รักอลเวง ของยัยทอมซ่ากะผีหน้าหวาน

 
 
เช้าวันจันทร์
โทโมะ:นี่เทอๆๆๆๆจะไม่คิดที่จะตื่นเช้าๆกะเค้ามั่งเหยอ ตะวันส่องตูดแล้วนะ
แก้ว:เออ อีกแป็ปน่า ไหนฟก็วันอาทิต
โทโมะ:O_o!!วันอาทิตบ้านเทอดิ
แก้ว:เออ นี่บ้านชั้นไง จามม่ายด้ายหรืองายว้า
โทโมะ:เออจิงวะ เฮ้ย!!วันนี้วันจันทร์ วันอาทิตบ้านลุงเทอดิ
แก้ว:ว๊ากกกกก วันนี้วันจันทร์เหรอเฮ้ยตายละคาบเช้าเรียนวิทยด้วยอะ ซวยชะมัดนายออกไปรอซัก10นาทีปะเด๋วจะแต่งตัว...แล้วก็อาบน้ำ
โทโมะ:ดีถ้าไม่อาบละก็ชั้นบีบคอเทอตายแน่ สกปกไม่ชอบ
แก้ว:คร้าบแม่ ออกไปเลย
ผ่านไป10นาที
แก้ว:เส็ด ไปกัน
ขณะที่แก้วกำลังจะเดินออกจากห้องนั้นเอง โทโมะก็มีอาการแปลกๆ
โทโมะ:กะ กะ แก้ว ชะ ช่วยด้วย
แก้ว:O_o!!นะ นายปะ เป็นไร นายอยู่ไหนทำไมชั้นไม่เห็นนาย
โทโมะ:มะ ไม่รู้อยู่ๆก็รู้สึกหมดแรง โอ้ย ชะ ชั้นกำลังจะหมดแรง แก้ว แก้ว แก้วววววววว
แก้ว:ไวท์ๆ ๆๆๆๆๆ นะ นายอยู่ไหน ไวท์อย่าเล่นแบบนี้สิชั้นไม่สนุกนะไวท์ๆๆตอบเซ่ นี่มันเกิดอะไรขึ้น
ทางด้านร่างโทโมะ(กำลังชัก)
แม่โทโมะ:ละ ลูกๆๆปะ เป็นอะไรกันเนี่ย หมอคะหมอหมอออออออออออออ
หมอ:มีอะไรหรอครับ
แม่โทโมะ:ลูกดิชั้นเป็นอะไรก็ไม่ทราบค่ะ
หมอ:เชิญคุนออกไปก่อนนะครับ
ฝ่ายแก้ว
ครู:จริญญา  ออกมาอธิบายการเกิดของดาวเสาร์ซิ
เพื่อนๆ:...เงียบ...
ครู:จริญญา  !!!
แก้ว:คะ
ครู:เธอไม่สบายรึเปล่า
แก้ว:ปวดหัวนิดๆค่ะ ขออณุญาติไปห้องพยาบาลนะคะ
ครู:อืม ไปได้
ณ. ห้องพยาบาล
แก้ว: (พึมพำๆ)เฮ้อ นายอยู่ไหนนะไวท์ อะทำไมชั้นต้องคิดถึงนายด้วยละเนี่ย
แล้วแก้วก็หลับไป
ขณะนี้เวลา 14.30น.
แก้ว:อืม  กี่โมงแล้วเนี่ย
โทโมะ:บ่ายสองครึ่ง แล้วละยัยขี้เซาคิคิ
แก้ว:O_o!!~นะ นายมาได้ไง แล้วเมื่อเช้าเกิดอะไรขึ้น
โทโมะ:ก็ไม่รู้เหมือนกัน อยู่ๆก็เหมือนไม่มีเรี่ยวแรงแล้วมันก็วูบไปซักพักอะ รู้สึกตัวอีกทีเทอก็ไปร.ร.แล้วอะ ว่าแต่เทอแป็นไรมากป่าวอะ ตัวร้อนเหรอ(โทโมะถามพร้อมเอามือแตะหน้าผากแก้วเบาๆ)
แก้ว: ตึก ตึก ตึก (ทำไมเราต้องใจเต้นแรงด้วยนะ ) กะ ก็แค่ปวดหัวอะ
โทโมะ: (ฮิๆแก้วยิ้มน่ารักจัง เฮ้ยเราเป็นไรวะเนี่ย) อะ อืมดีแล้วเดี่ยวเรากลับบ้านกัน
แก้ว:เดี๋ยวซิ ชั้นกะว่าจะพานายไปที่ๆนึงอะ
โทโมะ:ที่ไหนอะ
ติดตามต่อน้า