รักนะนายองคลักษ์แวมไพร์ของฉัน (TK)

ชายหาด
เฟย์ : เฮ้น้องมิณทร์
มิณทร์ : ทางนี้ครับพี่ๆ
โทโมะ : เชอะ ทำตัวปัญญา...
มิณทร์ : นิ (มิณทร์ทำท่าคิดอะไรบางอย่างออก) พี่โมะ
โทโมะ : อะไรเด็กน้อย
มิณทร์ : แข่งว่ายน้ำกันมั๊ย
โทโมะ : ไม่อะ
มิณทร์ : ป๊อดหรอพี่
โทโมะ : เปล่าซักหน่อย
มิณทร์ : นั้นไปแข่งกันผมรอตรงชายหาดนะเพ่ (มิณทร์พูดพร้อมวิ่งไปยังชายหาด)
โทโมะ : ไรวะ (แล้วโทโมะก็เดินไปแต่ถูกใครบางคนรั้งเอาไว้)
แก้ว : นี่นายว่ายน้ำได้หรอ
โทโมะ : ฉันมีสร้อยที่ไปซื้อมาที่โลกแวมไพร์อยู่มันสามารถทำทุกอย่างเหมือนมนุษย์ได้ อะ (โมะยื่นสร้อยอีกเส้นหนึ่งที่เหมือนของตนให้แก้ว) เธอน่ะก็ควรใส่ไว้นะ
แก้ว : อืม
โทโมะ : ไปก่อนนะ
มิณทร์ : พี่โมะมาสิ
ทางโต๊ะทานข้าว
ฟาง : นี่ตะกี้แก้วกระซิบอะไรกับโมะน่ะ
เฟย์ : ต้องมีอะไรแน่เลย
แก้ว : เปล่าซักหน่อย
ทางการแข่งว่ายน้ำ
โทโมะกับมิณทร์แข่งว่ายน้ำไปเรื่อยๆว่าใครไปได้ใกลสุดแต่ทั้งสองคนแข่งจนมืดแล้ว ทุกคนจึงกลับไปที่พักหมดยกเว้นสองคน
โทโมะ : นี่มิณทร์พี่ว่าพอเหอะมันมืดแล้ว
มิณทร์ :ไม่ ได้ (สักพัก แล้วอยู่ดีๆมิณทร์ก็สลบ จมน้ำไปในที่สุด)
โทโมะ : มิณทร์ (แล้วโทโมะก็ไปช่วยมิณทร์แล้วขึ้นฝั่ง) ทำไงดีวะที่พักก็ใกล อืม...กระโดดไปเนี๊ยแหละ
พึบบบบบบบ
ที่พัก
แล้วโทโมะก็ดูแลน้องมิณทร์ตลอดคืน เนื่องจากตัวเองไม่เคยหลับ
โปรดติดตามตอนต่อไป