เห็นฉันเป็นอะไร?

tomo tack
เฮ้อ หลังจากที่แก้วออกจากโรงพยาบาลเวลาทำอะไรก็จะชอบเหม่อลอย ถามว่าเป็นอะไรเค้าก็ตอบแต่ เปล่า ไม่มีอะไร
tomo: แก้ว แก้ว!
kaew:อะไร! พูดพร้อมตกใจ
tomo:เหม่ออะไรอยู่
kaew:เปล่า
tomo:อีแล้ว แก้วฉันไม่ใช่เด็กนะที่ดูเธอไม่ออกว่ามีอะไร
kaew:คือ...ฉันคิดถึงลูกหน่ะ ยังไม่ทันจะเห็นหน้าก็จากเราไปซะแล้ว
tomo:ถ้ารู้ว่าแม่เค้าเป็นแบบนี้เค้าก็ไม่สบายใจหรอกนะ
kaew:อือ แต่มันก็อดไม่ได้หรอกนะ เพราะเค้าก็เคยอยู่ในท้องฉันนะโมะ
tomo:ถ้างั้นเดี๊ยวโมะจะทำให้เค้ามาอยู่ในท้องอีกป่่ะล่ะ เดี๊ยวจัดให้ พูดพลางยิ้มเจ้าเล่ห์
kaew:นี่ ไปที่อื่นเลยนะวันนี้แก้วจะไปนอนกับแม่
tomo:โห นอนนี่น้าาาาาา นะ
kaew:ไม่เอา
tomo:นะๆๆๆๆๆ พูดแล้วเอาคางมาถูกับไหล่แก้ว
kaew:นี่ทำตัวยังกะแมวน้อยอ้อนขอเจ้าของแหละ
tomo:ไม่อ้อนเจ้าของหล่ะแต่นี่อ้อนเมียชัดๆ
kaew:นี่เดี๊นวนี้ทะลึ่งนะ คำพูดหน่ะ
tomo:ไม่ได้ทะลึ่งแค่คำพูดนะ แต่เวลานอนก็ด้วย
kaew:หยุดเลยนะโมะ ไม่เอาแล้วจะไปนอนกับแม่
tomo:โอ้ยๆๆๆ อย่านะวันนี้โมะจะไม่ทำอะไรเลยนะๆๆๆ นอนกับโมะเถอะ
kaew:แน่นะว่าจะไม่ทำอะไร
tomo:อือ
kaew:ก็ได้
kaew: แล้ววันนี้อยากทานข้าวกับอะไรล่ะ
tomo: กับช้อน โอ้ย! โดนแก้วตีแขน
tomo:เดี๊ยวนี้มือหนักนะ
kaew:แล้วใครยั่วโมโหก่อน ชิ
kaew:จะทานอะไร
tomo:กินแก้ว เอ้ย! อะไรก็ได้จ๊ะ
kaew:เดี๊ยวโดนตบไม่รู้ตัวนะ
tomo:จ๊ะ ที่รัก 555 รีบวิ่งเข้าห้อง
kaew:ระวังศพไม่สวยนะ
โอ้ย ผมล่ะเกือบตายไม่หน้าไปหยอกแก้วเลย มือหนักชะมัด
----------------------------------------------
สั้นมากๆ พอดีไม่ค่อยสบายบวกกับไม่ค่อยว่าง(หรือขี้เกียจ -_-!)เอาเป็นว่าฝันดีผีรอบเตียงนะค่ะ รักทุกคนค้าาา เดี๊ยววันจันหรืออังคารจะมาอัพให้ยาวๆกว่านี้ละกัน บ๊ายบายค่ะ