Hurt รักครั้งนั้นอาจจะเจ็บแต่ขอให้เธอเป็นคนดูแลหัวใจ

แก้ว: มีอะไรหรอพายุเห็นเรียกฉันมาแล้วบอกว่ามีข้าวด่วนมา ยังกินข้าวไม่เสร็จเลย

แก้วถามพายุแฟนหนุ่มที่คบกันมาถึง 4 ปีเป็นชายหนุ่มที่คบกับแก้วนานที่สุด

พายุ: แก้ว ฉันว่าเราเลิกกันเถอะ

สิ่งที่พายุพูดออกมาแก้วก็ไม่เสียใจอะไรมากหรอกเพราะเตรียมใจไว้แล้ว แต่ที่เสียใจไปนิดหนึ่งเพราะคบกันมาตั้งนานทำไมต้องเลิก

แก้ว: ทำไมหรอพายุ

พายุ: ฉันคิดว่า ระหว่างที่เธอไปเรียนต่อต่างประเทศกับเฟย์ฟางฉันอาจจะมีคนอื่นแทนเธอก็ได้เพราะเธอไม่อยู่ฉันจะไปมีคนใหม่เธอก็อาจจะไม่รู้

แก้ว: ฉันก็ว่าอย่างนั้นแหละ ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ก็ชังเถอะเราก็เป็นเพื่อนกันได้นิเน๊อะ

แล้วแก้วก็ยิ้มให้พายุ

พายุ: งั้นฉันขอกอดเธอเป็นครั้งสุดท้ายได้ไหม

แก้ว: ได้สิถ้านายขอ

แล้วทั้ง 2 คนก็กอดกัน

แก้ว: งั้นฉันไปหาเฟย์ละฟางก่อนนะไว้เจอกันตอนนายไปส่งฉันที่สนามบินแล้วกัน

พายุ: โอเคไว้เจอกันน่ะ

จากนั้นแก้วก็เดินไปหาเฟย์กับฟาง

เฟย์: แก้วมีอะไรหรอหน้าซึมเชียว

แก้ว: พายุเค้าบอกเลิกน่ะ เพราะเค้าคิดว่าถ้าฉันไม่อยู่เค้าอาจจะนอกใจฉันก็ได้น่ะ

ฟาง: ก็ดีแล้วนิ แต่เรื่องไปต่างประเทศเนี่ยแกจะอยู่บ้านกับไอ้พี่โทโมะอะไรนั้น 2 คนจริงหรอไม่ให้ไปอยู่จริงๆหรอ

แก้ว: ก็จริงสิ เดี๋ยวฉันก็หลบกวนแก 2 คนปล่าวๆแต่ว่าโทโมะเค้าก็มีเพื่อนด้วยน่ะ 9 คนด้วย แต่เป็นผู้ชาย 4 ผู้หญิง 5 คนก็อาจเข้ากับเราได้อยู่น่ะ อีกอย่างบ้านพวกแก 2 คนก็ติดกับบ้านฉันเลยนิ เดินไปมาได้ไม่ต้องเกรงใจเลย

เฟย์: จะไปกินข้าวบ่อยๆแล้วกัน

ฟาง:เรื่องกินให้มันน้อยๆหน่อยแล้วกันให้แก้วได้อยู่กับพี่ชายเค้าบ้าง

แก้ว:ฉันยังไม่รู้เลยน่ะว่า พี่โทโมะนั้นเค้านิสัยยังไง ถ้าเอาผู้หญิงมานอนที่บ้านไม่ซ้ำวันฉันก็จะไปนอนกับแก 2 คนดีกว่า

เฟย์ ฟาง: เวอร์!!! ไม่งั้นแม่กับพ่อแกจะยอมให้แกไปหรอ

แก้ว: เออว่ะ จริงด้วย ><"

เฟย์: กลับบ้านกันเถอะ

ฟาง: ก็ดีป่ะกลับบ้านกันเถอะ

แก้ว: งั้นพรุ่งนี้เจอกันที่สนามบินน่ะ

เฟย์: แล้วจะกลับยังไง

แก้ว: ขับรถกลับยังไงล่ะ

ฟาง: โอเคงั้นไว้เจอกัน

เฟย์ ฟาง: บายๆแก้ว

แก้ว: จ้ะ บายๆ

วันต่อมา ณ สนามบิน

วันนี้แค่นี้ก่อนนะคะ