This is love...มันคือความรัก

เปิดเทอมวันแรก
"แก้วกินโจ๊กกัน"พอฉันเดินออกมาจากห้องนอนยัยฟางก็ชวนกินโจ๊กทันที สงสัยจะตื่นเช้ามากแน่ๆเลย
"ลงไปซื้อมาเหลอะ"
"เปล่าป๊อปซื้อมาฝากนะ"เดี๋ยวนี้ป๊อปชอบซื้อนู่นซื้อนี่มาฝากฟางอยู่เรื่อยเลย มีอะไรกันรึเปล่านะ
"ฟางเป็นอะไรกับป๊อปอ่ะ"
"เป็นพี่น้องกันไงแก้ว"แล้วทำไมต้องหน้าแด้งด้วย บอกว่าชอบป๊อปก็ไม่มีใครว่าหรอก"แก้วรีบกินเหอะวันนี้เปิดเทอมวันแรกด้วยจะให้สายแบบวันปฐมนิเทศก็ไม่ไหวนะ"
"รู้แล้วๆๆ"

นานาชาติICS
ห้องA
"แก้วฉันรู้สึกเหมือนมีคนมองแปลกๆ"จะไม่ให้แปลกได้ไงเล่าก็วันก่อนป๊อปเล่นกอดฉันกับฟางแน่นซะขนาดนั้น 
"ช่างเหอะ"
"สวัสดีเธอชื่ออะไรกันอ่ะ"อยู่ๆก็มีคนเหมือนอยากรู้จักฉัน2คนเข้ามาทักถ้าจำไม่ผิดเธอน่าจะชื่อเอพริลนะ
"ฉันชื่อฟางจ๊ะส่วนนี่แก้ว"
"อ้อฉันชื่อแอพริลนะ"ความจำฉันดีจังแฮะ
"อื้ม^^"
"ขอนั่งด้วยนะฉันเพิ่งย้ายมาจากนานาชิติสยามน่ะ"
"ได้สิ^^"

พักเที่ยง
"คนเยอะเนอะ"ฟางพูดขึ้นตอนที่กำลังต่อแถวซื้อก๋วยเตี๋ยว
"งั้นฉันฝากซื้อด้วยนะเดี๋ยวจะไปซื้อน้ำมาให้"
"แก้วฉันเอาน้ำแดงนะ"แอพริลพูดขึ้น
"อื้ม"
คนเยอะชะมัดเลยวันนี้จะได้มั้ยเนี้ย เอ๊ะ!นั่นมันโทโมะนิ กำลังเดินมาทางนี้ด้วยสงสัยจะมาซื้อน้ำร้านเดียวกับฉัน
"อ้าวยัยตัวซวย มาซื้อน้ำเหลอะ"
พรึบ>> 0 << ทุกสายตามองมาที่ฉันกับโทโมะเป็นตาเดียว นายจะฮอตเกินไปรึเปล่า
"คงงั้นแต่ตอนนี้จะไปแล้วเพราะนายคุยกับฉันมันเลยแปลกๆที่มีคนมอง"
"ยัยเบ๊อะ ใครแคร์กันเล่าเธอเป็นแค่น้องรหัสใครจะไปคิดว่าคนหล่ออย่างฉันจะไปสนใจเธอ"ก็คงใช่ใครจะไปคิดว่านายจะมาสนใจฉัน
"อื้ม มันก็ต้องเป็นอย่างงั้นอยู่แล้ว"
"อย่าเศร้าดิ เดี๋ยวเลี้ยงน้ำก็ได้ เอ๊ะ!หรือว่าเธอชอบฉัน"ถ้าพี่หวายยืนอยู่ฉันว่าฉันโดนตบนานแล้ว
"ไม่ได้เศร้าสัหน่อย"
"งั้นเดี๋ยวฉันเลี้ยงน้ำ"พรึบ >>0<<ตอนนี้ทุกสายตามองมาอีกแล้ว
"ไม่ต้อง"
"แค่พี่รหัสอยากเลี้ยงน้ำน้องรหัสไม่ได้รึไง"มันก็ได้แต่นายดูคนที่มองเราก่อนได้มั้ย"ป้าครับเอาน้ำเปล่า2แก้ว"
"ได้จ๊ะรอแป๊ปนะพ่อหนุ่ม"
"เพื่อนฉันฝากซื้อด้วยนายไม่ต้องซื้อให้หรอก"จะเอาไงกับผู้ชายคนนี้ดีเนี้ย"ป้าค่ะเอาน้ำแดง3แก้วค่ะ"
"จ๊ะรอก่อนนะ"
"โทโมะค่ะไหนบอกมาซื้อน้ำไงทำไมช้าจัง"แล้วพี่หวายก็เดินมากระแทกตัวฉันไปยืนข้างโทโมะ
"เจอน้องรหัสนะเลยมาทัก"
"ยัยตัวซวยนี่เอง"ทำไมต้องเรียกฉันว่าตัวซวยด้วย ฉันก็เจ็บเป็นนะ!
"น้ำได้แล้วจ๊ะพ่อหนุ่ม"แต่ตอนที่โทโมะจะหยิบน้ำที่ป้าแม่ค้ายื่นให้หวายก็แย่งไปถือไว้แล้วเอามาสาดใส่
หน้าฉันเต็มๆ 
พรึบ>>0<<ตอนนี้ทุกคนหันมาดูฉันที่โดนพี่หวายสดน้ำใส่ บางคนก็หัวเราเยาะเพราะน่าจะมั่นไส้ที่โทโมะมาคุยกับฉันแต่บางคนก็ออกแนวสงสาร ฉันมันเป็นตัวตลกรึไง!
"หวาย เธอทำอะไรลงไปรู้มัย!"โทโมะดูโกรธขึ้นมาทันทีแต่จะโกรธแทนฉันทำไมในเมื่อฉันยังไม่โกรธเลย"แก้วเธอไปกับฉัน"แล้วโทโมะก็เอาเสื้อคลุมยูนิฟอร์มของโรงเรียนมาคลุมให้ฉันแล้วก็พาเดินออกมาจาก
โรงอาหาร ฉันไม่เข้าใจว่าเขาจะทำอย่างงั้นเพราะอะไรทั้งๆที่ฉันมันคือยัยตัวซวย
"นายไปหาพี่หวายเถอะ แค่น้ำเปล่าไม่มีอะไรหรอก"
"ยัยนั่นก็ทำเกินไป ไหนมาดูดิว่าเป็นอะไรรึเปล่า"แล้วโทโมะก็จับฉันหันไปเผชิญหน้ากับเขา 
"ก็แค่น้ำเปล่าเดี๋ยวคงแห้ง"
"เธอเอาเสื้อฉันไปก่อนก็ได้แล้วพรุ่งนี้ค่อยเอามาคืน"
"อื้ม^^ขอบคุณนะ"
"ยังยิ้มอยู่อีกโดนขนาดนี้"แล้วโทโมะก็เอามือมายีหัวฉัน
"นายเป็นแฟนกับพี่หวายเหลอะ"
"ก็บอกว่าเปล่าไงแต่ยัยนั่นชอบทำเหมือนฉันเป็นแฟนด้วยอย่างงั้นแหละ ฉันรำคาญนะเลยปล่อยๆไป"ถึงไม่รู้ว่าโทโมะโกหกรึเปล่าแต่ก็แอบโล่งใจ
"^^"
"ถ้าเธอไม่อยากให้ฉันเผลอใจหละก็อย่ายิ้มอย่างงี้บ่อยๆนัก"แล้วโทโมะก็เดินจากไป ปล่อยให้ใจของฉันเต้นไม่เป็นจังหวะอยู่ในความเงียบคยเดียว คำพูดเมื่อกี้มันคืออะไรนะ