This is love...มันคือความรัก

9.7

เขียนโดย Aeynroey

วันที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.41 น.

21 บท

143 วิจารณ์

37.70K อ่าน

5) ความรักเปิดเผย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

คอนโดแก้วฟาง
"เสื้อหอมจัง"ฉันพูดกับเสื้อของโทโมะก่อนจะยิ้มออกมา เขาใช้น้ำหอมยี่ห้ออะไรนะ^^
"แก้วรอด้วยเมื่อกี้ตอนแวะเซเว่นไหนบอกจะคอย"เห้ย!จริงด้วยฉันลืมฟาง
"ข...ขอโทษลืมตัวนะ"
"ไม่เป็นไรว่าแต่เสื้อนี่ใช่ของโทโมะป่ะเห็นเดินดมมาตั้งแต่หน้าโรงเรียนแล้ว"ทำไมพูดเหมือนฉันโรคจิตยังไงไม่รู้
"ก็ใช่แต่ใครเดินดมมาตั้งแต่หน้าโรง ห๊ะ!"
"ก็แก้วนั่นแหละ แบร่ๆ"แล้วฟางก็วิ่งหนีฉันเข้าไปในลิฟ แต่เพราะไม่เห็นว่ามีคนเดินออกมาทำให้ฉันไปชนกับใครก็ไม่รู้ตรงอกอย่างจัง
ปึก~"โอ๊ย...ข..ขอโทษค่ะ"เอ๊ะ!แต่พอคนที่ฉันชนเงยหน้าขึ้นมานี่มันโทโมะนิ
"อ้าวแก้ว เธอนี่มันยัยตัวซวยจริงๆด้วยแล้วเป็นอะไรมั้ย มาเดี๋ยวช่วย"แล้วโทโมะก็ยื่นมือมาให้ฉันจับฉันเลยยื่นมือไปจับไว้แล้วลึกขึ้น
"ขอโทษนะแต่ก็ขอบคุณ"
"อื้ม^^แล้วนี่จะไปไหนกันอ่ะ"ยิ้มอีกแล้ว เขิน~
"กลับห้องนะ "ยัยฟางตอบ
"งั้นฉันไปก่อนนะ รีบไว้เจอกัน"ยังไม่รู้เลยว่ามาอยู่ที่คอนโดฉันได้ไงไปซะแล้ว
"อ..อื้ม"

1ทุ่ม
"ไปห้องป๊อปกันวันนี้ฉันนัดดูหนัง ลืมรึยัง"
"ก็เกือบๆแล้วอ่ะ"
"ถ้างั้นก็เร็วๆเลย"

ห้องป๊อป
ก๊อกๆๆๆ
"สวัสดีจำได้ป่าวที่นัดดูหนัง"ฟางพูดกับป๊อป
"ใครจะไปลืม ฉันชวนเพื่อนมาเพิ่ม1คนด้วย"สงสัยจะเพื่อนๆป๊อปนั่นแหละ
"อ..อ้อ"
"ใครมาว่ะป๊อป"อยู่ๆก็มีเสียงผู้ชายจากข้างในห้องพูดขึ้น เอ๊ะ!เสียงนี้คุ้นๆ หรือจะเป็น...
"โทโมะ!"
"อ้าวแก้วฟางมาทำไมกันเอ้อ"
"ฉันนัดดูหนังกันที่ห้องนะ"เพื่อนที่ป๊อปชวนมาด้วยก็คือโทโมะ แล้วฉันจะมีอารมณ์ไปดูหนังมั้ยเล่า
"งั้นก็เข้ามาสิ"แล้วฉันกับฟางก็เดินเข้าไปในห้องป๊อปซึ่งถูกจัดไว้อย่างเป็นระเบียบ ก็ฉันกับฟางนี้แหละที่มาช่วยกันทำความสะอาด
"ดูเรื่องอะไรอ่ะ"ฉันถามขึ้น"ไม่เอาหนังผีนะ"ต้องดักไว้ก่อนเพราะป๊อปยิ่งชอบอะไรสะเทือนขวัญไม่เข้ากับหน้าอยู่ด้วย
"แต่ขอโทษที่ฉันจะดูหนังผี"แล้วโทโมะก็พูดขึ้น ไม่น่าไปบอกเล้ยย

20นาทีผ่านไป
"กึก...กึก"แอร์ห้องของป๊อปทำไมเย็นนักนะ หนาวจะต่ยอยู่แล้ว
"หนาวเหลอะ??"แล้วอยู่ๆโทโมะก็ถามขึ้น
"อ..อื้ม"รู้งี้เอาผ้าห่มมาจากห้องก็ดี
"เข้ามาสิ"แล้วโทโมะก็เอาผ้าห่มที่คลุมตัวเองอยู่มาห่มให้ฉัน ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าฉันกับโทโมะอยู่ใกล้กันมาก-0-"อุ่นขึ้นยัง"
"ก็นิดหน่อย ขอบคุณนะ"
"อื้ม"ฉันรู้สึกว่าตัวเองต้องหน้าแดงมากๆแน่เลย แต่ตอนนี้รู้สึกง่วงจังอากาศก็เป็นใจนอนดีกว่า
ฟุ่บ...

Tomo talk
ฟุ่บ..
เฮ้ย!อยู่ๆแก้วก็เอาหัวมาพิงที่ไหล่ผม สงสัยจะหลับไปแล้วแต่ยัยนี่พอหลัับแล้วน่ารักจัง ดีนะที่ผ้าห่มคลุมหัวผมกับแก้วไว้ไม่งั้นฟางกับป๊อปต้องเห็นว่าแก้วกำลังฟุ่บผมแล้วเ
อาไปล้อแน่ แต่ให้หลับอย่างงี้ก็ดีแล้วผมจะได้กอดเธอไว้ด้วย

1ชั่วโมงผ่านไป
"หนังจบแล้ววตอนจบหน้ากลัวจังว่ามั้ยแก้ว"แก้วจะตอบได้ไงเล่าก็ในเมื่อหลับอยู่
"แก้วหลับไปตั้งแต่กลางเรื่องแล้ว"
"อ...อ้าว งั้นเดี๋ยวฟางพาแก้วกลับห้องก่อนนะแล้วจัะมาช่วยเก็บของ"แล้วฟางก็พยายามดึงแก้วขึ้นแต่ดูตัวยัยฟางสิ ขนาดตัวเองยังเอาไม่รอดเลยแก้วเลยล้มลงแต่ดีที่ผมประคองไว้ทันไม่งั้นหัวได้กระแทกพื
้นแน่
"เดี๋ยวฉันพาไปเอง"แล้วผมก็อุ้มแก้วขึ้นไว้ในอ้อมแขนแล้วก็พาไปที่ห้อง ความจริงห้องของแก้วกับฟางห่างจากห้องของป๊อปแค่2ห้องเองแถมยังอยู่ตรงข้ามกันด้วย ไม่น่าทำไมดูสนิทกันจัง ตอนนี้ผมพาแก้วเข้ามาในห้องแล้วแต่ผมก็ไม่รู้หรอกว่าไหนห้องแก้วไหนห้องฟางเพราะในนี
้มีตั้ง2ห้องสงสัยจะแยกห้องกันนอน
"ห้องขวานะห้องแก้วนะ เดี๋ยวฟางไปช่วยป๊อปเก็บของก่อน"
"อื้ม"ผมรับคำแล้วก็เดินเข้ามาในห้องทางขวา แล้ววางแก้วไว้บนเตียงตัวยัยนี่เบาจังแฮะแต่สายตาผมก็ไปสะดุดกับเสื้อคลุมตัวนึงซึ่ง
ถ้าเดาไม่ผิดนี่มันของผมชัดๆ มันถูกวางไว้อย่างดีใกล้ๆกับไดอารี่เล่มนึงซึ่งน่าจะเพิ่งถูกเขียนเพราะปากกายังคั่น
ไว้ที่หน้าหน้านึงอยู่เลย ผมเลยถือวิสาสะไปเปิดดูตั้งแต่หน้าแรกจนถึงหน้าที่ปากกาคั่นไว้ ผมจะไม่รู้สึกอะไรเลยถ้าหน้าที่ผมเปิดอยู่ไม่ได้หมายถึงผม....'วันนี้โดนพี่หวายสาดน้ำใส่ แล้วโทโมะก็เอาเสื้อคลุมมาคลุมไว้ให้ดีใจแทบบ้าเลยแต่ก็ต้องเก็บอาการไว้กลัวว่าเขาจ
ะรู้แล้วไม่ชอบเรา แต่ปากก็ดันเผลอไปถามว่าเป็นแฟนกับพี่หวายมั้ยตอนแรกก็กลัวคำตอบแต่พอโทโมะบอกว่าไม่
ได้เป็นก็รู้สึกโล่งใจแปลกๆแถมโทโมะยังพูดิอีกว่า ถ้าไม่อยากให้ฉันเผลอใจก็อย่ายิ้มอย่างงี้บ่อยนัก มันหมายความว่าอะไรนะ???ถึงไม่รู้เหตุผลแต่หัวใจก็เต้นแรงเหมือนกัน ไม่อยากคืนเสื้อให้โทโมะเลยผู้ชายอะไรตัวหอมจัง แต่ถ้าไม่คืนโทโมะก็ต้องสงสัย แต่จะบอกว่าเราชอบก็ทำไมได้ เฮ้อ...'ผมนั่งอ่านในใจ นี่แก้วชอบผมเหลอะแสดงว่าที่ผมรู้สึกเหมือนมีคนมองอยู่ตลอดก็คงเป็นแก้วสินะไหนจะวัน
ที่ผมทำแผลที่มือให้แก้วแล้วได้ยินเสียงหัวใจของแก้วที่เต้นแปลกๆแล้วยังเรื่องที่ชอ
บ
ถามว่าผมเป็นอะไรกับหวายอีกทำไมผมไม่เอะใจบ้างนะ ยัยตัวร้ายแอบชอบฉันทำไมไม่บอกห๊ะแล้วผมก็เอามือไปลูบหัวแก้วเบาๆอย่างงี้ต้องลงโทษก
ันบ้างแล้ว
Tomo talk end

Kaew talk
"ตื่นแล้วเอ้อแก้ว"นี่มันห้องฉันนิเมื่อคืนฉันไปดูหนังที่ห้องป๊อปแล้วก็เผลอหลับไปแต่ทำไมมาอยู่ท
ี่ห้องตัวเองได้หละ???
"ฟางทำไมฉันมาอยู่ที่.."
"โทโมะอุ้มมาส่ง"ห..หาโทโมะอุ้มฉันมาส่งที่ห้อง ฉันไปอาละวาดอะไรให้ขารู้บ้างเนี้ยยย
"แล้วตอนที่หลับฉันไปก่อเรื่องอะไรให้โทโมะบ้างมั้ย??"กลัวคำตอบแฮะ
"เยอะ แก้วละเมอไปจูบโทโมะ"เห้ย!ฉ,..ฉันเนี้ยนะ
"ไม่ได้การแล้วต้องรีบไปขอโทษ"แล้วฉันก็วิ่งไปที่หน้าห้องของป๊อปทันที หวังว่าโทโมะคงจะเข้าใจนะว่าฉันละเมอ โอ๊ยยิ่งคิดก็ยิ่งเครียด
ปิ่ง ป่อง ปิ่ง ป่อง
เอี๊ยด....
ท...โทโมะออกมาเปิดประตูแล้วฉันต้องพูดขอโทษ
"โทโมะเมื่อคืนที่ฉันจูบนายฉันขอโทษนะคือฉันละเมอนะ ขอโทษนะๆๆๆๆๆ"ตอนนี้ฉันอยากร้องออกมาจริงๆเลย
Kaew talk end
Tomo talk
อบู่ๆแก้วก็พูดว่าละเมอแล้วมาจูบผมแล้วก็ขอโทษใหญ่เลยสงสัยจะโดนยัยฟางอำแน่ๆเลย ถ้าอย่างงั้นเดี๋ยวผมจะแกล้งต่อเอง ฮ่าๆ
"ใช่เธอละเมอมาจูบฉัน เธอจะรับผิดชอบยังไง"
"ยังไงก็ได้"ยังไงก็ได้เหลอะ หึ!
"เธอต้องให้ฉันจูบคืนเพราะเมื่อคืนเธอละเมอมาจูบฉัน"
"ห...หา ทำไมต้อง..."ผมไม่รอให้แก้วพูดต่อก็จับหน้าแก้วให้เอาปากมาประกบกับปากผมทันทีแก้วถึงกับอึ้
งไม่พูดอะไรตัวแข็งทื่อ สงสัยจะเพิ่งโดนครั้งแรก ฮ่าๆ
"ถือว่าเธอได้รับผิชอบแล้วนะ อ้อ!อีกอย่างปากเธอหวานจัง"แล้วผมก็เดินเข้าห้องไปปล่อยให้แก้วยืนเอ๋ออยู่ตรงนั้น ฮ่าๆที่ผมทำไปไม่ใช่เพราะต้องการจะแกล้งอย่างเดียวหรอกนะแต่ผมชอบเวลาแก้วหน้าแดงต่า
งหาก
Tomo talk end

บท 4

สารบัญ

บท 6