close friend มันคือความรักหรือความผูกพันธุ์

ด้านป๊อป
 
เขามองไปที่ห้องของฟาง เขาพยายามที่จะเรียกเธอ แต่มันก็คงไม่มีประโยชน์อะไร
                       เขาได้แต่กังวลเรื่องของเธอทั้งคืน
 
 
ผ่านไป 2 อาทิตย์
 
ฉันเริ่มรู้สึกดีขึ้น ฉันพยายามหลบหน้าเขาทุกครั้งที่เห็นหน้า พยายามหลีกเลี่ยงที่จะไปพบหน้าเขา ฉันเจ็บมามากเกินพอแล้ว
 
ตอนนี้เขาคงขอแก้วเป็นแฟนแล้วหล่ะ เฮ้อ….
 
แก้ว : ฟาง นี่ เธอคิดอะไรอยู่เหรอ
ฟาง : เปล่า ไม่มี
แก้ว เฟย์ : ฟาง พวกเราตกลงกันว่าจะไปค้างบ้านป๊อปกัน ว่าไง
ฟาง : ฉัน ไม่ไปนะ เอ่อ…คือ…. ฉันไปบ้านเขาบ่อยอยู่แล้ว
แก้ว : แต่เราต้องทำรายงานนะ
ฟาง : ทำบ้านฟางก็ได้
เฟย์ เขื่อน : แต่มันจะสะดวกกว่านะ บ้านป๊อปมันกว้างกว่าด้วย ไม่รู้แหละ เธอต้องไป แล้วก็ต้องนอนค้างด้วย
แก้ว : ไม่อยากนอนกับพวกเราเหรอ ฟาง
พูดแบบนี้ ถ้าไม่ไปก็คงโดนพวกนี้บ่นต่อแน่ๆเลย
 
 
พอกลับถึงบ้านฉันก็เตรียมของเพื่อจะไปทำรายงาน แต่ก็ยังไม่อยากเห็นหน้าเขาอยู่ดี เฮ้อ… แถมยังนัดกันให้ไปรอที่บ้านป๊อปอีก
 
 
ก๊อก ก๊อก
 
ฉันจำใจเคาะประตูบ้านป๊อปอย่าเลี่ยงไม่ได้
 
เขาเปิดประตูออกมา พอเราเจอหน้ากันต่างก็พูดอะไรไม่ออก หลังจากที่มองหน้ากันสักพักเขาก็เชิญฉันเข้าบ้าน
 
ป๊อป : …..เข้ามาก่อนสิ
ฉันเดินเข้าไปแล้วก็พบว่ามีคนมารออยู่ก่อนแล้ว
 
ฟาง : อ้าว แก้วมาแล้วเหรอ
แก้ว : อืม
 
หลังจากนั้นไม่นานเพื่อนๆคนอื่นๆก็ทยอยกันมา  แล้วก็เริ่มการทำรายงาน
 
ฉันกับป๊อปไม่พูดกันเลยสักคำตลอดการทำรายงาน
 
แก้ว เฟย์ : หิวแล้วหล่ะ
ป๊อป : งั้นเดี่ยวฉันไปทำอะไรให้กินนะ ใครจะไปช่วยบ้าง
โทโมะ เขื่อน แก้ว เฟย์ : ฟาง ไปช่วยมันทีดิ
 
ทำไมต้องฉันด้วยหล่ะ คนอื่นก็มีตั้งหลายคน ฉันไม่อยากยุ่งกับเขา
 
ในครัว
 
ป๊อป : เอ่อ …. ช่วยหั่นผักหน่อยสิ
 
ฉันทำตามที่เขาสั่งโดยไม่ปริปากพูดอะไรสักคำเดียว
 
                     เสร็จสักที หลังจากที่ทำอาหารเสร็จ เราสองคนก็ยกออกไปที่โต๊ะอาหาร
 
แก้ว โทโมะ : ว้าว น่ากินจัง
ฟาง : กินเลยสิ เอ้า
 
พอกินข้าวเย็นเสร็จก็ไปทำรายงานต่อ
 
แก้ว : นี่ก็สามทุ่มแล้วนะ ง่วงแล้วด้วย
เขื่อน : เสร็จพอดีเลยไปนอนกันเถอะ แล้วเอาไงดี แบ่งห้องยังไง
เฟย์ : งั้น มีกี่ห้องเหรอป๊อป
ป๊อป : 3 ห้อง
แก้ว : งั้นเอางี้ แก้วกับป๊อป เขื่อนกับโทโทะ แล้วก็ เฟย์กับฟาง