This is love...มันคือความรัก

ตอนที่12ห้องป๊อปปี้"มาครบกันแล้วใช่มั้ยงั้นมาเริ่มจับฉลากกันเลยดีกว่า"ตั้งแต่ที่ฉันมาถึงห้องป๊อปก็เจอฟางแอพริลแล้วก็ป๊อปรออยู่แล้วแต่จากนั้นอีกเกือบครึ่งชั่วโมงโทโมะกับเกลก็ตามมา เฮ้อ...หงุดหงิดชะมัดเลยไม่รู้จะมาทำไมถ้าเกิดฉันได้บัดดี้คือเกลนะจะเลิกเล่นเลย ไอบ้า!!"ฮู่...นึกว่าจะได้...""ป๊อป!!!!!เค้าไม่ให้บอกนะถ้าได้บัดดี้แล้วน่ะ"ฟางรีบร้องขึ้นเพราะป๊อปเกือบหลุดปากพูดชื่อบัดดี้ออกมาฮ่าๆๆตลกชะมัดคู่นี้"แหะๆขอโทษ"ตอนนี้ฟางเดินไปให้ทุกคนจับฉลากเกือบหมดแล้วเหลือแค่ฉันกับโทโมะเฮ้อ...ขอให้อย่าได้นายเลยนะโทโมะฉันกลัวเป็นบัดเดอร์ที่ดีให้นายไม่ได้"อ๊ะ!แก้วหยิบสิ"ลุ้นแฮะ...ฉันเอามือล้วงเข้าไปในกล่องแล้วก็วนไปวนมาก่อนจะหยิบออกมาใบนึงจากนั้นก็คลี่ออกแล้วคนที่ได้ก็คือ....ท...โทโมะ!!!!!!!!!!!!!!!ไหงเป็นงี้อ่ะพระเจ้าไม่เคยเข้าข้างฉันเลยใช่มั้ยทำไมถึงต้องเอาคนคนนี้มาให้ฉันหยิบได้ด้วย โธ่เว้ย!!!"ทำไมหยิบแล้วทำหน้าอย่างงั้นอ่ะแก้วฮ่าๆๆแสดงว่าต้องได้คนที่ไม่อยากได้แน่เลย""ใช่มั้งป๊อปT^T"ฮือ....ฉันอยากร้องไห้แต่ในเมื่อแก้อะไรไม่ได้แล้วฉันก็จะทำให้ถึงที่สุดล่ะกันสู้ๆจริญญา"จับกันครบทุกคนแล้วนะ เกมส์จะเริ่มวันพรุ่งนี้นะอย่าลืมเทคแคร์บัดดี้ของตัวเองล่ะทีนี้ก็มาดูหนังกันได้แล้ว"ฟางพูดก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟาแล้วพวกเราก็ดูหนังกัน เฮ้อ...นายชอบอะไรเนี้ยโทโมะKaew talk endบัดดี้บัดเดอร์ของแต่ละคู่แก้ว-โทโมะโทโมะ-แก้วฟาง-ป๊อปป๊อป-เกลเกล-เควินเควิน-แอพริลแอพริล-ฟางKaew talk1วันผ่านไปถนานาชาติICSตอนนี้ฉันหลบๆซ่อนๆอยู่แถวล็อคเกอร์ของตึกเกรด11เพราะต้องแอบเอาดอกไม้ที่ฉันไปซื้อมาตอนคอยฟางซื้อของในเซเว่นมาให้โทโมะมันคือดอกกุหลาบสีชมพูนั่นเองกลิ่นหอมจัง ว่าแต่ไหนล็อกเกอร์ของนายละเนี้ย"เอ่ม...ภานุ เคนตะ ภัทรดนัย วิศว...อันนี้แหละ"เจอแล้วฉันค่อยๆใช้วิธีงัดบ้านมาใช้งัดล็อคเกอร์แล้วมันก็ได้ผลตอนนี้ล็อคเกอร์ของโทโมะค่อยๆเปิดออก เห้ย!!!!ทำไมในนี้มันมีรูปฉันตอนเล่นเกมส์วันรับน้องด้วยละ มันเป็นรูปที่ฉันล้มทับโทโมะ แล้วก็รูปของ....เกลในรูปโทโมะกำลังป้อนไอติมให้เกล เฮ้อ...สงสัยคงจะเป็นรูปที่ชมรมถ่ายภาพถ่ายมาให้เก็บไว้มั้งในฐานะพี่รหัสกับน้องรหัสฉันจะไปสำคัญอะไรขนาดโทโมะต้องเอามาเก็บไว้ในล็อคเกอร์เหมือนเกลล่ะ เฮ้อ....เธอโชคดีจัง"ทำอะไรนะ"เห้ย!!!โทโมะซวยแล้วจริญญามัวแต่สงสัยรูปในล็อกเกอร์จนลืมว่ามาเพื่อเอาดอกไม่ให้โทโมะแล้วไงเอ๊ะ!เดี๋ยวนะดอกไม้ ดอกไม้หาย!!!!"เอ่อ....""ดอกไม้ของเธออยู่นี่"โทโมะพูดพร้อมชี้มือไปที่ดอกไม้ซึ่งมันก็คือดอกไม้ของฉัน แย่แล้วไงทีนี้จะแก้ตัวยังไงละเนี้ยยย!!!!"เอ่อ...ค...คือ...มีคนฝากมาให้นะ!"ฉันไม่ได้ตั้งใจจะพูดปลดแต่อย่างใดนะเหตุการณ์มันพาไปเจ้าค่ะ"หึๆๆคนที่ว่าเป็นผู้หญิงรึเปล่า"เห้ย!อีตานี่พูดงี้แปลว่าได้เยอะสิท่า หมั่นไส้!"ก็ใช่""งั้นฝากไปบอกผู้หญิงคนนั้นด้วยว่าโกหกเนียนๆหน่อยนะ"เอ่ม....พูดอย่างงี้แปลว่าเชื่อฉันรึเปล่าอ่ะ???"แหะๆได้ๆเดี๋ยวจะไปบอกให้นะ""อ้อ!ขอบคุณที่ไขล็อกเกอร์ให้นะขี้เกียจหากุญแจพอดี"ห...หา!!!ส...แสดงว่าโทโมะรู้เหลอะเนี้ยว่าฉันมางัดล็อคเกอร์เค้า อ๊ากกกT^Tซวยแล้วไงแก้วใจเอ๊ยยยแต่ขอตีเนียนไปก่อนแล้วกัน"ม...ไม่เป็นไรไปแล้วนะ"ว๊ากกกกจะมาดึงฉันทำม่ายยยยโทโทะ ฉันจะหนีพ้นแล้วเชียว"เธอลืมกิ๊บไว้นะ"โทโมะพูดจบก็เอากิ๊บที่ฉันใช้งัดล็อกเกอร์มาใส่ในมือฉันไว้ให้ ฉันจะทิ้งมันแล้วนะ!!!!!!!"เอ่อ...ข...ขอบคุณ"ชิ่งแล้วโว๊ยขืนอยู่ต่ออีกนิดมีหวังได้เก็บเศษแก้วที่ตกจากหน้าไม่ทันแน่!!Kaew talk endTomo talkยัยเบ๊อะเอ๊ยทำให้เนียนแค่นี้ก็ทำไม่ได้ อีกทั้งยังมาโกหกว่ามีคนฝากมาให้อีกตลกท่าทางยัยนั่นชะมัด เฮ้อ...ว่าแต่ดอกไม้ที่แก้วซื้อให้ก็หอมเหมือนกันนะเนี้ยว่าแต่รู้ได้ไงว่าผมชอบดอกกุหลาบสีชมพูถ้าได้ทุกวันก็คงจะดีสินะเอ๊ะ!แต่เมื่อกี้ยัยนั่นเปิดล็อคเกอร์ของผมด้วยนิแสดงว่าคงจะเห็นรูปนั้นแล้วสินะ หืม...รูปเกลนี่มาอยู่ในล็อกเกอร์ผมได้ไงเนี้ยแถมยังเป็นรูปที่ผมป้อนไอติมอีก ป่านี้ยัยนั่นคิดไปไกลแล้วมั้งเนี้ยแต่พอเห็นรูปวันรับน้องที่แก้วล้มทับแล้วก็อดขำไม่ได้โชคดีที่รุ่นน้องชมรมถ่ายภาพแอบถ่ายเอามาให้ไม่งั้นคงจะไม่ได้เห็นภาพยัยนี่หน้าเหวอแน่ฮ่าๆ"ยิ้มไรคนเดียวว่ะโทโมะ""เห้ย!!ไอป๊อปมานานยังว่ะ""ก็ตั้งแต่ที่แกหยิบรูปที่แก้วล้มทับแกออกมาแล้วก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่นั้นแหละ ว่าแต่มีซัมธิงรองอะไรแบบนี้บ้างป่ะว่ะ ห๊ะ!"เอาแล้วไงไอ้นี่มาไม่ได้จังหวะเลยถ้าไอ้ป๊อปรู้เรื่องที่ผมชอบแก้วนะมีหวังได้ทำผมแทรกแผ่นดินหนีแน่เพราะตั้งแต่เกิดมามีแต่ผู้หญิงมาชอบแต่นี่อะไรกับคนนี้ดันชอบกลับซะงั้น"แกอย่าบ้าเหอะฉันไม่มีทางชอบยัยซุ่มซ่ามนี่แน่คนอะไรไม่มีความเป็นกุลสตรีเอาซะเลยทำตัวอย่างกับทอม ชอบไม่ลงว่ะ"ขอโทษนะไอ้เพื่อนเลิฟที่ฉันต้องโกหกแก"ขอให้มันจริงล่ะกันถ้าโดนไอ้เควินคาบไปกินแล้วจะมาเสียใจทีหลังไม่ได้นะเว้ย"พูดอะไรของมันว่ะอย่างแก้วเนี้ยนะชอบเควินก็รู้ๆอยู่ว่าแก้วนะชอบผมชัดๆ"ไม่มีทางหรอกอย่างยัยนั่นนะไม่มีสิทธิ์เลือกใครด้วยซ้ำ""พูดแรงไปป่ะว่ะแก้วก็เป็นผู้หญิงนะเว้ยแถมสวยด้วยมีสิทธิ์หรือไม่มีเดี๋ยวก็รู้"ถึงพูดไปอย่างงั้นแต่ในใจผมคิดอีกอย่างคงไม่เป็นไรหรอกมั้งเพราะไหนๆแก้วก็ไม่ได้ยินอยู่แล้ว"เออๆจะรอดูว่ะขอให้เป็นผู้ชายฉันก็โอเคล่ะ""มันก็ต้องเป็นผู้ชายอยู่แล้วแถมหล่อมากด้วยนะ"พูดอะไรของมันอีกแล้วเนี้ยมีใครที่หล่อกว่าผม3คนในโรงเรียนบ้างเหอะ"คงหายากว่ะเพราะฉันหล่อมากแล้วไงฮ่าๆ""เออไอหลงตัวเองเดี๋ยวเหอะเกิดแก้วมาได้ยินแล้วเสียใจจะตามง้อไม่ทันนะเว้ย"คงได้ยินหรอกอยู่ตั้งตึกเกรด10"ช่างยัยนั้นล่ะกันพอดีฉันไม่ชอบง้อใครว่ะ""เอออีแรด""เห้ยไอ้ป๊อปว่าฉันแรดเอ๋อฉันเป็นผู้ชายเว้ยแรดไม่เป็น""แต่แกอ่ะยิ่งกว่าแรดอีกรู้ป่ะฮ่าๆๆ""แกเตรียมตัวตายเลยไอ้แรดกว่า"แล้วผมก็ไล่เตะไอ้ป๊อปมันมาจนถึงหน้าตึกแต่ก็ต้องตกใจเพราะเห็นแก้วยืนอยู่!!!!"เอ่อ...คือฉันลืมของไว้นะขอตัวนะ"แล้วแก้วก็เดินผ่านหน้าผมกับไอ้ป๊อปไปอ..อย่าบอกนะว่าแก้วได้ยินที่ผมพูดตั้งแต่ต้น โธ่เว้ย!!!!ไอ้วิศวปากเสียเอ๊ย"เป็นไงไอ้แรดปากพาซวยแล้วไงนี้แหละบทลงโทษของพวกที่ปากไม่ตรงกับใจ"แล้วไอ้ป๊อปก็เอามือมันมาชี้ที่อกข้างซ้ายผม หรือว่าผมควรจะไปง้อยัยนั่นดีเนี้ย"ไปง้อเหอะก่อนที่แก้วจะเปลี่ยนใจเป็นเกลียดแก"Tomo talk end