เห็นฉันเป็นอะไร?

tomo tack

เฮ้อ หลังจากที่แก้วออกจากโรงพยาบาลเวลาทำอะไรก็จะชอบเหม่อลอย ถามว่าเป็นอะไรเค้าก็ตอบแต่ เปล่า ไม่มีอะไร

tomo: แก้ว แก้ว!

kaew:อะไร! พูดพร้อมตกใจ

tomo:เหม่ออะไรอยู่

kaew:เปล่า

tomo:อีแล้ว แก้วฉันไม่ใช่เด็กนะที่ดูเธอไม่ออกว่ามีอะไร

kaew:คือ...ฉันคิดถึงลูกหน่ะ ยังไม่ทันจะเห็นหน้าก็จากเราไปซะแล้ว

tomo:ถ้ารู้ว่าแม่เค้าเป็นแบบนี้เค้าก็ไม่สบายใจหรอกนะ

kaew:อือ แต่มันก็อดไม่ได้หรอกนะ เพราะเค้าก็เคยอยู่ในท้องฉันนะโมะ

tomo:ถ้างั้นเดี๊ยวโมะจะทำให้เค้ามาอยู่ในท้องอีกป่่ะล่ะ เดี๊ยวจัดให้ พูดพลางยิ้มเจ้าเล่ห์

kaew:นี่ ไปที่อื่นเลยนะวันนี้แก้วจะไปนอนกับแม่

tomo:โห นอนนี่น้าาาาาา นะ

kaew:ไม่เอา

tomo:นะๆๆๆๆๆ พูดแล้วเอาคางมาถูกับไหล่แก้ว

kaew:นี่ทำตัวยังกะแมวน้อยอ้อนขอเจ้าของแหละ

tomo:ไม่อ้อนเจ้าของหล่ะแต่นี่อ้อนเมียชัดๆ

kaew:นี่เดี๊นวนี้ทะลึ่งนะ คำพูดหน่ะ

tomo:ไม่ได้ทะลึ่งแค่คำพูดนะ แต่เวลานอนก็ด้วย

kaew:หยุดเลยนะโมะ ไม่เอาแล้วจะไปนอนกับแม่

tomo:โอ้ยๆๆๆ อย่านะวันนี้โมะจะไม่ทำอะไรเลยนะๆๆๆ นอนกับโมะเถอะ

kaew:แน่นะว่าจะไม่ทำอะไร

tomo:อือ

kaew:ก็ได้

kaew: แล้ววันนี้อยากทานข้าวกับอะไรล่ะ

tomo: กับช้อน โอ้ย! โดนแก้วตีแขน

tomo:เดี๊ยวนี้มือหนักนะ

kaew:แล้วใครยั่วโมโหก่อน ชิ

kaew:จะทานอะไร

tomo:กินแก้ว เอ้ย! อะไรก็ได้จ๊ะ

kaew:เดี๊ยวโดนตบไม่รู้ตัวนะ

tomo:จ๊ะ ที่รัก 555 รีบวิ่งเข้าห้อง

kaew:ระวังศพไม่สวยนะ

โอ้ย ผมล่ะเกือบตายไม่หน้าไปหยอกแก้วเลย มือหนักชะมัด

----------------------------------------------

สั้นมากๆ พอดีไม่ค่อยสบายบวกกับไม่ค่อยว่าง(หรือขี้เกียจ -_-!)เอาเป็นว่าฝันดีผีรอบเตียงนะค่ะ รักทุกคนค้าาา เดี๊ยววันจันหรืออังคารจะมาอัพให้ยาวๆกว่านี้ละกัน บ๊ายบายค่ะ