รักสุดท้ายของนายใจร้าย (NC++++++++สุดๆๆ)

เมื่อโทโมะและแก้วเสร็จภาระกิจในห้องน้ำก็รีบอาบน้ำโดยที่แก้วไม่ต้องอาบเลยเพราะโทโมะจัดการให้หมดทั้ง2ก็ออกมาแต่งตัวกันข้างนอกในห้องนอนต่างคนต่างแต่งตอนแรกโทโมะจะช่วยแก้วเพราะเห็นว่าแก้วไม่ไม่มีแรงแต่เพราะแก้วไม่ยอมจึงต้องตามใจไว้ก่อนและต่างคนต่างแต่ง
"เสร็จแล้วก็ออกไปกันเถอะ ชั้ลหิวแล้ว"โทโมะบอกแล้วจูงมือแก้วออกจากห้องลงมาข้างล่าง
"อือ"แก้วตอบออกไปเพราะขี้เกียจที่จะพูดแล้ว
นอนบ้าน
"นี่ นายจะพาชั้ลไปไหนอ่ะ"แก้วถามเพราะโทโมะจูงเทอออกมานอกบ้านแล้วทำท่างจะขึ้นรถ
"กินข้าวไง ชั้ลหิวแล้ว เทอไม่หิวไง"โทโมะพูดแล้วลูบท้องตัวเอง
"ก็ได้"แก้วเดินตามโทโมะและขึ้นรถที่โทโมะเปิดประตูรอไว้ก่อนแล้ว
"วันนี้ชั้ลจะพาเทอไปกินร้านอาหารอร่อยๆที่ชั้ลติดประจำเลย"โทโมะพูดที่กำลังขับรถอยู่
"ติดรถชาติอาหารกรือติดแ่ค้าเด็กเสริฟล่ะ"แก้วพูดแล้วแกล้งหันหน้าไปทางกระจก
"เมื่อก่อนชั้ลอาจจะติดหญิงที่เข้ามาพัวพันชั้ลและชั้ลก็มักจะเล่นตามที่ผู้หญิงเขาเสนอมาแต่ตอนนี้ชั้ลติดเมียคนนี้ใจจะขาดถ้าไม่ได้เห็นหน้าวันหนึ่งคงครั่งและขาดใจตายอ่ะ"โทโมะพูดแล้วพลางเลือนมืออีกข้างมาจับมือของแก้วและกำชับแน่นเพื่อยืนยันว่าเขานั้นพูดจิง
"ชั้ลบอกแลล้วไงว่าชั้ลยังไม่ได้ให้คำตอบนายอย่ามาพูดแบบนี้ให้ใครขาเข้าใจผิดนะ"แก้วหันมาดุโทโมะ
"ขนาดนี้แล้วยังไม่ยอมรับอีกหรอเดียวโดนอีกชุดใหญ่หรอก"โทโมะแกล้งแก้วกลับทำให้เทอนั้นหันมามองเขาตาเขียวเชียว
"เดียวก็ไม่ต้องไปกินมันแล้วข้าวอ่ะเดียวนายจะได้กินเลือดที่มันกลบปากของนายแทน"แก้วเพื่อขึ้นบ้าง
"จ้าๆๆไม่พูดแล้ว ต่อไปนี้จะเชื่อฟังเมียทุกอย่างเลยค่ะ"โทโมะเอามือออกจากแก้วแล้วทำมือสาบาน
"ทำที่ได้อย่างที่ปากนายพูดแล้วกัน"

ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ในเมื่อง
นายพาชั้ลเข้ามาในเมื่องแบบนี้ไม่กลัวเด็กของนายที่เคยควงด้วยมาเห็นแล้วจะเป็นเรื่องหรอแก้วถามเพราะเขากล้าพาเทอมาในที่ชุมชน
"กิ๊กชั้ลอ่ะไม่ค่อยมีแถวนี้หรอส่วนใหญ่อยู่กรุงเทพมากกว่า  อะ...โอ๊ยยยนี้เทอตีชั้ลทำไมอ่ะ"โทโมะพูดยังไม่ทันจบก็โดนฝ่ามือของแก้วตบเข้าให้
"ก็นายมาพูดแบบนี้ต่อหน้าชั้ลทำไมเล่า"แก้วพูดเพราะเทอรู้สึกน้อยใจที่เขากล้าพูดเรื่องแบบนี้ให้เทอฟังเทอก็น้อยใจเป็นเหมือนกันนะ
"อ้าว ก็เทอถามชั้ล ชั้ลก็ตอบความจริงอ่ะว่าแถวนี้มันไม่ค่อยมีอะ..โอ๊ย"โทโมะร้องอีกรอบเมื่อแก้วดึงหูตัวเอง
"พอได้แล้วชั้ลขี้เกียจฟังนายโม้"แก้วเดินกระทืบเท้านำหน้าไป
"ยัยแสบเอ็ย"โทโมะอมยิ้มแล้ววิ่งตามแก้วไป
"กี่ที่ครับ"พนักงานในร้านถามเมื่อแก้วและโทโมะเดินมาถึง
"2ครับ"โทโมะตอบแทนแก้ว  ทำให้แก้วหันหาเขาขวับ
"โต๊ะนี้เลยครับ"พนักงานเดินนำมาที่โต๊ย
แก้วและโทโมะนั่งลงที่ดต๊ะแต่แก้วนี้สิไม่ยอมมองหน้าโทโมะสักนิดเดียว
"เอา......................."โทโมะสั่งอาหารกับพนักงานและไล่ออกไป
"เทอเป็นอะไรอ่ะทำไม่มองหน้าชั้ล"โทโมะถามเมื่อเห็นว่านานไปแล้วถามว่ากินอะไรก็ไม่ตอบ
"ชั้ลไม่เป็นอะไร  "แก้วพูดแล้วหันหน้าออกไปอย่างเดิม
"ไม่เป็นอะไรได้ยังไงก็เห็นๆอยู่ว่าเทอไม่ยอมคุยกับชั้ลและยังไม่มองหน้าอีก"ทำให้เขานั้นไม่รู้จะทำยังไงดี
"ที่ชั้ลพูดเมื่อกี้อ่ะชั้ลพูดเล่นชั้ลไม่มีใครจิงๆชั้ลมีเทอแค่คนเดียวนะ"โทโมะที่ลุกานั่งกับแก้วแล้วกอดไว้  โต๊ะที่เขา2คนนั่งเป็นโต๊ะในสุดและยังเป็นโซฟาเลยทำให้ไม่มีใครเห็นว่าเขา2คนกำลังทำอะไรอยู่
"นี่ นายปล่อยชั้ลเลยนะ ชั้ลอึดอัดนะ"แก้วบอกแล้วแกะมืแโทโมะออก
"อาหารมาเสริฟแล้วครับ"พนักงานที่เข้ามาพอดีบอกแล้วรีบเสริฟอาหารเมื่อเห็นสายตาของโทโมะจึงรีบเดินออกไป
"นี้ไง อาหารมาแล้ว ชั้ลจะกินนายกลับไปนั่งที่ได้แล้ว"แก้วบอกแล้วตักอาหารใส่ปาก
"ไม่กลับชั้ลจะนั่งตรงนี้แล้วไม่ไปไหนด้วยป้อนหน่อยดิไม่มีใครเห็นหรอกเร็วๆนะหิว"โทโมะพู฿ดแล้วอ้าปากรอ
"หิว ก็ตักกินเองสิมือมีไม่ใช่หรอ"แก้วยังพูดกวนอยู่
"ไอ้มีก็มีอ่ะแต่อยากใ้เมียป้อนมากกว่าอร่อยกว่า"
"รุ็ได้ไงว่าอร่อยชั้ลยังไม่เคยป้อนนายเลยนะ"แก้พูดแล้วหัยมามองอย่างงง
"ก็ขนาดตัวเทอยังอร่อยเลยแล้วถ้าเทอป้อนต้องอร่อยแน่ๆเลย"โทโมะพูดแล้วเอามือไปลูบต้นแขนของแก้ว
"เอ้า  กินเข้าไปเลย ไม่ต้องพูดมากน่ารำคาญ"แก้วยัดอาหารใส่ปากโทโมะเพื่อให้เขาหยุดพูดเรื่องลามก
เมื่อทั้ง2กินอาหารที่ร้านอาหารกันเสร็จจนแล้วโทดมะก็พาแก้วไปเลือกซื้อเสื้อผ้าแล้วของเครื่องใช้ส่วนตัวของผู้หญิงจนเทอพอใจแล้วพากันกลับบ้าน

 
ขอโทษตอนเมื่อกี้ด้วยนะคะ น้องเล่นอ่ะคะเผลอคุยโทรศัพท์แปบเดียว   ตอนนี้เอาน้ำหวานไปกินแล้วกันนะ
ฝันดีค่ะ