Hurt รักครั้งนั้นอาจจะเจ็บแต่ขอให้เธอเป็นคนดูแลหัวใจ

ณ สนามบิน
แก้ว: ม๊าค่ะ ป๊าค่ะแก้วไปก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ
แม่: อย่าดื่อล่ะ
พ่อ: คุณก็ ลูกไม่ใช่เด็กแล้วน่ะ
แก้ว: งั้นแก้วไปก่อนนะคะ
เฟย์-ฟาง: หนูไปก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ
แม่เฟย์-ฟาง: ดูแลเพื่อนลูกดีๆน่ะ 555 5'
แก้ว: หนูไม่ดื่อขนาดนั้นค่ะคุณแม่^^
เฟย์: ไปกันเถอะเดี๋ยวตกเครื่อง
ฟาง: ป่ะแก้ว มองหาใคร
ฟางถามแก้วที่ยื่นมองหาใครอยู่
แก้ว: พายุน่ะ บอกว่าจะมาส่งยังไม่มาเลย
ฟาง: นึกว่าใคร
เฟย์: แก้วๆ นั้นไง
แล้วเฟย์ก็ชี้ไปทางพายุที่รีบวิ่งมา
พายุ: ขอโทษน่ะที่มาช้า
แก้ว: ไม่เป็นไรงั้นพวกฉันไปก่อนนะ เจอกันปีหน้าน่ะ
เฟย์ ฟาง แก้ว: บายๆ
 
บนเครื่อง
 
แก้ว: อยากเห็นพี่ชายฉันไวๆจังอยากรู้จะหน้าตายังไง
เฟย์: จะหล่อชนะใจแก้วไหมน่ะ
ฟาง: แกก็ว่าไปน่ะยัยเฟย์
แก้ว: ชังเถอะ ฉันนอนก่อนดีกว่า เครื่องลงจอดเมื่อไรบอกด้วย
เฟย์: ได้ แต่พี่ฟางเฟย์หิวอ่ะ
ฟาง: อีกสักพักเขาคงเอาของกินมาให้กินแล้วล่ะอย่าบ่น
เฟย์: ก็ได้
แก้ว: 555 5'
จากนั้นทั้ง 3 ก็นอน
 
ณ ประเทศอังกฤษ
 
เฟย์: เมื่อไรพี่ของแกจะมาเนี่ย
แก้ว: ฉันจะไปรู้หรอ
ฟาง: นั้นไงๆ
ฟางชี้ไปคนที่ถือป้ายว่า ' Faye Fang Kaew Welcome to England ' ที่อยู่กับเพื่อนๆหลายคน
เฟย์ ฟาง แก้ว: สวัสดีคะ พี่โทโมะ
โทโมะ: สวัสดีน่ะ 3 สาวแสนดื่อ
แก้ว: เอ๊ะ!
แก้วสงสัยเนี่ยจากคำพูดนี้มันคุ้นๆ
เฟย์: รู้ได้ไงคะว่าเราดื่อ
เฟย์พูดเสียงใส
แก้ว: นึกออกแล้ว พี่คือพี่โทโมะเพื่อนของเจ๊กิ่งนี้เอง
เฟย์: พี่โทโมะเพื่อนของพี่กิ่งจริงๆหรอเนี่ยไม่อยากจะเชื่อ
โทโมะ: เชื่อเถอะ แล้วพี่สาวเราเป็นไงบ้าง
แก้ว: เจ๊บอกว่า 'อยู่ที่อเมริกาก็มีความสุขดีอีก 3 ปีคงกลับมา' แล้วจะไม่แนะนำเพื่อนพี่โืมะให้รู้จักเลยหรอคะ
โทโมะ: ลืมไป นี้ป็อปปี้ เขื่อน เคนตะ จงเบ เพื่อนสนิทพี่กับกิ่งแต่แก้วคงไม่รู้จักหรอกเพราะกิ่งพึ่งรุ้จักพวกนี้ก่อนไปไม่กี่วันแล้วนี้ก็ มีน พิม จินนี่ และหวาย อายุก็เท่าๆกับพวกแก้วนั้นแหละ
แก้ว: สวัสดีคะ ชื่อแก้วเป็นน้องสาวของเจ๊กิ่งเพื่อนสนิทตอนเด็กๆของพี่โมะคะ
เฟย์: หนูชื่อเฟย์เพื่อนสนิทของแก้วคะ สวัสดีคะ
ฟาง: สวัสดีคะชื่อฟางคะ เป็นพี่สาวของเฟย์มานี้ก็มาเรียนต่อและคุ้มเฟย์ค่ะ
ป็อปปี้ เขื่อน เคนตะ จงเบ มีน พิม จินนี่ และหวาย: สวัสดีคะ/ครับ 
ป็อปปี้: น้องฟางน่ารักจังเลยน่ะครับ
ป็อปปี้พูดทำให้ฟางเขินเลย
ฟาง: ขอบคุณค่ะ
 



อัพแล้วๆๆ อัพให้แล้วนะคะ^^