รักนะนายองคลักษ์แวมไพร์ของฉัน (TK)
NookLoveForever
7) อีก 4 วันเท่านั้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันต่อมา
โทโมะ : อ้าวมิณทร์ตื่นแล้วหรอ
มิณทร์ : พี่โมะเรื่องเมื่อวานที่ผมแพ้พี่อย่าบอกพี่แก้วนะครับ
โทโมะ : ได้ ปะไปกินข้าวกันเหอะ
มิณทร์ : ครับ
ณ ห้องทานข้าว
โทโมะ : มิณทร์พี่ไปข้างนอกนะมิณทร์ไปกินข้าวก่อนนะ
มิณทร์ : ก็ได้
โต๊ะทานข้าว
แก้ว : มิณทร์โทโมะหล่ะ
มิณทร์ : พี่เขาออกไปข้างนอก
แก้ว : อืม
ฟาง : มิณทร์มานั่งด้วยกันมะ
มิณทร์ : ครับ
แล้วทุกคนก็กินข้าวอย่างเอร็ดอร่อยแล้วไปเล่นนู่นเล่นนี่จนดึก ทุกคนเข้านอนหมดแล้วแต่แก้วออกมาเดินเล่นที่ชายหาด
แก้ว : โฮ้ย....
โทโมะ : แก้วมาถอนหายใจอะไรตรงนี้เนี๊ย
แก้ว : ไม่รู้ดิ
โทโมะ : เอ้า
แก้ว : นายไปไหนมา
โทโมะ : ไปหาอะไรกินน่ะ
แก้ว : อืม
โทโมะ : แก้ว เธออายุเท่าไหร่
แก้ว : 17 อีก 4 วัน 18
โทโมะ : นี่เธอใกล้เป็นแวมไพร์แล้วนิ
แก้ว : อืม
โทโมะ : อย่าทำหน้าแบบนั้นดิ เป็นแวมไพร์ดีจะตาย
แก้ว : ดียังไง
โทโมะ : เป็นอัมตะ
แก้ว : อืม ฉันไปนอนก่อนนะโทโมะ
โทโมะ : อืม
แก้ว : แล้วนายหล่ะ
โทโมะ : ฉันไม่เคยหลับ
มิณทร์ : พี่โมะมาทำอะไรข้างนอกหละ อ้าวพี่แก้ว
แก้ว : ^ ^
มิณทร์ : พี่แก้วผมอยากนอนกับพี่ป๊อปพี่เขื่อน พี่ไปนอนกับพี่โมะนะคร๊าบบบบบ
แก้ว : ก็ได้จ้า
มิณทร์ : ไปแล้วนะคับ (แล้วมิณทร์ก็เดินออกไป)
ติดตามตอนต่อไปนะค้า ว่าจะวุ่นวายแค่ไหนในคืนนี้ที่ห้องป๊าม๊า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
