เพื่อนรัก...รักเพื่อน
7) ทำไม...เมิน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเมนูเดินออกมาจากบ้านก็เจอโซดายืนรออยู่
เมนู:ไมวันนี้ไม่ไปพร้อมแฟนต้าอ่ะ
โซดา:เค้ามีเรื่องจะคุยกับเม
เมนู:เรื่องไรอ่ะ
โซดา:เมชอบเค้าหรอ
เมนู:รู้...ได้ไง
โซดา:รู้แล้วกัน
แล้วทั้งคู่ก็เงียบจนมาถึงโรงเรียนก็แยกกันเข้าห้อง
เมนู:ครีม แบล์ เค้ารู้สึกเหมือนโซดาเปลี่ยนไปยังไงก็ไม่รู้อ่ะเงียบๆไป
ดรีมแลนด์:โซดารู้แล้วหรอว่าตัวเองชอบ
เมนู:อื้ม
บีแบล์:ก็คนที่รู้ว่าเราชอบจะเปลี่ยนไปแต่อาจจะดีหรือร้ายถ้าดีก็คือแบบมีใจถ้าร้ายก็เมิน
เมนู:งั้นกรณีเค้าคงเป็นแบบที่2
ดรีมแลนด์:ตัวลองไปชวนคุยดูดิ
เมนู:อื้ม
---ตอนพัก10นาที---
เมนูเดินไปสะกิดหลังโซดาโซดาหันมามองแล้วเดินหนีไป
---ตอนพักกลางวัน---
เมนู:อร่อยมั๊ย
โซดา:อืมอิ่มแล้วขอตัว
---ตอนพัก10นาที---
เมนู:เย็นนี้มีร้านไอติมเปิดใหม่ไปกินกันมั๊ย
โซดา:ไม่ว่าง
โซดาพูดจบก็เดินหนี
2ปีผ่านไปโซดายังคงเมินใส่เมนู
บีแบล์:เค้าอยากเห็นตัวเองยิ้มิ่ะ
เมนูถอนหายใจเหนื่อยๆแล้วส่งยิ้มให้บีแบล์
บีแบล์:นี่ฉันยื้มนิยายมาจากร้ายยืมหนังสือหน้าโรงเรียนของยัยป้าโหด
ดรีมแลนด์:หมดร้านยังเนี่ย
บีแบล์:ก็เกือบๆ
ดรีมแลนด์:แล้วโดนว่าป่ะเนี่ย
บีแบล์:โดนดิแต่เค้าไม่สน
เมนู:หึหึ
ดรีมแลนด์:หัวเราะแค่เนี้ย
เมนู:อื้ม
*********************************************************************
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ