กลแค้น...ลวงลั๊ค

พิม:สวัดดีคร๊พี่โทโมะ

 โทโมะ:อาวพิมมาได้ไง

พิม:คุงแม่บอกคร๊

โทโมะ:จร๊เหนื่อยไหมน้องสาว

 พิม:เหนื่อยคร๊

โทโมะ:งั้นเข้าบ้านกัน

ไร่ธาราทิพย์

  เขื่อน     เขื่อน   นายเขื่อน   ญิ๋งสาวตะโกนเรียกโดยความโมโห

เขื่อน:คับคุนแก้วมีไรหรอ

แก้ว:แก้วอยากให้พี่ช่วยไรแก้วหน่อย

เขื่อน:ดัยคับ

แก้ว:นี้พิม  แก้วตาดวงใจของโทโมะจัดการซะ  ทำให้นายนั้นเจ็บปวดที่สุด(แก้วพูดพลางยืนรุปพิมให้ดู)

เขื่อน:ครับ(ลืมบอกไปเขื่อนเป็นเด็กที่พ่อของแก้วขอมาเลี้ยงเข้าเหมือพี่ชายที่แสนดีของแก้วคลหนึ่ง)

บ้านป๊อบปี้

ฟาง:พี่ป๊อบ  ฟางหิว

 ป๊อบ:อย่างอแงสิเด็กน้อย

ฟาง:พี่ป๊อบ  ฟางเบื่อตัวเอง  ฟางไม่น่าเป็นพาระให้พี่เลย

ป๊อบ:พี่เต๊มใจ

       ทั้งสองกอดกันด้วยความรักที่ก่อเกิดขึ้น

      น้ำตกหลังไร่ของโทโมะ/แก้ว

แก้ว:สวยเหนือมไมเปลี่ยนเลย   สาวร่างบาง สุดหายใจอย่างสดชื่น

   "นึกว่าใครที่แทน  ก็ยังขี้วีนนี้เอง    เสียงชายร่างสูงพูดขึ้น"

แก้ว:ไอโทโมะ

โทโมะ:พูดเพราะๆๆ หน่อยสิคลสวย   มือเข้ามาลูบแก้วแก้วเบาๆๆๆ

แก้ว:อย่ามายุกับฉัน   ไอชั่ว  

โทโมะ:ปากดีเหลือเกินนร๊   

แก้ว:อุ๊บ  อุ๊บ ปากของชายร่างสูงประกยเข้าที่ร่างบาง  ลิ้นหนาเข้าไปในซ้อกปากเล็กๆๆ  ชิมรสหวานอย่าง เมามัน

แก้ว:ปล่อยนร๊   ปล่อย   ปล่อยฉัน   แก้ครางยุในลำคอ

โทโมะ:เก่งนร๊ไม่ใช้หรอ

แก้ว: ไออ โทโมะ  จำไว้ฉันจะเอาคืน  ไอบ้า  แก้ววิ่ง  ออกไปด้วยความแค้น

แก้ว:ฮโลเขื่อนจัดการพิมเดี๋ยว

    ไร่ไทยนนท์

พิมนั่งอ่านหนังสือหยุดหลังสวน

 กึก  อุบ

พิม:เสียงไรอ่ะ

อูบ   อุ๊บ    สลบไป

บ้านท้ายไร่

พิม:นี้แกเป็นใคร   จับฉันมาทำไม

เขื่อน:จับมาทำเมียไง