This is love...มันคือความรัก

2อาทิตย์ผ่านไป"กรี๊ดดดดดดดดด"โอ๊ยหนวกหูจะกรี๊ดอะไรกันนักกันหนาฟ่ะ แล้วดูดิ๊นั่นไปมุงอะไรกันวันนี้ฉันอุส่าห์มาแต่เช้า แต่ดันมาเจออะไรก็ไม่รู้ โว๊ะ!เสียอารมณ์"แก้วพวกนั้นดูอะไรกันอ่ะ"ถามฉันแล้วฉันจะรู้มั้ยล่ะ"ไม่รู้ไม่อยากดูไปเหอะ"ตอนที่ฉันกำลังลากฟางออกจากไทยมุงพวกนั้นแต่อยู่ๆไอ้พวกข้างหลังก็ดันมาทำให้ฉันออกมายืนสง่าผ่าเผยอยูกลางวง เห้ย!กลางวง"แก้วไหนบอกไม่อยากดูไง เล่นซะกลางวงเลยนะ"ฟึบ~(>_>)(T_T)()แล้วทุกสายตาก็มองมาที่ฉันกับฟางทำนองว่า'แกจะมาแย่งซีนใช่มั้ย'"อ้าวแก้วมาโรงเรียนเช้าจังนะ"ใครทักฉันฟ่ะเท่าที่รู้มาทั้งโรงเรียนฉันมีเพื่อนแค่2คนตอนนี้เลยไม่รอช้าฉันรีบหันไปทางต้นเสียงทันทีแต่คนที่ฉันเห็นคือโทโมะกับผู้หญิง!"เอ่อ...ก็วันนี้ตื่นเช้านะ"ใครคือผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างโทโมะนะแล้วทำไมต้องมองฉันด้วยสายตาไม่เป็นมิตรแบบนั้นด้วยฟ่ะเนี้ย"งั้นฟางกับแก้วขอตัวนะ"แล้วฟางก็ลากฉันออกมานอกวง แต่กว่าจะออกมาได้เรียกว่าลำบากเลยทีเดียวแต่เอ๊ะ!แสดงว่าเมื่อกี้ที่เค้ามุงกันก็คงจะเป็นโทโมะกับผู้หญิงคนนั้นสินะชักจะอยากรู้แล้วสิว่าโทโมะเป็นอะไรกับผู้หญิงคนนั้น"ฟางว่าผู้หญิงที่ยืนข้างโทโมะเค้าเกี่ยวข้องอะไรกับโทโมะเหลอะ""เอ่อ...คือ..."จะอ้ำๆอึ้งๆทำไมฟ่ะ"เร็วๆดิแก้วอยากรู้""คือ...ผู้หญิงคนนั้นเป็น....""นี่เร็วๆดิฉันอยากเห็นหน้าน้องของพี่โทโมะจะแย่แล้วนะ"หือ???น้องของโทโมะหรือว่าผู้หญิงคนนั้น!!"แก้วได้ยินใช่มั้ย""อื้มได้ยินแล้วทำไมเมื่อกี้ฟางต้องอ้ำๆอึ้งๆด้วย"ก็แค่น้องทำไมต้องทำเหมือนอย่างกับเป็นแฟน"อ๋อ!เปล่าๆฟางแค่ไม่รู้ว่าจะตอบว่ายังไงนะ""อ...อ้อ งั้นไปเรียนกันเถอะ""แก้วฟางขอโทษ""เมื่อกี้ฟางว่าอะไรนะ"ฉันได้ยินไม่ถนัดเลยถามอะไรขอๆสักอย่างนี่แหละ"อ้อฟางจะบอกว่าขอลอกการบ้านหน่อยนะ""อ...อ้อได้สิ"ห้องเรียน"นักเรียนค่ะวันนี้ครูมีเพื่อนใหม่มาแนะนำให้รู้จักแต่อาจจะเป็นเพื่อนเก่าของบางคนนะเชิญเลยจ๊ะ"เพื่อนใหม่???ทำไมมาตอนจะปิดเทอม1แล้วฟ่ะ"สวัสดีฉันชื่อเกล"เห้ย!นี่มันผู้หญิงที่ฉันเจอตอนเช้านิแล้วทำไมต้องมาอยู่ห้องนี้ด้วยเนี้ยยิ่งรู้สึกไม่ค่อยถูกชะตาอยู่"เธอเชิญแนะนำตัวเองกับเพื่อนๆไปก่อนเลยนะจะนั่งตรงไหนก็ได้เดี๋ยวครูขอไปจัดการเรื่องรายชื่อก่อน""ค่ะ"พอซิสเตอร์เดินออกไปคนที่ชื่อเกลอะไรนี่ก็เหมือนมองหาอะไรสักอย่างแล้วก็ตะโกนขึ้น"พิม!!อ๊ายฉันถึงแกม๊ากกกมากกก""ฉันก็คิดถึงแกนี่มานั่งตรงนี้เลยฉันมีเรื่องจะเมาส์เกี่ยวกับพี่โทโมะเยอะแยะ"เอ๊ะ!ที่ที่พิมหมายถึงก็คือที่ของฉันนิ"ลุกไปสิย่ะฉันจะนั่ง""แต่นี่ที่ฉันถ้าเธออยากนั่งก็ไปนั่งข้างหลังสิ"คนไรว่ะไม่มีมารยาทเลยหน้าตาก็ดี"เธอไม่รู้เหลอะว่าฉันลูกใครฉันจะนั่งตรงไหนก็ได้ในโรงเรียนนี้"เอ๊ะ!ยัยนี่ถ้าจะบ้าขนาดตัวเองเป็นลูกใครยังไม่รู้เลย"เอ่อ...แก้วฟางว่าเราไปนั่งข้างหลังกันเถอะ"ฟางกับแอพริลก็อีกคนนางเองเกิ๊น"ไม่ไปได้ยินมั้ยยัยคนไม่รู้จัื่อพ่อตัวเอง""ฮึ่ย!นี่แกว่าฉันเหลอะ วอนโดนดีซะยัยบ้าแกจำใส่สมองของแกไว้เลยนะว่าฉันเป็นลูกเจ้าของโรงเรียนนี้ถ้าแกอยากจะเสนอหน้าอยู่ต่อก็กรุณาไปนั่งที่อื่น"แค่เป็นลูกเจ้าของโรงเรียนคิดว่าฉันกลัวรึไงพ่อแม่อบรมสั่งสอนมายังไงปล่อยให้ลูกทำตัวแบบนี้มันน่านัก"เอ่อ.. ฉันไปนั่งที่อื่นก็ได้ไปเหอะแก้ว"ไม่ทันที่ฉันจะได้เถียงกับยัยปากนกแก้วนี่ต่อฟางก็ลากฉันไปนั่งข้างหลัง ฮึ่ยทำไมฉันต้องเจอแต่เรื่องแบบนี้ด้วย"แค่นี้ก็จบแต่ขอบอกไว้เลยนะว่าแกจะทนอยู่ในโรงเรียนนี้ไม่ได้แน่ถ้ายังมีฉันอยู่!""ใครถาม???""อีนังบ้ากรี๊ดๆๆๆ""พอเหอะเกลคนมองกันยกห้องแล้ว"ถ้าฉันต้องเจอเธอทุกวันแบบนี้ฉันก็ไม่อยากอยู่หรอกยัยปากนกแก้วเอ๊ยพักเที่ยง"แก้วไปกินข้าวกัน""ไม่อ่ะยังทำงานไม่เสร็จเลยฝากซื้อทิรามิซึมาด้วยละกัน""จร้า"แล้วฟางกับแอพริลก็เดินออกไปจนตอนนี้ในห้องเหลือแค่ฉันเกลแล้วก็พิม เหอะ!ออกๆไปเลยไป ชิ!"เกลไปกินข้าวกันครับ"เอ๊ะ!นั่นเสียงโทโมะนิ"ค่ะเดี๋ยวเกลขอเก็บของแปปนึงนะคะ"ท...โทโมะมารับเกลไปกินข้าว!"ครับ เอ๊ะ!แก้วทำไมยังไม่ไปกินข้าวอีก"ขอบคุณที่ยังเห็นว่าฉันนั่งอยู่ด้วย"ยังทำงานไม่เสร็จ"ฉันตอบห้วนๆออกไปเพราะไม่คิดว่าโทโมะจะมาชวนไปกินข้าวแต่แค่ตามมารยาท น้องสาวโทโมะงั้นเหลอะทำไมนิสัยถึงต่างจากพี่นักนะ"ไปกันเถอะค่ะพี่โทโมะอยู่ตรงนี้นานๆมีแต่พวกคนบ้า"แล้วใครใช้ให้อยู่เล่าไปให้พ้นๆเลยยัยปากนกแก้ว"เอ่อ...ครับๆแก้วฉันไปแล้วนะ"สครถามไม่ทราบ ชิ!กริ๊ง~กริ๊ง~"แก้วไปเอาสมุดการบ้านเร็ว"เฮ้อ...ตอนนี้ไอ้การไปเอาสมุดการบ้านตอนเย็นกลายเป็นงานอดิเรกฉันไปแล้วละ"อ...อื้มๆ"ฉันตอบรับก่อนจะรีบเก็บของแล้วเดินไปที่ตึกเกรด11แบบไม่รีบเพราะซิสเตอร์เลิกก่อนเวลาตั้ง20นาที"ป๊อปปี้!!"พอมาถึงฉันก็ตะโกนเรียกป๊อปที่นั่งฟังเพลงอยู่หน้าห้องทันที"มาเร็วเชียวนะวันนี้""ครูปล่อยเร็วนะไหนสมุดการบ้านอ่ะ""เดี๋ยวฉันไปดูให้ไม่รู้ไอ้โมะมันเช็คชื่อยัง""อ้องั้นฉันรออยู่ตรงนี้นะเสร็จแล้วเอามาให้ละกัน"ฉันรอป๊อปอยู่เกือบ1นาทีแล้วสายตาก็ไปสะดุดกับโทโมะที่ถือการบ้านออกมา"อ๊ะ!นี่การบ้าน""ขอบคุณนะ"แล้วฉันก็รับการบ้านมาถือไว้ก่อนจะเดินผ่านหน้าโทโมะไปแต่โทโมะก็เรียกไว้ซะก่อน"เดี๋ยวฉันไปเป็นเพื่อน"แค่โทโมะไม่เปลี่ยนไปเพราะยัยเกลแล้วก็ทำกับฉันเหมือนทุกๆวันแค่นี้หน้าฉันก็แดงแล้ว"อ...เอ่อไปสิ"ฉันเดินมากับโทโมะโดยที่เค้าถือกระเป๋าให้จนมาถึงหน้าห้องซิสเตอร์พอฉันส่งการบ้านเสร็จก็เดินออกมาแต่เห็นโทโมะกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ฉันเลยเดินไปเอากระเป๋า"ครับเดี๋ยวพี่ไปรับที่ตึกนะ"หึ!คุยกับยัยเกลอีกนะสิถ้าเป็นห่วงกันมากทำไมไม่ไปหาเลยล่ะมาส่งการบ้านเป็นเพื่อนฉันทำไม"เสร็จยัง"ฉันถามเมื่อเห็นโทโมะเอาไอโฟนเก็บใส่กระเป๋า"อื้มไปกันเถอะ""ถ้านายต้องไปรับไปส่งเกลทุกวันวันหลังก็ไม่ต้องมาส่งการบ้านเป็นเพื่อนฉัน"เห้ย!!เผลอพูดอะไรออกไปเนี้ย"นี่!เธอหึงฉันเหลอะ"ก็เออนะสิแต่ใครจะกล้าบอกเล่า"ฉันไม่ได้ชอบนายเพราะฉะนั้นฉันไม่จำเป็นต้องหึง"พูดจบฉันก็เดินผ่านหน้าโทโมะไปแต่ก็ต้องหยุดกึกกับคำพูดที่แทบจะแทรกแผ่นดินหนีได้"ไม่หึงก็ไม่หึงแต่หน้าเธอแดงนะ"อ๊ายยยอีตาบ้าาาา