รักใสๆของยัยพี่เลี้ยงกับเด็กฝึกหัดดดดดดด

8.2

เขียนโดย pearmikzer

วันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 14.06 น.

  33 ตอน
  150 วิจารณ์
  51.11K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

26) จดหมาย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

KEAW TALK

เง้อ~ ฉันมาอยู่ที่โรง’บาลก็หลายวันแล้วนะ ไอ้หมอแก่บ้าไม่รู้จะให้ฉันนอนทำไมนาน แค่โดนยิง อะ โอ้ย! เจ็บ! ไม่น่าไปแตะมันเลยอ่า

“ขอโทษนะค่ะ คุณจริญญา มีจดหมายมาส่งค่ะ”

ฉันพยักหน้ารับจดหมายจากพยาบาลที่ดูแลฉันประจำ

“ใครส่งมาวะ?”

ฉันค่อยๆเปิดอ่านจดหมาย เดี๋ยวนี้เข้าฮิตอีเมลแล้วยะ! เชอะ แต่เอาเถอะเปิดอ่านดีกว่า

‘จากคนนิรนาม

                ถึงคุณจริญญา....’

ถ้าไม่ถึงตูแล้วแกจะถึงใคร!

.....ต่อๆๆๆ

‘ถึงคุณจริญญา เรามีเรื่องจะบอกว่า คุณต้องอยู่ที่โรง’บาลต่อไปจนกว่าคุณโทโมะจะมาหาคุณ เพราะข้างนอกอันตรายมาก ถ้าคุณไม่เชื่อ ลองโทร.ไปถามคุณโทโมะก็ได้ว่า กำลังเจอคนที่ชื่อเพลย์อยู่ที่โรง’บาลXX ลูกน้องของคุณจินนี่’

ไปและ.........

แล้วข้อความมันก็จบ-_-

เวนตะไลบั้งไฟพญานาค ไอ้บ้าไหนมันส่งมาวะ ถ้ารู้จะตบให้หงายหลังสามตลบเลย

ฉันพลิกจดหมายกลับไปมาเพื่อมันไปเขียนไว้ที่อื่นอีก อ่า~ นี้ไงอีกใบหนึ่ง มันเขียนว่าไงนะ

‘จะอ่านทำไม ไม่มีไรให้อ่านมีแค่นั้นและ อย่าเปิดหาอีกละ-_-‘

มันกวนได้อีกค่ะพี่น้อง

อร้ายยยยยยยยย ใครเขียนวะ เดี๋ยวเอาปืนมันเจาะกะโหลกแล้วเอาไปแขวนไว้ที่ศาลากลางเลยยยยยยย

....มันน่าโมโหนัก

“คุณจริญญาค่ะ มีจดหมายมาอีก ยี่สิบฉบับค่ะ”

หา! O_O ยี่สิบฉบับ

ใครมันทดดัดดานเขียนได้ขนาดนี้นะ ฉันขอนับถือในตัวมันมาก แต่ถ้าเป็นคนเดียวกับไอ้ที่เขียนเมื่อแต่กี้แม่จะแช่งสามวันสามคืนเลย

ฉันค่อยๆเปิดอ่านอย่างเบามือ

กรอบแกรบ~ เบาโคตรเลยฉัน-_-

ช่างเป็นการเปิดที่เบาที่สุดในสามโลก

‘ว่าแล้วต้องเปิดอ่าน ฮ่าๆ เดาไม่ผิดจริงๆด้วย คือว่าฉันมีไรจะบอก คือเพื่อนเธอคนหนึ่งต้องไปผ่าตัดอยู่ที่ต่างประเทศซึ่งเป็นใครนั้นเปิดอ่านฉบับต่อไป

 

 

....จากคนที่จริงใจ’

จริงใจมาก

ฉันเกลียดแกที่แกจริงใจสำหรับฉัน แล้วไหนละฉบับที่สองของฉัน มันไม่เห็นเขียนเลยว่าเป็นฉบับที่สอง

ฉันหาไปหามาจนในที่สุดก็เจอ เหนื่อยโคตรอ่ะ

ฉันก็เปิดอ่านอย่างไม่ค่อยๆ

.......

เอ่อ....ทำไมมันไม่มีเสียงเปิดอ่านละ

‘เหนื่อยไหมจ๊ะ ฉันว่าแล้วเธอต้องหามันจนเหนื่อย และเธอต้องเปิดอีกหลายๆจดหมายอ่านใช่ไหมละ ฮ่าๆ ตัวเลขนะให้เลื่อนหน้าลงมาอ่านที่ใต้จดหมาย นั้นไงเลขตัวต่อไป’

ฉันเลื่อนตาลงไปอ่าน

เออ จริงด้วย โง่ตั้งนาน

‘มาต่อกัน คนๆนั้นขึ้นต้นตัวภาษาอังกฤษคือตัว K อะๆพอรู้แล้วใช่ไหมละ ไปอ่านฉบับที่สามต่อ’

-_- ขึ้นต้นด้วยตัว K  มันมีทั้ง เขื่อน เคนตะ คยองเท เควิน และอีกหลายๆคน

มันคือใครละวะไอ้เวรคนเขียนนี้

อ่านฉบับต่อไปดีกว่า

....นี้ไงเจอแล้ว

‘เจอง่ายไหมละคราวนี้ อิอิๆ ฉันใครเธอสังเกตคนใกล้ตัวเธอก่อนแล้วกันนะ ระหว่าง เขื่อน เคนตะ คยองเท เควิน ถ้าเธอสามารถหาได้ว่าใครต้องไปผ่าตัด ห้ามปริปากพูดให้แฟนของคนนั้นรู้เด็ดขาด ไม่งั้นเธอที่เป็นแฟนคนนั้นต้องอะลาวาดป่นร้องไห้แน่ๆ ไปและ เจอกันฉบับต่อไป’

อะลาวาดป่นร้องไห้? มันเป็นไงวะอย่างนี้เหรอ...

‘ไอ้บ้า ทำไมแกไม่บอกฉัน ฮื่อๆๆ แกไม่บอกฉัน ไอ้หอกหัก นี้ๆแน่ะๆๆ’

ป้าดๆๆๆๆๆ

‘ไอ้เวรบ้า ฮื่อๆ’

พลั๊กะ

ตุบ!

ผัวะ!

‘ทำไมแกไม่บอกฉัน ไอ้หอกหัก!!!!!!!!!!’

คงบ้าน่าดูเลยละใครที่ทำแบบนั้น

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา