รักอลเวง ของยัยทอมซ่ากะผีหน้าหวาน

เช้าวันจันทร์

โทโมะ:นี่เทอๆๆๆๆจะไม่คิดที่จะตื่นเช้าๆกะเค้ามั่งเหยอ ตะวันส่องตูดแล้วนะ

แก้ว:เออ อีกแป็ปน่า ไหนฟก็วันอาทิต

โทโมะ:O_o!!วันอาทิตบ้านเทอดิ

แก้ว:เออ นี่บ้านชั้นไง จามม่ายด้ายหรืองายว้า

โทโมะ:เออจิงวะ เฮ้ย!!วันนี้วันจันทร์ วันอาทิตบ้านลุงเทอดิ

แก้ว:ว๊ากกกกก วันนี้วันจันทร์เหรอเฮ้ยตายละคาบเช้าเรียนวิทยด้วยอะ ซวยชะมัดนายออกไปรอซัก10นาทีปะเด๋วจะแต่งตัว...แล้วก็อาบน้ำ

โทโมะ:ดีถ้าไม่อาบละก็ชั้นบีบคอเทอตายแน่ สกปกไม่ชอบ

แก้ว:คร้าบแม่ ออกไปเลย

ผ่านไป10นาที

แก้ว:เส็ด ไปกัน

ขณะที่แก้วกำลังจะเดินออกจากห้องนั้นเอง โทโมะก็มีอาการแปลกๆ

โทโมะ:กะ กะ แก้ว ชะ ช่วยด้วย

แก้ว:O_o!!นะ นายปะ เป็นไร นายอยู่ไหนทำไมชั้นไม่เห็นนาย

โทโมะ:มะ ไม่รู้อยู่ๆก็รู้สึกหมดแรง โอ้ย ชะ ชั้นกำลังจะหมดแรง แก้ว แก้ว แก้วววววววว

แก้ว:ไวท์ๆ ๆๆๆๆๆ นะ นายอยู่ไหน ไวท์อย่าเล่นแบบนี้สิชั้นไม่สนุกนะไวท์ๆๆตอบเซ่ นี่มันเกิดอะไรขึ้น

ทางด้านร่างโทโมะ(กำลังชัก)

แม่โทโมะ:ละ ลูกๆๆปะ เป็นอะไรกันเนี่ย หมอคะหมอหมอออออออออออออ

หมอ:มีอะไรหรอครับ

แม่โทโมะ:ลูกดิชั้นเป็นอะไรก็ไม่ทราบค่ะ

หมอ:เชิญคุนออกไปก่อนนะครับ

ฝ่ายแก้ว

ครู:จริญญา  ออกมาอธิบายการเกิดของดาวเสาร์ซิ

เพื่อนๆ:...เงียบ...

ครู:จริญญา  !!!

แก้ว:คะ

ครู:เธอไม่สบายรึเปล่า

แก้ว:ปวดหัวนิดๆค่ะ ขออณุญาติไปห้องพยาบาลนะคะ

ครู:อืม ไปได้

ณ. ห้องพยาบาล

แก้ว: (พึมพำๆ)เฮ้อ นายอยู่ไหนนะไวท์ อะทำไมชั้นต้องคิดถึงนายด้วยละเนี่ย

แล้วแก้วก็หลับไป

ขณะนี้เวลา 14.30น.

แก้ว:อืม  กี่โมงแล้วเนี่ย

โทโมะ:บ่ายสองครึ่ง แล้วละยัยขี้เซาคิคิ

แก้ว:O_o!!~นะ นายมาได้ไง แล้วเมื่อเช้าเกิดอะไรขึ้น

โทโมะ:ก็ไม่รู้เหมือนกัน อยู่ๆก็เหมือนไม่มีเรี่ยวแรงแล้วมันก็วูบไปซักพักอะ รู้สึกตัวอีกทีเทอก็ไปร.ร.แล้วอะ ว่าแต่เทอแป็นไรมากป่าวอะ ตัวร้อนเหรอ(โทโมะถามพร้อมเอามือแตะหน้าผากแก้วเบาๆ)

แก้ว: ตึก ตึก ตึก (ทำไมเราต้องใจเต้นแรงด้วยนะ ) กะ ก็แค่ปวดหัวอะ

โทโมะ: (ฮิๆแก้วยิ้มน่ารักจัง เฮ้ยเราเป็นไรวะเนี่ย) อะ อืมดีแล้วเดี่ยวเรากลับบ้านกัน

แก้ว:เดี๋ยวซิ ชั้นกะว่าจะพานายไปที่ๆนึงอะ

โทโมะ:ที่ไหนอะ

ติดตามต่อน้า