SPECIAL BABY SET

Please baby ได้โปรดกลับมารักผมได้ไหม[PF]


[poppy talk]


     ผมไม่เคยคิดมาก่อนในชีวิดว่าจะเจอเธออีกหลังจากวันนั้นผ่านไปได้3ปีแล้วละ

ผมมาเจอเธออีกครั้งก่อตอนที่ไปบ้านโทโมะเพื่อนผมเธอมองอย่างสงสัยแววตาที่ผมเห็นคือ

ผมเป็นแค่ใครคนหนื่งที่เพิ่งรู้จักกันครั้งแรกมันเป็นอาไรที่เจ็บปวดไหมแต่ช่างไปเถอะ

ผมทำเธอเจ็บปวดไว้มากจนไม่น่าให้อาภัยตอนนั้นผมยังเด็กผมดูแลร์เธอไม่ได้

ไม่มีงานทำขืนเธอยืนที่จะอยู่กับผมเราสองคนต้องทรมานแน่ๆผม

เลยเลือกที่จะจากเธอพร้อมกับคำพูดที่ไม่น่าให้อภัยแต่ตอนนี้ผมมีทุกอย่างผมสามารถ

ดูแลเธอได้แล้วและผมขอให้เธอกลับมารักผมอีกครั้งจะได้ไหม

 [end poppy's talk]


" เฮ้ยจริงดิแก้ววู่ดีใจด้วย " ฉันพูดอย่างตื่นเต้นปนดีใจฉันลุ้นคู่นี้มานนละว่าเมื่อไรจะรักกันสักที

( ฉันดีใจมากเลยฟางฉันรักพี่โมะมากเลยอีกไม่นานเราจะได้อยู่ด้วยกันแล้วดีจังเลยฟาง ) ฉันรู้ว่าแก้ว

คงตื่นเต้นดีใจมากแน่ๆก็แก้วอะชอบมาบ่นกับฉันบ่อยๆว่าเมื่อไรพี่โทโมะจะรักมันสักที

" จ้าๆพรุ่งนี้ใช่มั้ยวันหมั้นนะเดี๋ยวฉันจะไป " ฉันถามแก้วที่เสียงดี้ด้า

( ใช่แล้วบอกยัยเฟย์ด้วยนะ )

" อื้อเดี๋ยวจะบอกให้จ้า "

( คิคิกรี๊ดดดดดดดดดด ) ฉันเอาหูออกแทบไม่ทันยัยแก้วเกิดบ้าไรขึ้นมาเนี้ย

" เฮ้ย!แกจะกรี๊ดทำไมแก้ว " ปวดหัวกะยัยนี่จริงๆ

( ก็มันห้ามไม่อยู่นิแกรู้มะฉันรักมากแค่ไหนอะ )

" เออรู้ๆแค่นี้นะ "

(เฮ้ยฟาง...) ฉันวางสายทันทีขืนมากกว่านี้ได้ยินยัยแก้วพูดว่ารักพี่โมะยาวแน่

    แล้วฉันจะใส่ชุดอาไรไปดีละเนี้ยฉันวางมือถือไว้ที่ห้องก่อนจะฮั่มเพลงอย่างอารมณ์ดีไปหาเฟย์

ที่ห้องนั่งเล่น

" เฟย์!!! " ฉันตะโกนเรียกแล้วไปถึงในเวลาต่อมา

" อาไรพี่ฟาง " เฟย์หันมาถามฉันอย่างหน้าบึ้ง

" โอ๊ะเควิ่นหวัดดีจ้า " เควินมองฉันอย่างสงสัยอาไรฉันทักทายแปลกอ่อ<<<<<<เออแปลก

" ครับๆ "

" มีอาไรพี่ฟางอย่าบอกนะว่ามาแค่ทักทาย " ยัยเฟย์ทำหน้ามุ้ยใส่รู้ๆว่าไม่พอใจ

" ยัยแก้วจะหมั้นพรุ่งนี้เฟย์จะไปไหม " ยัยเฟย์ตาโตขึ้นทันที

" ห๊ะจริงดิ!!!! " ตกใจเหมือนฉันตอนที่รู้เลย

" จริง " ฉันตอบอย่างหนักแน่น

" งั้นเราไปชื้อชุดเดรสกันพี่ฟาง " ยัยเฟย์บอกแล้วหันไปมองเควิ่น

" ที่รักกลับบ้่านไปก่อนนะเฟย์กับพี่ฟางจะไปชื้อชุด "

" ครับที่รัก " ฉันยิ้มให้ความความน่ารักของสองคนนี้ทั้งที่ก่อนหน้านี้เควิ่นเป็นแฟนกันฉัน

แต่ว่าทำไมฉันถึงไม่สนใจไม่โกรดเลยนะ

" พี่ฟางเดี๋ยวเฟย์ไปเปี่ยนชุดก่อนนะแล้วเราไปชื้อชุดกัน " ยัยเฟย์บอกฉันหลังจากที่เควิ่นออกรถจาก

บ้านฉันไปได้ไม่นาน

        ฉันนอยากรู้จริงๆความสุขมันเป็นยังไงแล้วก็ก่อนหน้านี้มันเกิดอาไรขึ้นฉันพยายามนึกถึง

ภาพเมื่อก่อนแต่ัมันก่อคิดไม่ออกมิหนำช้ำทำฉันปวดหัวจกแทบระเบิดมันทรมานมากหลายครั้งที่ฉัน

คิดถึงมันและคิดว่าอาจจะจำได้แต่ฉันก็ไม่สามาร์ถทำตามที่คิดได้เลยทำไมกันนะทำไมต้อง

เป็นแบบนี้ไม่เข้าใจก่อนหน้านี้มันคืออาไรแล้วความฝันนั้นด้วย 

      ภาพคู่รักคู่หนื่งจับมือกันจูบกันยิ้มหัวเราะให้กันแล้วพูดสัญญาอาไรสักอย่างแล้วก็

ภาพที่ผู้ชายคนนั้นปล่อยมือจากผู้หญิงคนหนื่งแล้วหายไปที่ไหนสักแห่งที่มืดมิด

ผู้หญิงคนนั้นพยายามจับมือเขาไว้แต่ก็ไม่มีผลเขาหายไปทิ้งให้หญิงสาวคนนั้นร้องไห้

น้ำตาไหลอยู่ด้วยความว่างป่าวฉันฝันแบบนี้ช้ำๆตลอด3ปีมันทำให้หัวใจฉันเหี่ยวเฉา

จนน่าประหลาดจนปากครั้งน้ำตาฉันก็ไหลลงมาเอง

" พี่ฟางไปกันได้แล้วเหม่ออาไรอยู่อะ " เสียงของเฟย์ทำฉันหลุดออกจาภวัง

" อ่อจ้ะๆ " ฉันส่ายหัวไปมาแล้วคว้าเอากุณแจรถออกไป

" พี่ฟางจะเอาชุดสีอาไรอะ " ยัยเฟย์พูดเมื่อฉันออกรถมาไกลจากบ้านพอสมควร

" สีอาไรก่อได้เข้ากะชุดก่อพอ "

" งั้นเอาสวยๆเริดๆเลยนะ "

" พี่จะแต่งสวยไปทำไมไม่มีอาไรให้น่าชื่นชมนะ " ฉันพูดแล้วยิ้มๆนึกไปถึงแฟ้มอย่างไม่รู้ตัว

" โธ่พี่ฟางอะ "

    จากนั้นไม่นานพวกเราก็มาถึงห้างขนาดใหญ่ชึ่งเป็นที่แหล่งรวมของเสื้อผ้าสวยๆมากมาย

ฉันกับเฟย์แล้วก็แก้วชอบมาที่ห้างนี้บ่อยๆอะจนตอนนี้กายเป็นแขกประจำไปละเดินไปแถวไหน

ก็มีคนรู้จัก หุๆ น่าตื่นเต้นดีไหมละฉันโด่งดังในห้างขนาดใหญ่เลยเชียวนะ

" พี่ฟางชุดนี้สวยป่ะ " ยัยเฟย์เอาชุดเดรสเกาะอกสีแดงมาให้ดู

" สวยมากเฟย์เอาเลยๆแล้วของพี่ละ " ฉันเอาชุดเดวสขสีฟ้าของฉันให้เฟย์ดูมั้ง

" สวยอะพี่ฟาง><พี่อะเอาสองชุดค่ะ " ยัยเฟย์หันไปบอกคนขาย

" เฟย์ก่อนหน้านี้พี่... "

" พี่ ฟางจำไม่ได้ก็ไม่ต้องจำนะเรื่องเก่าๆเหมาะที่จะลืมมันไป " ฉันก่อคิดยังงั้นนะแต่เวลาว่างๆ

ฉันกลับอยากที่จะจำมันได้

" เฟย์พี่ฝากชุดด้วยนะไปเข้า้องน้ำแปบ " ฉันบอกแล้วก็เดินไปเข้าห้องน้ำทักทีอั้นไว้ตั้งนาน

      ผ่านไปสักพักเมื่อฉันปลดปล่อยเรียบร้อยก็รีบออกมาทันทีฉันรู้สึกว่ามันเหนื่อยๆเบื่อเอามากๆเลยอะ

ไม่ค่อยมีอาไรทำ ชีวิดก็แสนจะเงียบเหงาไม่มีอารไแปลกไหม่น่าตื่นเต้นเอาชะเลยเฮ้อ

" ว้ายย!!! " ฉันกรี๊ดขึ้นเมื่อรู้สึกถึงแรงกระแทกเข้าตัวก่อนที่ร่างฉันจะล้มลง

" ขอโทษครับ " ผู้ชาย? เขายื่นมือมาจับมือฉันขึ้นก่อนที่ฉันจะปัดชุดแล้วมองหน้าเขา0_0

ผู้ชายคนนั้นป็อบ

" คุณนี่เอง " ฉันพูดแล้วยิ้มๆให้

" มาช็อบปิ้งเหรอครับ " เขาถามฉัน น่ารักจังอะเขาดูคุ้นเคยเหมือนเคยเจอกันมานานแสนนาน

" ใช่ค่ะคุณมาชื้อชุดเหรอ " ฉันถามไปฉันคิดว่าเขาน่าจะมาชื้อชุดเพราะพรุ่งนี้เป็นงานหมั้น

ของแก้วกับพี่โทโมะมันสมเหตุสมผลที่เขาจะมาห้างเพื่อชื้อชุดไปงาน

" ใช่แล้ว^^ " เขายิ้มให้โคดน่ารักอะแต่ว่าตัดใจเถอะเขาไมาสนใจฉันหรอก

" พี่ฟาง!!!! " ยัยเฟย์อีกละยัยนี่ขัดจังหวะตลอดเลย ฉันกับป็อบหันไปดูยัยเฟย์ที่เดินกระแทกเท้า

เดินมาหาฉัน

" ได้ของละกลับกันตอนนี้ก่อบ่าย3ละต้องไปรับน้องแฟ้มนะ "

" นั้นสินะงั้นฉันขอตัวกลับก่อนนะค่ะ " ฉันบอกแล้วขอตัวกลับไปกะยัยเฟย์

" พี่ฟางเขาคนนั้น "

" อ่อเพื่อนที่โทโมะอะเะอคงไม่รู้จักหรอก " เมื่อฉันพูดแบบนี้ยัยเฟย์ก็มองหน้าฉันใหญ่

" มีอาไรเหรอ? "

" อ่อเปล่าๆ " ยัยเฟย์พูดแล้วลากแขนฉันไปที่รถเฮ้อให้มันได้ยังงี้สิค่ะ

    จากนั้นไม่นานพวกเราก็มาถึงบ้านฉันกะว่ามาถึงจะได้เจอน้องแฟ้มแต่ว่าไม่เจอเลย

พอโทไปถามจินนี่ยัยนั้นก่อบอกว่าพี่เคนขอแฟ้มไปนอนด้วย1คืนให้ความรู้สึกพ่อแม่ลูก

>///<เขิลอะฮ่าๆๆๆพี่จองเบกับมิ้นก่อหมั้นไปแล้วคู่หนื่งจินนี่กับพี่เคนก็หมั้นแล้วต่อมายัยแก้วกับ

พี่โทโมะอีกเฮ้ออิจฉาพวกนี้จริงๆ

   ฉันเดินขึ้นไปข้างบนบ้านแล้วก่ออาบน้ำถ่ายเสื้อผ้าแล้วเข้านอน

คืนนี้อย่าฝันเรื่องแบบนั้นอีกเลยนะฉันยังไม่อยากรับรู้


      ตอนเช้าแน่นอนฉันรีบแต่งตัวแต่งหน้ากับยัยเฟย์ไปหายัยแก้วแต่เช้าเลย<<<9โมงอานะ- -*

ยัยแก้วสวยมากชุดหมั้นสีขาวแบบไทยๆเข้ากะมันมากเลยอะ

" ฟางแกน่ารักวะเฟย์ด้วย " ฉันยิ้มเมื่อยัยแก้วชม หุๆ

" คนน่ารักใส่อาไรๆก่อน่ารักแหละ:p " ฉันแลบลิ้นใส่ยัยแก้วก่อมาบีบแก้มฉันทันที เจ็บนะย่ะT^T

" แกนี่มันจริงๆเลย " 

     พวกเราสามคนพากันนั่งคุยนั้นคุยนี้ตามภาษาผู้หญิงไม่นานยัยมิ้นก่อมาเพื่อนของพี่โทโมะ

ก็มากันครบละยังเหลือพี่เคนตะนะยัยจินนี่ด้วย- -สองคนนี้สายตลอดปีเฮ้อแล้วแฟ้มละ

ถ้าพวกนั้นไม่เอาแฟ้มมาด้วยฉันเชือดตายแน่- -*แล้วฉันกับยัยเฟย์ก่อเข้าไปนอกบ้านที่เติม

แต่งด้วยอาหารน้ำหลายชะนิด

" น้องฟางคับ " อะเสียงนี้มัน

" พี่ป้อบปี้ " พี่ป้อบยักคิ้วให้ฉัน

" ใช่คับเรียกพี่ว่าป็อบเฉยๆอย่างที่แก้วและคนอื่นๆเรียกก่อได้ "

" ค่ะ ^^ พี่ป็อบมีอาไรรึเปล่าค่ะ "

" คือพี่มีเรื่องจะขอ " อาไรหว่า ฉันมองหน้าพี่เขา

" อาไรเหรอค่ะ "

" คบกับพี่นะคับ " เหมือนสายลมหยุดหมุนไปชั่วคราวเหมือนภาพนี้เคยเกิดขึ้นเลย

" เอ่อคือ... "

" แม่ฟางแฟ้มมาแล้วครับ!!! " ฉันเม้มปากแล้วมองพี่ป็อบเมื่อได้ยินเสียงเรียกของแฟ้ม

" ขอโทษค่ะ ฟางมีลูกแล้ว "





นี่คือรูปแฟ้มลูกชายของฟางกับใครหว่า...?

น่ารักอะเรื่องนี้ฟางมีลูกแล้วค่ะกับใครกันคงรู้แล้วนะ^^

เกิดอาไรขึ้นกับพวกเขาสองคนก่อนหน้านี้อย่าลืมติดตามนะค่ะ

เม้นๆคร่าา