เพื่อนรัก...รักเพื่อน

5.5

เขียนโดย CupidKukik

วันที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553 เวลา 13.00 น.

  9 ตอน
  22 วิจารณ์
  17.01K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) รำคาญ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
เช้าวันนี้เมนูคิดเอาไว้ว่าจะต้องคุยกับโซดาให้รู้เรื่องโซดาเดินมาเมนูวิ่งเข้าไปดึงแขนไว้
โซดา:มีอะไร
เขาถามเสียงเย็นชา
เมนู:เค้าทำอะไรผิดหรอทำไมไม่คุยกันเหมือนเดิมล่ะ
โซดา:.......
เมนู:ตอบมาสิ
โซดา:.......
เมนู:รำคาญเค้าหรอ
โซดา:.......
เมนู:ตอบมาแล้วเค้าจะไม่วุ่นวายอีกรำคาญหรอ
โซดา:ใช่!!!รำคาญ
เมนู:ขอบใจน๊ะ...ฉันไม่กวนใจแล้ว
เมนูพูดแล้วเดินไปแต่ไม่ทันดูรถข้างหน้าว่ามีรถกระบะวิ่งมาด้วยความเร็ว ตุ้บ!!!รถกระบะชนเข้ากับร่างของเธอจนกระเด็นล้มหัวกระแทกพื้นและมีเลือดไหลออกมาเป็นทางและมีเสียงเรียกว่า!!เมนู!!โซดาวิ่งมากอดร่างของเธอไว้บนตัก
เมนู:ขอ..โทษน๊ะที่...ทำให้...รำ...คาญ
โซดา:ไม่เค้าไม่ได้รำคาญเมเลย
เมนู:เค้ารักตัวเองน๊ะ
เมนูพูดจบก็สลบไปเจ้าของรถออกมาดูและช่วยพาไปโรงพยาบาลจากนั้นก็กล่าวขอโทษแต่เพื่อนๆของเมนูโซดาและแฟนต้าไม่ถือโทษเขาเพราะมันเป็นอุบัติเหต์ที่ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นหมอเดินออกมาจากห้องฉุกเฉินทุกคนรีบวิ่งไปหน้าห้อง
โซดา:เพื่อนผมเป็นไงบ้างครับหมอ
หมอ:คนไข้เสียเลือดมากและศรีษะถูกกระทบหมอสแกนดูแล้วพบว่าคนไข้ไม่ถึงกลับความจำเสื่อมแต่พบว่าคนไข้มีเรื่องเครียดบางอย่างก่อนประสบอุบัติเหตุอาจทำให้จิตใต้สำนึกสั่งร่างกายไม่ให้ฟื้นขึ้นมาพบเจอกับสิ่งที่ไม่อยากเจอแต่ตอนนี้หมอต้องการเลือดกรุ๊ปของคนไข้ด่วนไม่งั้นเธอจะไม่รอด
บีแบล์:กรุ๊ปอะไรค่ะ
หมอ: A  Negative ครับเป็นกรุ๊ปที่หายากมาก
มีใครเลือดกรุ๊ปนี้มั๊ย
ดรีมแลนด์:ฉันAธรรมดาอ่ะ
โซดา:หมอครับผมจำกรุ๊ปเลือดตัวเองไม่ได้ไปเจาะเลือดตรวจตรงไหนครับล
หมอ:เดินตรงไปแล้วเลี้ยวขวาครับ
ดรีมแลนด์:มีใครเอาโน้ตบุ๊คมาบ้างอ่ะ
เบต้า:ฉันมี
ดรีมแลนด์:ยื้มหน่อย
เบต้า:อืม
ดรีมแลนด์พิมข้อความขอความช่วยเหลือจากคนกรุ๊ปเลือดนี้ส่งForward Mail ให้คนรู้จักของทุกๆคน
บีแบล์:ยื้มกระดาษกับปากกาหัวใหญ่ๆหน่อยดิ
เอ็มที:จะทำไร
บีแบล์:เขียนใบปลิว
ว่าแล้วเอ็มทีกับบีแบล์ก็ช่วยกันเขียนใบปลิวแล้วเอาไปซีรอกซ์มา5000แผ่นแล้วแยกกันไปแจกบางคนก็ยืนแจกบางคนก็ขึ้นไปบนตึกสูงที่มีคนผ่านเยอะๆแล้วปล่อยลงมาแล้วทั้งหมดก็วิ่งกลับมาที่โรงพยาบาล
โซดา:ผลตรวจออกแล้วฉันเลือดกรุ๊ปA negativeแต่เมนูต้องการเยอะคนเดียวคงไม่พอ
เอ็มที:พวกฉันจัดการแล้วเดี๋ยวก็มีคนมา
โซดา:ฉันเข้าไปก่อนแล้วกัน
โซดาเข้าไปให้เลือดก็มีสาวไวรุ่นอายุประมาณ16ออกแนวเปรี้ยวๆผมสีทองยาวถึงกลางหลังใส่ชุดนักเรียนนานาชาติที่เพื่อนๆเมนูทุกคนเรียนอยู่เดินมาผู้หญิงคนนี้คือไวไวพี่สาวโซดา
ไวไว:พี่ได้Forward Mailอ่ะเมนูน้องสาวพี่เป็นไงบ้าง
แฟนต้า:ต้องการเลือดมากค่ะ
ไวไว:อย่าให้รู้น๊ะว่าเธอคือสาเหตุให้เมนูเป็นอย่างนี้ฉันมีเลือดกรุ๊ปนี้หนูผมดำเพื่อนเมนูพาพี่ไปหน่อย
บีแบล์:ค่ะพี่หนูชื่อบีแบล์ค่ะแล้วเพื่อนอีกคนชื่อดรีมแลนด์
ไวไว:จ้ะไปเร็วเข้า
แล้วหลังจากนั้นคนที่รู้ข่าวแต่ไม่มีเลือดก็ส่งเมวต่อกันจนมีคนมาบริจาคจนได้เลือดเท่าที่ต้องการและแต่ละคนได้รับคำขอบคุณและของเล็กๆน้อยๆเป็นการตอบแทนน้ำใจ
เมนูได้เข้าพักห้องหมายเลข207แล้วทุกคนที่นั่งเฝ้าต่างรอให้เธอฟื้นโซดาเล่าเรื่องทั้งหมดให้ทุกคนฟัง
ไวไว:โซแกใจร้ายกับน้องเมของฉันขนาดนี้ได้ไงเธอใช่มั๊ยที่ทำให้น้องชายฉันเป็นอย่างนี้
ไวไวพูดแล้วทำท่าจะเดินไปที่แฟนต้าแต่บีแบล์กับดรีมแลนด์ช่วยกันดึงไว้แล้วปลอบใจ
โซดา:พี่ไวนี่แฟนผมพี่ห้ามทำอย่างงี้เด็ดขาด
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา