กลแค้น...ลวงลั๊ค

พิม:สวัดดีคร๊พี่โทโมะ
 โทโมะ:อาวพิมมาได้ไง
พิม:คุงแม่บอกคร๊
โทโมะ:จร๊เหนื่อยไหมน้องสาว
 พิม:เหนื่อยคร๊
โทโมะ:งั้นเข้าบ้านกัน
ไร่ธาราทิพย์
  เขื่อน     เขื่อน   นายเขื่อน   ญิ๋งสาวตะโกนเรียกโดยความโมโห
เขื่อน:คับคุนแก้วมีไรหรอ
แก้ว:แก้วอยากให้พี่ช่วยไรแก้วหน่อย
เขื่อน:ดัยคับ
แก้ว:นี้พิม  แก้วตาดวงใจของโทโมะจัดการซะ  ทำให้นายนั้นเจ็บปวดที่สุด(แก้วพูดพลางยืนรุปพิมให้ดู)
เขื่อน:ครับ(ลืมบอกไปเขื่อนเป็นเด็กที่พ่อของแก้วขอมาเลี้ยงเข้าเหมือพี่ชายที่แสนดีของแก้วคลหนึ่ง)
บ้านป๊อบปี้
ฟาง:พี่ป๊อบ  ฟางหิว
 ป๊อบ:อย่างอแงสิเด็กน้อย
ฟาง:พี่ป๊อบ  ฟางเบื่อตัวเอง  ฟางไม่น่าเป็นพาระให้พี่เลย
ป๊อบ:พี่เต๊มใจ
       ทั้งสองกอดกันด้วยความรักที่ก่อเกิดขึ้น
      น้ำตกหลังไร่ของโทโมะ/แก้ว
แก้ว:สวยเหนือมไมเปลี่ยนเลย   สาวร่างบาง สุดหายใจอย่างสดชื่น
   "นึกว่าใครที่แทน  ก็ยังขี้วีนนี้เอง    เสียงชายร่างสูงพูดขึ้น"
แก้ว:ไอโทโมะ
โทโมะ:พูดเพราะๆๆ หน่อยสิคลสวย   มือเข้ามาลูบแก้วแก้วเบาๆๆๆ
แก้ว:อย่ามายุกับฉัน   ไอชั่ว  
โทโมะ:ปากดีเหลือเกินนร๊   
แก้ว:อุ๊บ  อุ๊บ ปากของชายร่างสูงประกยเข้าที่ร่างบาง  ลิ้นหนาเข้าไปในซ้อกปากเล็กๆๆ  ชิมรสหวานอย่าง เมามัน
แก้ว:ปล่อยนร๊   ปล่อย   ปล่อยฉัน   แก้ครางยุในลำคอ
โทโมะ:เก่งนร๊ไม่ใช้หรอ
แก้ว: ไออ โทโมะ  จำไว้ฉันจะเอาคืน  ไอบ้า  แก้ววิ่ง  ออกไปด้วยความแค้น
แก้ว:ฮโลเขื่อนจัดการพิมเดี๋ยว
    ไร่ไทยนนท์
พิมนั่งอ่านหนังสือหยุดหลังสวน
 กึก  อุบ
พิม:เสียงไรอ่ะ
อูบ   อุ๊บ    สลบไป
บ้านท้ายไร่
พิม:นี้แกเป็นใคร   จับฉันมาทำไม
เขื่อน:จับมาทำเมียไง