รักสุดท้ายของนายใจร้าย (NC++++++++สุดๆๆ)
10)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นี่ปล่อยชั้ลได้แล้ว ถึงแล้วปล่อย โอ๊ยยย"โทโมะโยนแก้วลงบนเก้าอี้โต๊ะอาหาร
"กินซะ ชั้ลอ่ะเลี้ยงเทอแค่มื้อนี้มื้อเดียวเท่านั้นนะ ที่เหลืออ่ะหัดทำกินเองและชั้ลด้วย เข้าใจมั้ย"พูดจบก็ลงนั่งเก้าอี้ตรงข้างกับแก้ว
"อ้าว..ไหนนายบอกชั้ลว่าทำอาหารไม่เป็นไง"
"ก็ไม่เป็นน่ะสิ"โทโมะตอบหน้าตา
"อ้อ นี้ก็แสดงว่านายแกล้งชั้ลงั้นหรอ ทั้งๆที่ก็มีคนทำอาหารมาให้นายอยู่แล้วอ่ะ"แก้วพูดขึ้นเมื่อรู้ว่าตัวเองโดนแกล้ง
"จะกินไม่กินถ้าไม่กินอย่าหาว่าชั้ลไม่แบ่งนะ!!"โทโมะพูดแล้วตัวข้าวเข้าปากไปด้วย
"เฮ้ยๆ..ชั้ลกินด้วย"แก้วพูดเมื่อเขาเอากับข้าวเลื่อนไปหาเขาหมด
"ก็กินสิพูดมากอยู่นั่นแหละน่ารำคาญ"
"นี่!นายก็ตักของนายไปสิ จะมาแย่งชั้ลทำไมอ่ะ"แก้วพูดเพราะเห็นว่าไม่ว่าเทอจะตักอะไรเขาก็จะมาแย่งตักตลอด
"ก็ชั้ลจะกินหนิ"
แล้วทั้ง2ก็นั่งกินข้าวไปกันอย่างเงียบๆโยที่โทโมะจ้องมองแก้วอยู่เป็นระยะพลางอมยิ้มให้ แต่แก้วไม่รู้ตัวเลย
ห้องนอน22.00
"นี่ถ้าเสร็จแล้วก็ไปอาบน้ำซะ ชั้ลง่วงแล้วมันดึกพรุ่งนี้ชั้ลต้องตื่นแต่เช้าไปดูไร่อีก"โทโมะเดินมาบอกแก้วที่กำลังจัดข้าวของที่ห้องนอนอยู่
"นายก็ไปอาบก่อนสิจะมาบอกชั้ลทำไม่ล่ะ"แก้วบอกแต่มืและตายังจัดของอยู่
"ไม่อ่ะ น้ำมันเย็น ชั้ลไม่ชอบ เทอไปอาบก่อนไป"
แก้วหันมามองหน้าโทโมะไม่พูดอะไรเดินไปหยิบผ้าแดนเข้าห้องน้ำไป
ห้องน้ำ
"เฮ้ย นี้นายเข้ามาทำไมเนี้ย ออกไปนะ"แก้วตกใจที่อยู่โทโมะก็เข้ามาในห้องนำที่เทอกำลังอาบน้ำอยู่
"ก็เข้ามาอาบน้ำน่ะสิ ชั้ลเข้ามาห้องน้ำเทอจะให้ชั้ลมาทำอะไรกับเทอดีล่ะ"โทโมะพูดพลางก้าวเท้าเข้าไปหาแก้ว
"ละ..แล้วทำไมไม่ให้ชั้ลอาบให้เสร็จก่อนล่ะ"
"ก็ชั้ลง่วงอ่ะ เทออาบน้ำนานมากแล้วด้วย ชั้ลขี้เกียจรอก็เลยเข้ามาแล้วจะทำไมอ่ะ "
"บ้าไงล่ะ นายออกไปก่อนชั้ลอาบเสร็จแล้วจะออกไป"
"นี่ ถ้าชั้ลออกไปแล้วชั้ลหลับเทอจะพาชั้ลมาอาบน้ำตอนดึกไงห่ะ"
"งั้นชั้ลออกไปเองก็ได้"
"อาบด้วยกันนี้แหละมันจะป็นอะไรไป"แก้วที่ตอนนี้นุ้งผ้าเช็ดตัวผื้นเดียวกำลังเดินออกจากห้องน้ำก็โนโทโมะดึงมือเอาไว้
"ไม่ต้อง นายอยากอาบก็อาบไป!!!!"
"เทออย่ามาขึ้นเสียงใส่ชั้ลนะ ชั้ลบอกให้อาบก็ต้องอาบเข้าใจไหม!!!"
"โอ๊ยยนี่นายชั้ลไม่อาบแล้วนะ"แก้วร้องเพราะโทโมะดึงเทอเข้าไปกระแทกกับแผ่นอกของเขาอย่างแรง
"หุ้นอย่างนี้ชั้ลไม่พิศวาดหรอนมก็นิดเดียว มันไม่เร้าใจอ่ะปลุกอารมณ์ชั้ลไม่ขึ้นหรอ"
"เพี๊ยยย"
"อย่ามาดูถูกชั้ลนะ ชั้ลไม่มีอะไรดีนายก็ไปหาผู้หญิงของนายซะแล้วปล่อยชั้ลไป"แก้วพูดด้วยความโมโห
"คิดเหรอว่าชั้ลจะปล่อยเทอไปหาไอ้ป๊อปให้น้องชั้ลเสีลใจอีกน่ะ"
"ชั้ลจะไป!!"
"เทอไม่มีทางกลับไปทำให้น้องชั้ลเสียใจอีก ชั้ลจะบอกให้นะตอนนี้ไอ้ป๊อปกับน้องชั้ลเขากลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้วเขามีความสุขกันดีเทออย่าไปทำให้พวกเขาแตกแยกกันเลย!"
"พี่ป๊อบลืมเราไปแล้วหรอ"แก้วพูดเบาๆน้อยใจที่พี่ชายลืมเทอไม่หาเทอเลยทั้งๆที่เทอนั้นอยากกลับไปหาพี่แทบตาย
"ใช่!มันลืมเทอไปแล้วเพราะเทอมันเป็นแค่ทางผ่านเวลามันเหงายังไงล่ะ เทออ่ะมันผูหญิง ที่ต้องใช้เงินล่อแล้วก็หายกัน"
"เพี๊ยๆๆ"แก้วตบโทโมะไม่ยั้งเพราะเทอทนไม่ได้ที่เขาจะมาดูถูกเทอเขาไม่รู้จักเทอด้วยช้ำมาพูดแบบนี้ได้ไง
"นี้เทอตบชั้ลไงหรอห่ะ!!!"
"ใช่!ชั้ลอยากจะตบนายให้ตายเลยด้วยช้ำนายมันไม่มีหัวใจมีแตดูถูกคนอื่นเขาทั้งที่ตัวเองก็ไม่ได้ต่างอะไรกันมากหรอก นายมันไม่มีหัวใจ!"แก้วทนไม่ไหวแล้วจริง
"ชั้ลเคยบอกเทอแล้วๆงว่าไม่มีใครเคยตบชั้ล แต่เทอเนี้ยหลายรอบแล้ว ชั้ลจะไม่ทนกับเทออีกแล้วอย่าหาว่าชั้ลใจร้อยก็แล้วกัน"โทโมะพูดและกระชากแขนของแก้วออกมาที่เตียงแล้วโยร่างเทอลงไปที่นอนและตามขึ้นไปประกบปากแก้วอย่างเร็วและรุนแรงกว่าครั้งอื่นๆ
แก้วดิ้นอย่างไม่ยอมแพ้เหมือนกันเพราะเทอนั้นจะไม่ยอมให้เทอได้ทำอะไรเทอีกแล้วมาดูถูกเทอแบบนี้
"โอ๊ย "แกว้วร้องเพราะโทโมะกัดริมฝีปากของเทอให้เปิดออก
มือของเขากระชากผ้าเช็ดตัวของแก้วปาออกไปที่ไหนก็ไม่รู้ ตอนนี้เขาแทบไม่มีสติเพราะเห็นร่าขาวที่ดิ้นอยู่ใต้ร่างของเขาไม่เหลืออะไรปิกปิดเลยแม่ช้แต่อย่างเดียวเขาซอกชอนไปที่ต่างๆไปทั่วร่างของแก้วที่สามารถไปถึงได้
แก้วที่ตอนนี้ยังสู้กับแรงของร่างหนาข้างบนอยู่แต่เทอก็ไม่มีโอกาสได้สู้อีกเพราะเขาได้เอาอาวุธลับใส่เข้าไปในตัวเทออย่างแรงและเร็วจนเทอยังไม่ทันตั้งตัว
โทโมะเข้าออกอย่างเร็วและแรงเพื่อสั่งสอนคนปากเก่งด้านล่างให้รู้จักเขา ขาใช้ความรุนแรงกับแก้วอย่างป่าเถื่อนยิ่งกว่าสัตว์ป่าที่หิวกระหายซะอีก
"ออกไปนะชั้ลเจ็บ"
แก้วร้องบอกเพราะถึงแม้เขาจะเคยทำกับเทอมาแล้วแต่มันก็ไม่ขนาดนี้ครั้งนี้เทอรู้ตัวทุกอย่างเทอพยายามกลั้นน้ำตาที่ไหลลงมาแต่มันก็ไม่ได้ผลเพราะเทอเจ็บปวดเกินกับการกระทำของเขา
"เทออยากลองดีกลับชั้ลเองไม่ต้องมาร้อง!"
ทั้ง2ก็ทำกิจกรรมด้วยกันทั้งคืน(โทโมะทำอยู่คนเดียว)ทั้งเจ็บปวดและทรมานมากสำหรับแก้วเทอก็ทนเพราะเทอไม่อยากจะพูดอะไรอีกแล้วเทอเหนื่อยที่เถียงกับเขามามากแล้วและเขาก็ใช้ความรุนแรงกับเทอแบบนี้แทบทุกครั้ง
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ