทำฉันใจละลายอีกแล้ว มือพี่ป๊อปก้ออบอุ่นด้วยฮี่ๆฉันเปล่าน่ะแค่กลัวหลงเลยต้องจับมือพี่เขาเฉยๆ แอบหวังเรื่องเมื่อกี้จัง
เฟย์-พี่เขื่อนจะพาเฟย์ไปไหน
เป็นอะไรของเขาเนี้ย ทำหน้าบึ้งแถมยังไม่ยอมพูดด้วยอีก ลากกันอยู่ได้เจ็บเป็นน่ะฉันไปทำอะไรผิดหรือเปล่าเนี้ย ยัยเฟย์น่ะยัยเฟย์
เฟย์-ปล่อยน่ะเฟย์เจ็บ อ๊ายยย!!
เฟย์สะบัดมือออกจากมือของเขื่อนอย่างแรง ทำให้สายบิกินีที่ผูกอยู่หลุดแต่เฟย์รู้สึกตัวก่อนจับไว้ได้ทัน
เขื่อน-ทำบ้าอะไร มานี้!!
เขื่อนดึงเฟย์เข้ามากอดพร้อมกับบ่นพึมพำ (ทำไมต้องใส่ชุดแบบนี้ด้วยน่ะอยากโชว์มากหรือไงยัยบ๊อง)แล้วผูกสายบิกีนีให้
เฟย์-พี่เขื่อนพูดอะไรค่ะ
เขื่อน-ป่าว ไปเปลี่ยนชุดซะเธอใส่แล้วไม่ขึ้นเลยสักนิด
เฟย์-ค่ะ ก็เฟย์ไม่เหมือนยัยขนมจีนที่จะใส่แล้วขึ้นนิ
ฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆที่พี่เขื่อนยอมตกลงเป็นแฟนกับฉันเขารักฉันหรือเปล่า เขาเป็นคนร่าเริงยิ้มเก่งกับทุกคนยกเว้นฉันคนเดียว เขาไม่เคยที่จะบอกรักหรือทำเป็นรักฉันสักครั้งเดียว หรือว่าฉันคนเดียวที่รัก
เฟย์วิ่งไปพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาเรื่อยๆโดยไม่ฟังเสียงเรียกของเขื่อน
เขื่อน-เฟย์ เฟย์... ขนมจีนมาเกี่ยวไรด้วยเนี้ย
แก้ว-ฟางแก้วขึ้นแหละน่ะ
ฟาง-โอเค เดี๋ยวฉันขอจัดการยัยชะนีพวกนี้ก่อนบังอาจมายุ่งกับพี่ป๊อปของฉัน พี่ป๊อป!!
ยัยฟางน่ะยัยฟาง เห็นผู้ชายดีกว่าฉันหรือไงน่ะ แล้วพี่ชายกับพี่สะใภ้หายไปไหนกันเนี้ย หายไปนานแล้วน่ะ ไปตามดีกว่า
โทโมะ-ทำไรอ่ะมายฮันนี่
แก้ว-บ้าเอ้ยตกใจหมด ฉันกำลังตามหาเฟย์กับพี่เขื่อนอ่ะ
ตาบ้าเอ้ยเข้ามาดีดีก้อได้ไม่เห็นต้องตะโกนเลย ตกใจหมด
โทโมะ-นี่ อุทานให้มันดีดีหน่อยได้ไหม ไอ้เขื่อนมันอยู่ในสปา ส่วนเฟย์มันบอกอยู่ที่ห้อง
แก้ว-แต๊ง!! นายไปไหนมา
โทโมะ-คิดถึงฉันใช่มั้ยล่ะ
แก้ว-ฝันเหอะย่ะ ฉันแค่ถามดู
โทโมะ-หรอ ป่ะไปเดินเล่นกัน อยากอยู่ด้วย
ไม่อายปากเลยน่ะ ที่อยู่โรงเรียนชอบทำหน้าครึมอยู่ได้ คนอื่นพูดด้วยก็ไม่ยอมพูดต่างกันจริงๆ หรือว่าไอ้บ้านี่จะมีแฝด แล้วทำไมฉันจะต้องหวั่นไหวด้วยน่ะ
แก้ว-ไม่เด็ดขาด อยู่กับนายแล้วรู้สึกแปลกๆ แบบว่าฆ่าคน แบร่
แก้ววิ่งไปแล้วหันกลับมาแลบลิ้นใส่โทโมะด้วยสีหน้าทะเล้น แล้ววิ่งต่อไป โทโมะได้แต่ยิ้มหน้าบานไปกับความน่ารักของหญิงสาว
โทโมะ-ยัยบ้ารู้สึกรักก็บอกมาน๊า!!55555
ฟาง-พี่ป๊อปเลิกเล่นน้ำกันเหอะ ฟางเริ่มเบื่อแล้วอ่ะ
ป๊อป-ฟางขึ้นไปพักก่อนเลยได้น่ะพี่ขออยู่ต่ออีกสักพักน่ะค่ะ
ฟาง-ไม่ค่ะ พี่จะเล่นน้ำกับสาวๆคนอื่นใช่มั้ย ฟางไม่ขึ้นหรอก ไม่ขึ้น!!
ป๊อป-โอเคค่ะ งั้นเราไปห้องพักกันดีกว่า เลิกก้อเลิกค่ะ
ฟาง-พี่ป๊อปน่ารักจัง
ฟางพูดพร้อมกับหยิกแก้มป๊อปทั้งสองข้างแล้วจับหันไปมา สองสายตามองกันอย่างหวานซึ้ง เหมือนมีแรงดึงดูดให้ป๊อปโน้มหน้าไปหาฟาง เมื่อรู้สึกตัวป๊อปก้อสะดุ้งตัวกลับทันที
ป๊อป-55555พี่เจ็บน่ะไปกันเถอะค่ะ
น่ารักจังพี่ป๊อปกำลังเขินฉันอยู่ด้วยล่ะ แก้มแดงๆนั้นทำฉันใจละลายอีกแล้ว มือพี่ป๊อปก้ออบอุ่นด้วยฮี่ๆฉันเปล่าน่ะแค่กลัวหลงเลยต้องจับมือพี่เขาเฉยๆ แอบหวังเรื่องเมื่อกี้จัง
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ