รักรักร้ายร้ายของนายมารร้ายจอมเย็นชา...(tomokaew)
1) ซัมเมอร์วัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโอ้ ทะเล แสนงามมม....
แก้ว-ยุฮู้!!เย้ๆ
เสียงตะโกนของหญิงสาวที่กำลังตื่นเต้นและมีความสุขไปพร้อมกับสายลมที่ประทะเข้ากับใบหน้าที่แสนหวาน ผมสั้นปลิวไปตามสายลม และรอยยิ้มที่ชวนให้โลกสดใส
ฟาง-ยัยแก้วเวอร์ไปแล้วน่ะ หยุดร้องเลย
เสียงว่าของฟางร้องตะโกนเตือนฉันให้ลดเสียงลงหน่อยเพราะตอนนี้คนทั้งหาดกำลังหันมามองกลุ่มของพวกเราเป็นตาเดียวแล้ว
เฟย์-ฉันว่าไม่ใช่ยัยแก้วหรอก แต่เป็นเธอมากกว่า เล่นใส่สีแดงมาเลย
แก้ว-ใช่ๆยัยเฟย์พูดถูก
ก็วันนี้ยัยฟางเล่นใส่บิกินีสีแดงมาเลยนี้น๊า... ส่วนของฉันหรอชุดว่ายน้ำธรรมดาพอแหละให้ใส่บิกินีไม่ไหวหรอก เดี๋ยวเล่นน้ำไม่สนุก
ฟาง-ก็วันนี้พี่ป๊อปมาด้วยนี่น่า แต่เค้าอยู่ไหนน่ะ?
ยัยฟางถามหารุ่นพี่ที่เธอชอบพร้อมกันกวาดสายตามองไปตามชายหาด แก้มของเธอที่ไม่ได้แต่งเติมเครื่องสำอางใดๆก็เริ่มมีสีแดงขึ้นมาทันที พี่ป๊อปหนุ่มฮอตในโรงเรียนเรียนระดับที่2ของโรงเรียนทุกปีไม่รู้จะตั้งใจเรียนไปถึงไหน ส่วนฉันเรียนเกือบได้ที่สุดท้ายของโรงเรียนทุกเทอม55555 นั้นไงพูดปุบมาปับแบบนี้ เขาว่ากันว่าตายยาก
เขื่อน-สาวๆทำไรกันอยู่หรอ?
ส่วนตานี่พี่ชายฉันเองชื่อเขื่อน ยิ้มได้ทั้งวันเห็นบ้าๆแต่ก็เรียนได้ที่3ของโรงเรียนเชียวน่ะ ฮอตในโรงเรียนเหมือนกัน สาวๆพากันกรี๊ดสุดๆ แต่ก็น่ะพี่ฉันมีแฟนแล้วใกล้ตัวฉันเลย ยัยเฟย์
แก้ว-เฮียเบาๆหน่อยสิ
ฟาง-พวกเรากำลังจะไปเล่นน้ำค่ะ
เขื่อน-เฟย์มากับพี่หน่อยสิ
พี่ชายฉันพูดพร้อมกับจับมือยัยเฟย์แล้วลากไปทางอื่น เมื่อกี้ฉันเห็นสายตาเฮียเหมือนกำลังโมโหอะไรอยู่ก็ไม่รู้อ่ะ ทีแรกยังยิ้มหน้าบานอยู่เลย เป็นไรของเขาน่ะ
โทโมะ-ที่รัก
แก้ว-เฮ้ย!!ปล่อยน่ะเว้ย
จู่ๆตาบ้าโทโมะก็มากอดฉันเฉยเลย มาตอนไหนเนี๊ยยิ่งเสียงกระซิบเมื่อกี้เล่นทำฉันใจสั่นเลยอ่ะ(ตึกตัก ตึกตัก)คนโรคจิต ไม่รู้สาวๆชอบเข้าไปได้ไง ฉันดิ้นสุดแรงจนหลุดออกจากหมอนี่ได้ คราวนี้แหละ ผลัวะ!! ฮึ่ยพลาดอีกแล้วหรอเนี้ย ทำไมต่อยหมอนี่ไม่ได้ซะทีน่ะ
โทโมะ-นี่!! ไปเล่นน้ำกันดีกว่าน่ะ จุ๊บ
แก้ว-ไอ้หมอนี่!! ปล่อยน่ะ ปล่อยๆๆๆๆๆ ช่วยด้วยยัยฟางงงงงง..
โทโมะประทับริมฝีปากลงบนปากของแก้วอย่างเบาๆ แล้วลากแก้วลงไปเล่นน้ำในทะเลด้วยกัน แม้จะถูกแก้วทำร้ายร่างกายแค่ไหน ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ยอมปล่อยมือจากแก้วอย่างง่ายๆเลย ตูม!!
แก้ว-ปล่อยซะทีเหอะ
ฉันพยายามสะบัดมือให้ออกจากหมอนี่ แต่ก็ไม่ออกซะที แรงควายหรือไงน่ะตาบ้า
โทโมะ-ถ้าอยากให้ปล่อยก็จูบฉันก่อนสิ
แก้ว-ใครเขาจะไปทำว่ะ
ตานี่ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ แล้วทำไมหัวใจฉันถึงเต้นไม่หยุดสักทีละเนี๊ย จู่ๆนายโทโมะก็น่าแดงขึ้นมาเฉยเลยอ่ะ เป็นไรของเขา
โทโมะ-ทีหลังห้ามใส่ชุดว่ายน้ำอีกน่ะ
ชายหนุ่มพูดพร้อมกับถอดเสื้อยืดที่สวมมาออก แล้วสวมให้แก้วทันที ผิวที่ขาวใสของเขาทำให้สาวๆที่มองอยู่ถึงกับกรี๊ดทันที ก็ไหนจะกล้ามเป็นมัดๆ และซิกแพ็คที่เป็นชั้นๆบวกกับน้ำที่ไหลตามร่างกายช่วยเพิ่มเสน่ห์ให้เขาเป็นอย่างดี
กรี๊ด....
แก้ว-ไม่เอา
ใครเข้าจะใส่เสื้อนายกัน เชอะ แต่ก่อนที่มือฉันจะเลิกเสื้อขึ้นต้องหยุดชะงักกับคำขู่ของหมอนี่ทันที
โทโมะ-ลองดูสิ ฉันปล้ำเธอแน่ รู้ใช่มั้ยว่าฉันพูดจริง
แก้ว-อะ เออ ก็ได้...ไม่ได้กลัวน่ะ ชิร์ เล่นน้ำดีกว่า
คิดว่าฉันกลัวนายหรือไงฟ่ะ พูดเสร็จฉันก็เดินไปเล่นน้ำกับฟางทันที ขืนให้อยู่กับหมอนี่ฉันต้องเป็นโรคหัวใจแน่ๆเลย ไหนจะแก้มแดงๆนั้นแล้วไหนจะร่างกายนั้นอีก ฉันเกลียดนายจริงๆเลย
โทโมะ-จะไปไหน ห้ามเล่นกับผู้ชายคนอื่นน่ะ รอด้วยสิที่ร๊ากกก...
ฝากติดตามด้วยน่ะค่ะ ติชมได้หมดไม่ว่ากัน จะได้ปรับปรุงด้วย ...
เรื่องนี้ไม่สุภาพน่ะ... :3
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ