กลแค้น...ลวงลั๊ค

"อ่านบทนำก่อนนร๊คร๊เดียวมัยเข้าใจเรื่อง
หนูมือใหม่  โปรดวิจาณ์นร๊คร๊  หนูจะได้ปรับปรุ่ง   ขอบคุนที่อ่านคร๊ (ตั้งใจแต่มากกกๆๆๆนร๊)
...........................................................................................................................................................................
บ้านแม่โทโมะ
โทโมะ:สวัดดีครับแม่มีไรหรอคับถึงเรียกผมมา
แม่โทโมะ:แม่จะต้องบินไปเกาหลี(ไม่มีกำหนด)   แม่เลยอยากให้รู้ดูแลไร่ไทยานนท์ที่เขาใหญ่ให้แม่หน่อย
โทโมะ:คับแม่ผมจะดูแลอย่างดี   คับ
แม่โทโมะ:อย่าทำตัวเหลวไหลเข้าใจไหมครับ  แล้วลูกจะไปไร่เหมื่อไร
โทโมะ:พรุ่งนี้ครับ
ไร่ไทยานนท์
(ลืมบอกไปไร่ที่ติดกับไร่โทโมะคือไร่ธาราทิพย์ของแก้ว)
สม:สวัดดีคับคุนหนูยินดีต้อนรับครับ   นี่ไอคิดกับไอวินคับมันจะค่อยดูแลคุนหนูทุกเรื่อง
คิด/วิน:สวัดดีคับคุนหนู
โทโมะ:คับขอบคุนคับลุง
ห้องนอนโทโมะ
โทโมะ:นี่ไอคิดไร่ข้างๆๆเราเป็นไรใครว่ะ
คิด:เออเป็นไร่ของนายญิ๋งคับเทอ   ดุมากและสวยด้วย  เทอมีน้องสาวคลหนึ่งคับน่ารักสุดๆๆๆๆแต่ทางที่ดีอย่ายุ่งกับเทอจะดีกว่าคับ
โทโมะ:งั่นหรออยากเจอซะแล้วสิ(ยิ้มแบบมีเลนัย)
วิน:แล้วคุนหนุจะไปไหนคับ
โทโมะ:ไปทักทายเพื่อนบ้าน
ไร่ธาราทิพย์
ป้านวล:คุนแก้วคร๊มีคลมาหา   เขาบอกเป็นเจ้าของไร่ข้างๆๆ
แก้ว:คร๊เดียวแก้วลงไป(มาแล้วสินร๊โทโมะ  คิดไว้ไม่มีผิด "แก้วคิดในใจ")
ป้านวล:คุนรอแป๊บนึ่งนร๊เดียวนายญิ๋งก็ลงมา
โทโมะ:คับ
แก้ว:สวัดดีคร๊ คุง วิศว     ไทยานนท์   
โทโมะ:ดีคับคุน
แก้ว:ฉันแก้ว   ยินดีที่ได้รูจัก
โทโมะ:คุนสวยจังคับ (มือลูบแก้วแก้วเบาๆๆ)
แก้ว:ทุเรศ!!!!!!!!
โทโมะ:อุสาชอบว่าไมพูดแบบนี้และจร๊
แก้ว:มันก็เหมะสมแล้วกับผู้ชายอย่านาย   ออกไปจากบ้าฉัน   !!แล้วจำไว้นายต้องเจ็บปวดกับสิ่งที่นายทำ!!
โทโมะ:จะมากไปแล้วนร๊มีสิทธ์อ่ะไรมายืนด่าฉัน   คิดว่าสวยหนักหรอห่ะ   ผู้หญิงอย่างเทอสมควรแล้วที่จะยุคนเดียว
แก้ว:จำไว้ไร่นายต้องพังพินาท    ฉันประกาศเป็นศัตูรกับนาย  ออกไปจากบ้านฉัน
โทโมะ:ก็ลองดูสิฉันก็ไม่ยอมเหมื่อนกัน(บีบแขนแก้วจนแดง)
แก้ว:อ๊ยปล่อยนร๊ฉันเจ็บ
โทโมะ:ฉันสามารทำให้เทอเจ็บกว่านี้ถ้าเทอคิดจะมาทำร้ายฉัน
 ที่รถ