Hurt รักครั้งนั้นอาจจะเจ็บแต่ขอให้เธอเป็นคนดูแลหัวใจ

ณ สนามบิน

แก้ว: ม๊าค่ะ ป๊าค่ะแก้วไปก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ

แม่: อย่าดื่อล่ะ

พ่อ: คุณก็ ลูกไม่ใช่เด็กแล้วน่ะ

แก้ว: งั้นแก้วไปก่อนนะคะ

เฟย์-ฟาง: หนูไปก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ

แม่เฟย์-ฟาง: ดูแลเพื่อนลูกดีๆน่ะ 555 5'

แก้ว: หนูไม่ดื่อขนาดนั้นค่ะคุณแม่^^

เฟย์: ไปกันเถอะเดี๋ยวตกเครื่อง

ฟาง: ป่ะแก้ว มองหาใคร

ฟางถามแก้วที่ยื่นมองหาใครอยู่

แก้ว: พายุน่ะ บอกว่าจะมาส่งยังไม่มาเลย

ฟาง: นึกว่าใคร

เฟย์: แก้วๆ นั้นไง

แล้วเฟย์ก็ชี้ไปทางพายุที่รีบวิ่งมา

พายุ: ขอโทษน่ะที่มาช้า

แก้ว: ไม่เป็นไรงั้นพวกฉันไปก่อนนะ เจอกันปีหน้าน่ะ

เฟย์ ฟาง แก้ว: บายๆ

บนเครื่อง

แก้ว: อยากเห็นพี่ชายฉันไวๆจังอยากรู้จะหน้าตายังไง

เฟย์: จะหล่อชนะใจแก้วไหมน่ะ

ฟาง: แกก็ว่าไปน่ะยัยเฟย์

แก้ว: ชังเถอะ ฉันนอนก่อนดีกว่า เครื่องลงจอดเมื่อไรบอกด้วย

เฟย์: ได้ แต่พี่ฟางเฟย์หิวอ่ะ

ฟาง: อีกสักพักเขาคงเอาของกินมาให้กินแล้วล่ะอย่าบ่น

เฟย์: ก็ได้

แก้ว: 555 5'

จากนั้นทั้ง 3 ก็นอน

ณ ประเทศอังกฤษ

เฟย์: เมื่อไรพี่ของแกจะมาเนี่ย

แก้ว: ฉันจะไปรู้หรอ

ฟาง: นั้นไงๆ

ฟางชี้ไปคนที่ถือป้ายว่า ' Faye Fang Kaew Welcome to England ' ที่อยู่กับเพื่อนๆหลายคน

เฟย์ ฟาง แก้ว: สวัสดีคะ พี่โทโมะ

โทโมะ: สวัสดีน่ะ 3 สาวแสนดื่อ

แก้ว: เอ๊ะ!

แก้วสงสัยเนี่ยจากคำพูดนี้มันคุ้นๆ

เฟย์: รู้ได้ไงคะว่าเราดื่อ

เฟย์พูดเสียงใส

แก้ว: นึกออกแล้ว พี่คือพี่โทโมะเพื่อนของเจ๊กิ่งนี้เอง

เฟย์: พี่โทโมะเพื่อนของพี่กิ่งจริงๆหรอเนี่ยไม่อยากจะเชื่อ

โทโมะ: เชื่อเถอะ แล้วพี่สาวเราเป็นไงบ้าง

แก้ว: เจ๊บอกว่า 'อยู่ที่อเมริกาก็มีความสุขดีอีก 3 ปีคงกลับมา' แล้วจะไม่แนะนำเพื่อนพี่โืมะให้รู้จักเลยหรอคะ

โทโมะ: ลืมไป นี้ป็อปปี้ เขื่อน เคนตะ จงเบ เพื่อนสนิทพี่กับกิ่งแต่แก้วคงไม่รู้จักหรอกเพราะกิ่งพึ่งรุ้จักพวกนี้ก่อนไปไม่กี่วันแล้วนี้ก็ มีน พิม จินนี่ และหวาย อายุก็เท่าๆกับพวกแก้วนั้นแหละ

แก้ว: สวัสดีคะ ชื่อแก้วเป็นน้องสาวของเจ๊กิ่งเพื่อนสนิทตอนเด็กๆของพี่โมะคะ

เฟย์: หนูชื่อเฟย์เพื่อนสนิทของแก้วคะ สวัสดีคะ

ฟาง: สวัสดีคะชื่อฟางคะ เป็นพี่สาวของเฟย์มานี้ก็มาเรียนต่อและคุ้มเฟย์ค่ะ

ป็อปปี้ เขื่อน เคนตะ จงเบ มีน พิม จินนี่ และหวาย: สวัสดีคะ/ครับ 

ป็อปปี้: น้องฟางน่ารักจังเลยน่ะครับ

ป็อปปี้พูดทำให้ฟางเขินเลย

ฟาง: ขอบคุณค่ะ

อัพแล้วๆๆ อัพให้แล้วนะคะ^^