รักรักร้ายร้ายของนายมารร้ายจอมเย็นชา...(tomokaew)

เฟย์andเขื่อน

เฟย์-พี่เขื่อนจะพาเฟย์ไปไหน

เป็นอะไรของเขาเนี้ย ทำหน้าบึ้งแถมยังไม่ยอมพูดด้วยอีก ลากกันอยู่ได้เจ็บเป็นน่ะฉันไปทำอะไรผิดหรือเปล่าเนี้ย ยัยเฟย์น่ะยัยเฟย์

เฟย์-ปล่อยน่ะเฟย์เจ็บ อ๊ายยย!!

เฟย์สะบัดมือออกจากมือของเขื่อนอย่างแรง ทำให้สายบิกินีที่ผูกอยู่หลุดแต่เฟย์รู้สึกตัวก่อนจับไว้ได้ทัน

เขื่อน-ทำบ้าอะไร มานี้!!

เขื่อนดึงเฟย์เข้ามากอดพร้อมกับบ่นพึมพำ (ทำไมต้องใส่ชุดแบบนี้ด้วยน่ะอยากโชว์มากหรือไงยัยบ๊อง)แล้วผูกสายบิกีนีให้ 

เฟย์-พี่เขื่อนพูดอะไรค่ะ

เขื่อน-ป่าว ไปเปลี่ยนชุดซะเธอใส่แล้วไม่ขึ้นเลยสักนิด

เฟย์-ค่ะ ก็เฟย์ไม่เหมือนยัยขนมจีนที่จะใส่แล้วขึ้นนิ

ฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆที่พี่เขื่อนยอมตกลงเป็นแฟนกับฉันเขารักฉันหรือเปล่า เขาเป็นคนร่าเริงยิ้มเก่งกับทุกคนยกเว้นฉันคนเดียว เขาไม่เคยที่จะบอกรักหรือทำเป็นรักฉันสักครั้งเดียว หรือว่าฉันคนเดียวที่รัก 

เฟย์วิ่งไปพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาเรื่อยๆโดยไม่ฟังเสียงเรียกของเขื่อน

เขื่อน-เฟย์ เฟย์... ขนมจีนมาเกี่ยวไรด้วยเนี้ย

แก้ว-ฟางแก้วขึ้นแหละน่ะ 

ฟาง-โอเค เดี๋ยวฉันขอจัดการยัยชะนีพวกนี้ก่อนบังอาจมายุ่งกับพี่ป๊อปของฉัน พี่ป๊อป!!

ยัยฟางน่ะยัยฟาง เห็นผู้ชายดีกว่าฉันหรือไงน่ะ แล้วพี่ชายกับพี่สะใภ้หายไปไหนกันเนี้ย หายไปนานแล้วน่ะ ไปตามดีกว่า 

โทโมะ-ทำไรอ่ะมายฮันนี่

แก้ว-บ้าเอ้ยตกใจหมด ฉันกำลังตามหาเฟย์กับพี่เขื่อนอ่ะ

ตาบ้าเอ้ยเข้ามาดีดีก้อได้ไม่เห็นต้องตะโกนเลย ตกใจหมด

โทโมะ-นี่ อุทานให้มันดีดีหน่อยได้ไหม ไอ้เขื่อนมันอยู่ในสปา ส่วนเฟย์มันบอกอยู่ที่ห้อง

แก้ว-แต๊ง!! นายไปไหนมา

โทโมะ-คิดถึงฉันใช่มั้ยล่ะ

แก้ว-ฝันเหอะย่ะ ฉันแค่ถามดู

โทโมะ-หรอ ป่ะไปเดินเล่นกัน อยากอยู่ด้วย

ไม่อายปากเลยน่ะ ที่อยู่โรงเรียนชอบทำหน้าครึมอยู่ได้ คนอื่นพูดด้วยก็ไม่ยอมพูดต่างกันจริงๆ หรือว่าไอ้บ้านี่จะมีแฝด แล้วทำไมฉันจะต้องหวั่นไหวด้วยน่ะ

แก้ว-ไม่เด็ดขาด อยู่กับนายแล้วรู้สึกแปลกๆ แบบว่าฆ่าคน แบร่

แก้ววิ่งไปแล้วหันกลับมาแลบลิ้นใส่โทโมะด้วยสีหน้าทะเล้น แล้ววิ่งต่อไป โทโมะได้แต่ยิ้มหน้าบานไปกับความน่ารักของหญิงสาว

โทโมะ-ยัยบ้ารู้สึกรักก็บอกมาน๊า!!55555

ฟาง-พี่ป๊อปเลิกเล่นน้ำกันเหอะ ฟางเริ่มเบื่อแล้วอ่ะ

ป๊อป-ฟางขึ้นไปพักก่อนเลยได้น่ะพี่ขออยู่ต่ออีกสักพักน่ะค่ะ

ฟาง-ไม่ค่ะ พี่จะเล่นน้ำกับสาวๆคนอื่นใช่มั้ย ฟางไม่ขึ้นหรอก ไม่ขึ้น!!

ป๊อป-โอเคค่ะ งั้นเราไปห้องพักกันดีกว่า เลิกก้อเลิกค่ะ

ฟาง-พี่ป๊อปน่ารักจัง

ฟางพูดพร้อมกับหยิกแก้มป๊อปทั้งสองข้างแล้วจับหันไปมา สองสายตามองกันอย่างหวานซึ้ง เหมือนมีแรงดึงดูดให้ป๊อปโน้มหน้าไปหาฟาง เมื่อรู้สึกตัวป๊อปก้อสะดุ้งตัวกลับทันที

ป๊อป-55555พี่เจ็บน่ะไปกันเถอะค่ะ

น่ารักจังพี่ป๊อปกำลังเขินฉันอยู่ด้วยล่ะ แก้มแดงๆนั้นทำฉันใจละลายอีกแล้ว มือพี่ป๊อปก้ออบอุ่นด้วยฮี่ๆฉันเปล่าน่ะแค่กลัวหลงเลยต้องจับมือพี่เขาเฉยๆ แอบหวังเรื่องเมื่อกี้จัง