กลแค้น...ลวงลั๊ค

"อ่านบทนำก่อนนร๊คร๊เดียวมัยเข้าใจเรื่อง

หนูมือใหม่  โปรดวิจาณ์นร๊คร๊  หนูจะได้ปรับปรุ่ง   ขอบคุนที่อ่านคร๊ (ตั้งใจแต่มากกกๆๆๆนร๊)

...........................................................................................................................................................................

บ้านแม่โทโมะ

โทโมะ:สวัดดีครับแม่มีไรหรอคับถึงเรียกผมมา

แม่โทโมะ:แม่จะต้องบินไปเกาหลี(ไม่มีกำหนด)   แม่เลยอยากให้รู้ดูแลไร่ไทยานนท์ที่เขาใหญ่ให้แม่หน่อย

โทโมะ:คับแม่ผมจะดูแลอย่างดี   คับ

แม่โทโมะ:อย่าทำตัวเหลวไหลเข้าใจไหมครับ  แล้วลูกจะไปไร่เหมื่อไร

โทโมะ:พรุ่งนี้ครับ

ไร่ไทยานนท์

(ลืมบอกไปไร่ที่ติดกับไร่โทโมะคือไร่ธาราทิพย์ของแก้ว)

สม:สวัดดีคับคุนหนูยินดีต้อนรับครับ   นี่ไอคิดกับไอวินคับมันจะค่อยดูแลคุนหนูทุกเรื่อง

คิด/วิน:สวัดดีคับคุนหนู

โทโมะ:คับขอบคุนคับลุง

ห้องนอนโทโมะ

โทโมะ:นี่ไอคิดไร่ข้างๆๆเราเป็นไรใครว่ะ

คิด:เออเป็นไร่ของนายญิ๋งคับเทอ   ดุมากและสวยด้วย  เทอมีน้องสาวคลหนึ่งคับน่ารักสุดๆๆๆๆแต่ทางที่ดีอย่ายุ่งกับเทอจะดีกว่าคับ

โทโมะ:งั่นหรออยากเจอซะแล้วสิ(ยิ้มแบบมีเลนัย)

วิน:แล้วคุนหนุจะไปไหนคับ

โทโมะ:ไปทักทายเพื่อนบ้าน

ไร่ธาราทิพย์

ป้านวล:คุนแก้วคร๊มีคลมาหา   เขาบอกเป็นเจ้าของไร่ข้างๆๆ

แก้ว:คร๊เดียวแก้วลงไป(มาแล้วสินร๊โทโมะ  คิดไว้ไม่มีผิด "แก้วคิดในใจ")

ป้านวล:คุนรอแป๊บนึ่งนร๊เดียวนายญิ๋งก็ลงมา

โทโมะ:คับ

แก้ว:สวัดดีคร๊ คุง วิศว     ไทยานนท์   

โทโมะ:ดีคับคุน

แก้ว:ฉันแก้ว   ยินดีที่ได้รูจัก

โทโมะ:คุนสวยจังคับ (มือลูบแก้วแก้วเบาๆๆ)

แก้ว:ทุเรศ!!!!!!!!

โทโมะ:อุสาชอบว่าไมพูดแบบนี้และจร๊

แก้ว:มันก็เหมะสมแล้วกับผู้ชายอย่านาย   ออกไปจากบ้าฉัน   !!แล้วจำไว้นายต้องเจ็บปวดกับสิ่งที่นายทำ!!

โทโมะ:จะมากไปแล้วนร๊มีสิทธ์อ่ะไรมายืนด่าฉัน   คิดว่าสวยหนักหรอห่ะ   ผู้หญิงอย่างเทอสมควรแล้วที่จะยุคนเดียว

แก้ว:จำไว้ไร่นายต้องพังพินาท    ฉันประกาศเป็นศัตูรกับนาย  ออกไปจากบ้านฉัน

โทโมะ:ก็ลองดูสิฉันก็ไม่ยอมเหมื่อนกัน(บีบแขนแก้วจนแดง)

แก้ว:อ๊ยปล่อยนร๊ฉันเจ็บ

โทโมะ:ฉันสามารทำให้เทอเจ็บกว่านี้ถ้าเทอคิดจะมาทำร้ายฉัน

 ที่รถ