SPECIAL BABY SET
7.9
เขียนโดย 
ยัยหมูปิ้ง
วันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 12.45 น.
15 BABY
108 วิจารณ์
28.09K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 14.49 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
6) Please baby ได้โปรดกลับมารักผมได้ไหม [ PF ]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความPlease baby ได้โปรดกลับมารักผมได้ไหม[PF]
[poppy talk]
ผมไม่เคยคิดมาก่อนในชีวิดว่าจะเจอเธออีกหลังจากวันนั้นผ่านไปได้3ปีแล้วละ
ผมมาเจอเธออีกครั้งก่อตอนที่ไปบ้านโทโมะเพื่อนผมเธอมองอย่างสงสัยแววตาที่ผมเห็นคือ
ผมเป็นแค่ใครคนหนื่งที่เพิ่งรู้จักกันครั้งแรกมันเป็นอาไรที่เจ็บปวดไหมแต่ช่างไปเถอะ
ผมทำเธอเจ็บปวดไว้มากจนไม่น่าให้อาภัยตอนนั้นผมยังเด็กผมดูแลร์เธอไม่ได้
ไม่มีงานทำขืนเธอยืนที่จะอยู่กับผมเราสองคนต้องทรมานแน่ๆผม
เลยเลือกที่จะจากเธอพร้อมกับคำพูดที่ไม่น่าให้อภัยแต่ตอนนี้ผมมีทุกอย่างผมสามารถ
ดูแลเธอได้แล้วและผมขอให้เธอกลับมารักผมอีกครั้งจะได้ไหม
[end poppy's talk]
" เฮ้ยจริงดิแก้ววู่ดีใจด้วย " ฉันพูดอย่างตื่นเต้นปนดีใจฉันลุ้นคู่นี้มานนละว่าเมื่อไรจะรักกันสักที
( ฉันดีใจมากเลยฟางฉันรักพี่โมะมากเลยอีกไม่นานเราจะได้อยู่ด้วยกันแล้วดีจังเลยฟาง ) ฉันรู้ว่าแก้ว
คงตื่นเต้นดีใจมากแน่ๆก็แก้วอะชอบมาบ่นกับฉันบ่อยๆว่าเมื่อไรพี่โทโมะจะรักมันสักที
" จ้าๆพรุ่งนี้ใช่มั้ยวันหมั้นนะเดี๋ยวฉันจะไป " ฉันถามแก้วที่เสียงดี้ด้า
( ใช่แล้วบอกยัยเฟย์ด้วยนะ )
" อื้อเดี๋ยวจะบอกให้จ้า "
( คิคิกรี๊ดดดดดดดดดด ) ฉันเอาหูออกแทบไม่ทันยัยแก้วเกิดบ้าไรขึ้นมาเนี้ย
" เฮ้ย!แกจะกรี๊ดทำไมแก้ว " ปวดหัวกะยัยนี่จริงๆ
( ก็มันห้ามไม่อยู่นิแกรู้มะฉันรักมากแค่ไหนอะ )
" เออรู้ๆแค่นี้นะ "
(เฮ้ยฟาง...) ฉันวางสายทันทีขืนมากกว่านี้ได้ยินยัยแก้วพูดว่ารักพี่โมะยาวแน่
แล้วฉันจะใส่ชุดอาไรไปดีละเนี้ยฉันวางมือถือไว้ที่ห้องก่อนจะฮั่มเพลงอย่างอารมณ์ดีไปหาเฟย์
ที่ห้องนั่งเล่น
" เฟย์!!! " ฉันตะโกนเรียกแล้วไปถึงในเวลาต่อมา
" อาไรพี่ฟาง " เฟย์หันมาถามฉันอย่างหน้าบึ้ง
" โอ๊ะเควิ่นหวัดดีจ้า " เควินมองฉันอย่างสงสัยอาไรฉันทักทายแปลกอ่อ<<<<<<เออแปลก
" ครับๆ "
" มีอาไรพี่ฟางอย่าบอกนะว่ามาแค่ทักทาย " ยัยเฟย์ทำหน้ามุ้ยใส่รู้ๆว่าไม่พอใจ
" ยัยแก้วจะหมั้นพรุ่งนี้เฟย์จะไปไหม " ยัยเฟย์ตาโตขึ้นทันที
" ห๊ะจริงดิ!!!! " ตกใจเหมือนฉันตอนที่รู้เลย
" จริง " ฉันตอบอย่างหนักแน่น
" งั้นเราไปชื้อชุดเดรสกันพี่ฟาง " ยัยเฟย์บอกแล้วหันไปมองเควิ่น
" ที่รักกลับบ้่านไปก่อนนะเฟย์กับพี่ฟางจะไปชื้อชุด "
" ครับที่รัก " ฉันยิ้มให้ความความน่ารักของสองคนนี้ทั้งที่ก่อนหน้านี้เควิ่นเป็นแฟนกันฉัน
แต่ว่าทำไมฉันถึงไม่สนใจไม่โกรดเลยนะ
" พี่ฟางเดี๋ยวเฟย์ไปเปี่ยนชุดก่อนนะแล้วเราไปชื้อชุดกัน " ยัยเฟย์บอกฉันหลังจากที่เควิ่นออกรถจาก
บ้านฉันไปได้ไม่นาน
ฉันนอยากรู้จริงๆความสุขมันเป็นยังไงแล้วก็ก่อนหน้านี้มันเกิดอาไรขึ้นฉันพยายามนึกถึง
ภาพเมื่อก่อนแต่ัมันก่อคิดไม่ออกมิหนำช้ำทำฉันปวดหัวจกแทบระเบิดมันทรมานมากหลายครั้งที่ฉัน
คิดถึงมันและคิดว่าอาจจะจำได้แต่ฉันก็ไม่สามาร์ถทำตามที่คิดได้เลยทำไมกันนะทำไมต้อง
เป็นแบบนี้ไม่เข้าใจก่อนหน้านี้มันคืออาไรแล้วความฝันนั้นด้วย
ภาพคู่รักคู่หนื่งจับมือกันจูบกันยิ้มหัวเราะให้กันแล้วพูดสัญญาอาไรสักอย่างแล้วก็
ภาพที่ผู้ชายคนนั้นปล่อยมือจากผู้หญิงคนหนื่งแล้วหายไปที่ไหนสักแห่งที่มืดมิด
ผู้หญิงคนนั้นพยายามจับมือเขาไว้แต่ก็ไม่มีผลเขาหายไปทิ้งให้หญิงสาวคนนั้นร้องไห้
น้ำตาไหลอยู่ด้วยความว่างป่าวฉันฝันแบบนี้ช้ำๆตลอด3ปีมันทำให้หัวใจฉันเหี่ยวเฉา
จนน่าประหลาดจนปากครั้งน้ำตาฉันก็ไหลลงมาเอง
" พี่ฟางไปกันได้แล้วเหม่ออาไรอยู่อะ " เสียงของเฟย์ทำฉันหลุดออกจาภวัง
" อ่อจ้ะๆ " ฉันส่ายหัวไปมาแล้วคว้าเอากุณแจรถออกไป
" พี่ฟางจะเอาชุดสีอาไรอะ " ยัยเฟย์พูดเมื่อฉันออกรถมาไกลจากบ้านพอสมควร
" สีอาไรก่อได้เข้ากะชุดก่อพอ "
" งั้นเอาสวยๆเริดๆเลยนะ "
" พี่จะแต่งสวยไปทำไมไม่มีอาไรให้น่าชื่นชมนะ " ฉันพูดแล้วยิ้มๆนึกไปถึงแฟ้มอย่างไม่รู้ตัว
" โธ่พี่ฟางอะ "
จากนั้นไม่นานพวกเราก็มาถึงห้างขนาดใหญ่ชึ่งเป็นที่แหล่งรวมของเสื้อผ้าสวยๆมากมาย
ฉันกับเฟย์แล้วก็แก้วชอบมาที่ห้างนี้บ่อยๆอะจนตอนนี้กายเป็นแขกประจำไปละเดินไปแถวไหน
ก็มีคนรู้จัก หุๆ น่าตื่นเต้นดีไหมละฉันโด่งดังในห้างขนาดใหญ่เลยเชียวนะ
" พี่ฟางชุดนี้สวยป่ะ " ยัยเฟย์เอาชุดเดรสเกาะอกสีแดงมาให้ดู
" สวยมากเฟย์เอาเลยๆแล้วของพี่ละ " ฉันเอาชุดเดวสขสีฟ้าของฉันให้เฟย์ดูมั้ง
" สวยอะพี่ฟาง><พี่อะเอาสองชุดค่ะ " ยัยเฟย์หันไปบอกคนขาย
" เฟย์ก่อนหน้านี้พี่... "
" พี่ ฟางจำไม่ได้ก็ไม่ต้องจำนะเรื่องเก่าๆเหมาะที่จะลืมมันไป " ฉันก่อคิดยังงั้นนะแต่เวลาว่างๆ
ฉันกลับอยากที่จะจำมันได้
" เฟย์พี่ฝากชุดด้วยนะไปเข้า้องน้ำแปบ " ฉันบอกแล้วก็เดินไปเข้าห้องน้ำทักทีอั้นไว้ตั้งนาน
ผ่านไปสักพักเมื่อฉันปลดปล่อยเรียบร้อยก็รีบออกมาทันทีฉันรู้สึกว่ามันเหนื่อยๆเบื่อเอามากๆเลยอะ
ไม่ค่อยมีอาไรทำ ชีวิดก็แสนจะเงียบเหงาไม่มีอารไแปลกไหม่น่าตื่นเต้นเอาชะเลยเฮ้อ
" ว้ายย!!! " ฉันกรี๊ดขึ้นเมื่อรู้สึกถึงแรงกระแทกเข้าตัวก่อนที่ร่างฉันจะล้มลง
" ขอโทษครับ " ผู้ชาย? เขายื่นมือมาจับมือฉันขึ้นก่อนที่ฉันจะปัดชุดแล้วมองหน้าเขา0_0
ผู้ชายคนนั้นป็อบ
" คุณนี่เอง " ฉันพูดแล้วยิ้มๆให้
" มาช็อบปิ้งเหรอครับ " เขาถามฉัน น่ารักจังอะเขาดูคุ้นเคยเหมือนเคยเจอกันมานานแสนนาน
" ใช่ค่ะคุณมาชื้อชุดเหรอ " ฉันถามไปฉันคิดว่าเขาน่าจะมาชื้อชุดเพราะพรุ่งนี้เป็นงานหมั้น
ของแก้วกับพี่โทโมะมันสมเหตุสมผลที่เขาจะมาห้างเพื่อชื้อชุดไปงาน
" ใช่แล้ว^^ " เขายิ้มให้โคดน่ารักอะแต่ว่าตัดใจเถอะเขาไมาสนใจฉันหรอก
" พี่ฟาง!!!! " ยัยเฟย์อีกละยัยนี่ขัดจังหวะตลอดเลย ฉันกับป็อบหันไปดูยัยเฟย์ที่เดินกระแทกเท้า
เดินมาหาฉัน
" ได้ของละกลับกันตอนนี้ก่อบ่าย3ละต้องไปรับน้องแฟ้มนะ "
" นั้นสินะงั้นฉันขอตัวกลับก่อนนะค่ะ " ฉันบอกแล้วขอตัวกลับไปกะยัยเฟย์
" พี่ฟางเขาคนนั้น "
" อ่อเพื่อนที่โทโมะอะเะอคงไม่รู้จักหรอก " เมื่อฉันพูดแบบนี้ยัยเฟย์ก็มองหน้าฉันใหญ่
" มีอาไรเหรอ? "
" อ่อเปล่าๆ " ยัยเฟย์พูดแล้วลากแขนฉันไปที่รถเฮ้อให้มันได้ยังงี้สิค่ะ
จากนั้นไม่นานพวกเราก็มาถึงบ้านฉันกะว่ามาถึงจะได้เจอน้องแฟ้มแต่ว่าไม่เจอเลย
พอโทไปถามจินนี่ยัยนั้นก่อบอกว่าพี่เคนขอแฟ้มไปนอนด้วย1คืนให้ความรู้สึกพ่อแม่ลูก
>///<เขิลอะฮ่าๆๆๆพี่จองเบกับมิ้นก่อหมั้นไปแล้วคู่หนื่งจินนี่กับพี่เคนก็หมั้นแล้วต่อมายัยแก้วกับ
พี่โทโมะอีกเฮ้ออิจฉาพวกนี้จริงๆ
ฉันเดินขึ้นไปข้างบนบ้านแล้วก่ออาบน้ำถ่ายเสื้อผ้าแล้วเข้านอน
คืนนี้อย่าฝันเรื่องแบบนั้นอีกเลยนะฉันยังไม่อยากรับรู้
ตอนเช้าแน่นอนฉันรีบแต่งตัวแต่งหน้ากับยัยเฟย์ไปหายัยแก้วแต่เช้าเลย<<<9โมงอานะ- -*
ยัยแก้วสวยมากชุดหมั้นสีขาวแบบไทยๆเข้ากะมันมากเลยอะ
" ฟางแกน่ารักวะเฟย์ด้วย " ฉันยิ้มเมื่อยัยแก้วชม หุๆ
" คนน่ารักใส่อาไรๆก่อน่ารักแหละ:p " ฉันแลบลิ้นใส่ยัยแก้วก่อมาบีบแก้มฉันทันที เจ็บนะย่ะT^T
" แกนี่มันจริงๆเลย "
พวกเราสามคนพากันนั่งคุยนั้นคุยนี้ตามภาษาผู้หญิงไม่นานยัยมิ้นก่อมาเพื่อนของพี่โทโมะ
ก็มากันครบละยังเหลือพี่เคนตะนะยัยจินนี่ด้วย- -สองคนนี้สายตลอดปีเฮ้อแล้วแฟ้มละ
ถ้าพวกนั้นไม่เอาแฟ้มมาด้วยฉันเชือดตายแน่- -*แล้วฉันกับยัยเฟย์ก่อเข้าไปนอกบ้านที่เติม
แต่งด้วยอาหารน้ำหลายชะนิด
" น้องฟางคับ " อะเสียงนี้มัน
" พี่ป้อบปี้ " พี่ป้อบยักคิ้วให้ฉัน
" ใช่คับเรียกพี่ว่าป็อบเฉยๆอย่างที่แก้วและคนอื่นๆเรียกก่อได้ "
" ค่ะ ^^ พี่ป็อบมีอาไรรึเปล่าค่ะ "
" คือพี่มีเรื่องจะขอ " อาไรหว่า ฉันมองหน้าพี่เขา
" อาไรเหรอค่ะ "
" คบกับพี่นะคับ " เหมือนสายลมหยุดหมุนไปชั่วคราวเหมือนภาพนี้เคยเกิดขึ้นเลย
" เอ่อคือ... "
" แม่ฟางแฟ้มมาแล้วครับ!!! " ฉันเม้มปากแล้วมองพี่ป็อบเมื่อได้ยินเสียงเรียกของแฟ้ม
" ขอโทษค่ะ ฟางมีลูกแล้ว "
นี่คือรูปแฟ้มลูกชายของฟางกับใครหว่า...?
น่ารักอะเรื่องนี้ฟางมีลูกแล้วค่ะกับใครกันคงรู้แล้วนะ^^
เกิดอาไรขึ้นกับพวกเขาสองคนก่อนหน้านี้อย่าลืมติดตามนะค่ะ
เม้นๆคร่าา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
