รักนะนายองคลักษ์แวมไพร์ของฉัน (TK)

ชายหาด

เฟย์ : เฮ้น้องมิณทร์

มิณทร์ : ทางนี้ครับพี่ๆ

โทโมะ : เชอะ ทำตัวปัญญา...

มิณทร์ : นิ (มิณทร์ทำท่าคิดอะไรบางอย่างออก) พี่โมะ

โทโมะ : อะไรเด็กน้อย

มิณทร์ : แข่งว่ายน้ำกันมั๊ย

โทโมะ : ไม่อะ

มิณทร์ : ป๊อดหรอพี่

โทโมะ : เปล่าซักหน่อย

มิณทร์ : นั้นไปแข่งกันผมรอตรงชายหาดนะเพ่ (มิณทร์พูดพร้อมวิ่งไปยังชายหาด)

โทโมะ : ไรวะ (แล้วโทโมะก็เดินไปแต่ถูกใครบางคนรั้งเอาไว้)

แก้ว : นี่นายว่ายน้ำได้หรอ

โทโมะ : ฉันมีสร้อยที่ไปซื้อมาที่โลกแวมไพร์อยู่มันสามารถทำทุกอย่างเหมือนมนุษย์ได้ อะ (โมะยื่นสร้อยอีกเส้นหนึ่งที่เหมือนของตนให้แก้ว) เธอน่ะก็ควรใส่ไว้นะ

แก้ว : อืม

โทโมะ : ไปก่อนนะ

มิณทร์ : พี่โมะมาสิ

ทางโต๊ะทานข้าว

ฟาง : นี่ตะกี้แก้วกระซิบอะไรกับโมะน่ะ

เฟย์ : ต้องมีอะไรแน่เลย

แก้ว : เปล่าซักหน่อย

ทางการแข่งว่ายน้ำ

โทโมะกับมิณทร์แข่งว่ายน้ำไปเรื่อยๆว่าใครไปได้ใกลสุดแต่ทั้งสองคนแข่งจนมืดแล้ว ทุกคนจึงกลับไปที่พักหมดยกเว้นสองคน

โทโมะ : นี่มิณทร์พี่ว่าพอเหอะมันมืดแล้ว

มิณทร์ :ไม่ ได้ (สักพัก แล้วอยู่ดีๆมิณทร์ก็สลบ จมน้ำไปในที่สุด)

โทโมะ : มิณทร์ (แล้วโทโมะก็ไปช่วยมิณทร์แล้วขึ้นฝั่ง) ทำไงดีวะที่พักก็ใกล อืม...กระโดดไปเนี๊ยแหละ

พึบบบบบบบ

ที่พัก

แล้วโทโมะก็ดูแลน้องมิณทร์ตลอดคืน เนื่องจากตัวเองไม่เคยหลับ

โปรดติดตามตอนต่อไป