Who? คนที่ฉันรักคือใคร...

[Part Pim]
หลังจากที่ฟางเดินไปแล้ว...
“ชั้นต้องเอาป๊อปปี้มาให้ได้ อีฟาง...เธอไม่มีวันได้สนิทกับป๊อปปี้อีก!!!”
 
[Part  FNG,]
ป๊อปปี้ดึงชั้นเข้ามาในร้านโออิชิ สาขาทองหล่อ...
“โห...นี่นายกะจะให้ชั้นกินจนอ้วนเลยหรอ บุฟเฟ่ต์เนี่ย” คือ...ชั้นเป็นคนกินไม่อั้นน่ะ ยิ่งเป็นบุฟเฟ่ต์นะ  ยิ่งช้อบบบบ!!!
“แหม...ป๊อปเลี้ยงก็ดีแล้วยัยฟาง!!!” ยัยจินนี่...อย่าเพิ่งมาขัด คนกำลังยัดลูกชิ้นเข้าปาก
“อื้ม...อ้ออ้าย อินอ้ออิน” (อืม...ก็ได้ กินก็กิน)  ชั้นพูด(แต่มันไม่เป้นภาษา)....
“อี้...เอี๊ยวไอ้อ่ดอ่อนแอ้วอ้อยอู้ด”(นี่...เคี้ยวให้หมดก่อนค่อยพูด) ป๊อป!!! มีสิทธิมาว่าชั้น นายก็เหมือนกันน่ะแหละ
“ไอ้สองคนนี้หนิ...เดี๋ยวก็จับแต่งงานกันเลย” จินนี่พูด...
“อึ๊ก...แค่กๆๆๆๆๆ  จินนี่...!!!”  จินนี่รีบยัดผักกาดใส่ปากเมื่อเห็นชั้นกำลังจะวีนแตก
“นี่...ลองกินอันนี้ดู อร่อยมากแก!!!” แก้วยื่นจานอะไรก็ไม่รู้มาให้
“อะไรอ่ะ???”  ชั้นรับจานที่มันเป็นผักสีส้มๆมา
“เค้าเรียกว่ากิมจิ...นี่เธอไม่รู้หรอ” ป๊อปปี้บอกชั้น...  อะไรคือกิมจิหว่า?
“ชั้นรู้จักแต่ผักกาดดอง...?” นายอย่าหัวเราะชั้นสิ...
“กินๆๆ  อร่อยนะ” แก้วรีบขยั้นขะยอให้ชั้นยัดไอ้ผักที่เรียกว่า “กิมจิ” เข้าปาก
“กินก็กินวะ!!!” ชั้นยัดไอ้กิมจิเข้าปาก แต่ว่า....
“แหวะๆ...ยัยแก้ว  แกเอาอะไรมาให้ชั้นกินเนี่ย” ป๊อปปี้ช่วยทุบหลังให้ชั้น
“เออ...แก้ว แกเอาอะไนให้ยัยเป็ดกินเนี่ย!!!” วุ้ย...เป็นห่วงด้วยหรอเนี่ย 
“ก็จองเบเคยบอกว่ามันอร่อยหนิ 5555”  เออ...พูดถึงจองเบ ทำไมไม่มา
“เออ...ทำไมจองเบไม่มาด้วยหนิ” จินนี่ถามชั้น
“แล้วชั้นจะรู้มั้ยเนี่ย!!!” เฮ้อ...เพื่อนชั้นบ้า
“หวัดดี จินนี่!!!” เสียง...อ๊ะ จองเบ
“จองเบมาแล้ว!!!” จินนี่ตะโกน
“แหม...มาถึงก็ทักจินนี่คนแรกเลยนะจองเบ!!!” ยัยเฟย์ล้อจองเบ
“แล้วเจ้าชายกบของเธอล่ะเฟย์” จินนี่ย้อนถามเฟย์
“เห็นบอกว่าวันนี้ยุ่งน่ะ  ช่างเหอะๆๆ  ไหนๆจองเบก็มาช้าแล้ว..จองเบจ่ายละกัน” เอิ่ม...
“อะไรอ่ะ  ยังไม่ได้กินเลย...จ่ายแล้วหรอ???”  จองเบเพิ่งนั่งลงข้างๆจินนี่แล้วถามเฟย์
“เออ...จองเบยังไม่ได้กินเลย” ยัยจินนี่เสริม
“ปกป้องกันดีจริงจริ๊งงงงงง”  ชั้นล้อยัยจินนี่
“กินไปเหอะน่า...อย่าบ่น!!!”  ยัยจินนี่หน้าแดงแล้วก็คีบลูกชิ้นเข้าปาก
“กินเยอะๆนะ ยัยฟาง” เอิ่ม...นายไม่ต้องบอกชั้นก็กินไปเป็นสิบแล้วแหละ - -“
“อื้ม...กินอยู่แล้วแหละ  อ๊ะ...” และแล้ว  โทรศัพท์เจ้ากรรมก็ดันส่งเสียงรบกวนการกินของชั้น...
“ฮัลโหล  ใครอ่ะ?”
(น้องฟ๊างงงงง....เกิดเรื่องแล้วค่ะ)
“อ้าว...พี่ตุ๊ดหนิ”  มีเรื่องอะไรกันหรอ
(มีบริษัทนึงเค้าเห็นแววน้องฟาง  เค้าจะให้น้องฟางไปเล่นหนังอ่ะค้า)
“จริงหรอพี่...ตอนนี้พี่อยู่ไหน เดี๋ยวฟางจะรีบไปหาเลย” ชั้นลุกขึ้นจากที่นั่ง(แต่ก็ไม่ลืมคว้าไอติมที่ตักมา)
“ฟางไปไหน” ป๊อปปี้ถามชั้น...
“เดี๋ยวฟางมานะ  ฮัลโหล...พี่อยู่ไหนอ่ะ”
(พี่อยู่สตูนี่แหละ  รีบมาหาเลยนะค้ะ!!!)
“ค่ะๆ  บายนะ!!!” ชั้นรีบขึ้นแท้กซี่คันแรกที่เห็น
ชั้นเดินเข้ามาในสตูอย่างเร่งรีบ...
“นี่ไงคะน้องฟางมาแล้ว” พี่ตุ๊ดพุดขณะที่ชั้นพลักประตู่เข้ามา
“สวัสดีค่ะพี่ๆ” ชั้นโค้งตัวให้พี่ๆทีมงาน
“คนนี้อ่ะนะ ที่จะเล่นคู่กับผม!!!”  ผู้ชายคนนึงมองชั้นด้วยหางตาแล้วก็โวยใส่พี่ทีมงาน
“น้องเค้าสวยจะตาย...ชั้นหานางเอกมาให้กี่คนๆแกก็ไม่เอา  ชั้นเอาคนนี้แหละ!!!” พี่ทีมงานคนนึงพูดกับนายนั่น
“ตกลงเอาน้องฟางใช่มั้ยคะ?” พี่ตุ๊ดรีบออกหน้า...อยากเป็นผู้จัดการส่วนตัวของน้องฟางใช่มั้ยล่า...
“ครับ...เด็กคนนี้แหละ  พรุ่งนี้ช่วยพามาที่กองถ่ายด้วยนะครับ” อ๊าย...น้องฟางจะได้เล่นหนังแล้ว   แล้วผู้ชายคนนั้นก็เดินออกไป...รู้สึกจะเป็นผู้กำกับมั้ง?
ตื้ดดด ตื้ดดด ตื้ดดด
“ฮัลโหล”
(อยู่ไหน ทำไมหนีไปอย่างงั้น รู้มั้ยว่าคนอื่นเค้าเป็นห่วง ส่งข้อความไปก็ไม่ตอบ !!!)
“ชั้นขอโทษจริงๆนะ  มันด่วนอ่ะ” ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครโทรมา...
(เอามานี่  เฟย์คุยมั่ง...  ฟาง คนอื่นเค้าเป็นห่วงนะ  รีบๆกลับมาเลย   เฟย์จะฟ้องแม่!!!)
“เห้ย...นิสัยนะเฟย์ วันหลังหิวตอนกลางคืนจะไม่พาไปซื้ออะไรกินแล้ว!!!”
(โอ้ย...ไม่ฟ้องก็ได้รีบๆกลับนะ รออยู่ที่เดิม  อ่ะ...ป๊อปปี้)
“ไม่ต้องห่วงน่า...เสร็จงานแล้ว”
(ยัยเป็ด...อยู่ไหน  รีบกลับมาเลยนะ บาย!!!)
“อะไรของมันวะ???” ชั้นบ่นกับตัวเองพร้อมกับกดโทรศัพท์ทิ้ง
“น้องฟาง...จะกลับแล้วหรอฮ๊ะ” พี่ตุ๊ดถาม...สำเนียงก็บ่งบอกว่ากระเทยแท้!!!
“ค่า...ฟางไปแล้วนะคะ” ชั้นยกมือสวัสดีพี่เค้าอย่างลวกๆ แล้วเดินออกจากห้อง
“พรุ่งนี้พี่จะโทรไปปลุกนะฮ้า...” พี่ตุ๊ดตะโกนไล่หลังชั้นมา
ชั้นเดินออกมาหน้าสตูก็เห็นรถคันนึงจอดอยู่...
“ว๊าย!!!” ใครบางคนมาลากชั้นขึ้นรถ
“ชั้นเอง...กลับบ้านได้แล้ว  อุส่าต์มารอนะ!!!” โธ่เอ๊ย...ป๊อปปี้
“รู้ได้ไงว่าชั้นอยู่นี่...”
“รู้...ช่างมันเถอะน่า”  นายนั่นก็ลากชั้นขึ้นรถ
“นายรู้มั้ยว่าชั้นจะได้ถ่ายหนังด้วยนะ >o<”
“คู่กับใคร!!!” เอ๊ะ...ทำไมต้องถามด้วย
“ก็...ชั้นไม่รู้จักอ่ะ เค้าเพิ่งเรียกชั้นมาวันนี้เอง”
“หรอ...”
และแล้ว...ความเงียบก็เริ่มครอบงำทั้งรถ
[Part Pim/คนเขียนชื่อพิม]
“เอ่อนี้นาย...ชั้นขอโทษนะที่วิ่งออกมาอย่างงั้นอ่ะ” ป๊อปปี้เห็นฟางน้ำตาคลอ...จึงเอื้อมมือไปจับมือฟาง
“ช่างมันเหอะ...” ฟางรีบเงยหน้าขึ้นมาแล้วปาดน้ำตา
“นายไม่ได้โกรธชั้นหรอกหรอ?”
“ชั้นจะโกรธเธอทำไม...” ป๊อปปี้ตอบแล้วหันมามองหน้าฟาง
“ก็ชั้นคิดว่า....” เขามองหน้าเธอแบบโหดๆแล้วก้ขับรถต่อ จนมาถึงบ้านฟาง...
“แม่เธอคงเป็นห่วงลูกสาวมาก  รีบลงไปเถอะ!!!” ป๊อปปี้ไล่ฟางลงรถ ทำเอาฟางงงเป็นไก่ตาแตก...
[Part FNG,]
“อะไรของเค้าวะ” ชั้นยืนเกาหัวอยู่หน้าบ้าน...อีตานี่ของขึ้นอีกละ
“พี่ฟาง!!!” ยัยเฟย์ยืนโบกมือตะโกนลงมาจากหน้าต่างห้องชั้น
“เดี๋ยวชั้นขึ้นไปหา” ชั้นตะโกนกลับแล้วรีบวิ่งเข้าบ้าน
“ไปไหนมา!!!” โอ้ย....แม่!!!
“ฟางไปสตูมา”
“ไปทำไม” แม่จ้องหน้าชั้นยังกะเป็นคนใช้
“เค้าจะให้ฟางเล่นหนัง แม่ไม่อยากมีลูกเป็นดารารึไง!!!”
“กินข้าวรึยัง”
“กินแล้วค่ะ อิ่มมาก...” ชิ้นเอานิ้วจิ้มพุงให้แม่ดู
“ไปอาบน้ำแล้วก็นอนได้แล้ว นอนดึกเดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก!!!” แม่เดินหันหลังกลับเข้าไปในครัว
“ค่ะแม่” ชั้นตะโกน
“พี่ฟาง...เฟย์ขอเคลียร์!!!” ยัยเฟย์ลากชั้นเข้าไปในห้อง
“เรื่องอะไร...???” ชั้นสงสัย  จะเกี่ยวอะไรกับป๊อปรึเปล่านะ?
“โห้ย...ไอ้ป๊อปอ่ะดิ  หลังจากที่พี่ฟางไปนะ  นายป๊อปมันก็นั่งซึมตลอดแล้วชั้นชวนคุยมันก็ไม่ตอบชั้น!!!” เฟย์พูดแบบใส่อารมณ์มาก
“แล้วไงต่ออ่ะ?”
“แล้วชั้นเลยบอกว่า...คนอย่างงี้นะ  พี่ฟางคงไม่คบหรอก  พูดอะไรก็ไม่ตอบ!!!”
“เฟย์...พูดแรงไปป้าว!!!” ชั้นขึ้นเสียงใส่น้องสาว
“ไม่แรงหรอก...ก็เล่นถามอะไรไม่ตอบอย่างเงี้ย  มันน่าโมโหมั้ยล่ะ!!!” ชั้นยอมแพ้น้องสาวตัวเองเลย...
“เคๆๆ  เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะไปคุยกับป๊อปให้” ชั้นถอนหายใจก่อนที่จะเดินเข้าห้องน้ำไป...
“พี่ฟาง...ยืมหนังสืออ่านหน่อยนะ” ยัยเฟย์ตะโกนเข้ามาในห้องน้ำ
“เออๆ!!!”  อาบน้ำเสร็จแล้ว!!!  ชั้นเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วเห็นยัยเฟย์...
“อ้าว...เสร็จแล้วหรอ  พี่ฟาง...โดเรม่อนเล่มนี้สนุกมากเลยอ่ะ” อ้าว...นึกว่าอ่านหนังสือเรียน =.=”
“ชั้นนึกว่าแกอ่านหนังสือเรียน!!!” 
“โห...พี่ก็รู้นิสัยเฟย์หนิ  ถ้ามีการ์ตูนให้จับ...เฟย์ไม่มองหนังสือเรียนหรอก!!!” ยัยเฟย์ยิ้มทะเล้นๆแล้วอ่านโดเรม่อนต่อ...  มันรู้ได้ไงว่าห้องชั้นมีโดเรม่อน  ชั้นซ่อนไว้แล้วนะ...
“อ่านไปเหอะ...ชั้นจะนอน” ชั้นเลิกผ้าห่มออกมาแล้วซุกตัวลงไปในผ้าห่ม...ฮ้า อุ่นจัง...
“นอนแล้วนะยัยเฟย์”ชั้นบอกยัยเฟย์เป็นครั้งสุดท้าย (ไม่ใช่ตายนะ)ก่อนที่จะปิดเปลือกตาลง...
กรี๊งงงงงง  กรี๊งงงงงง
“อืม...โทรศัพท์หรอ”  ชั้นคว้าโทรศัพท์มาดู เฮ้ย...พี่ตุ๊ดนี่หว่า
“ฮัลโหลค่ะ”
(น้องฟางขา 7 โมงแล้วนะ)
“ค่ะๆ...รอฟางแป๊ปนะ  ไม่เกิน 9 โมง ขอบคุณค่ะ” ชั้นลืมไปเลยว่าพี่เค้านัดไว้... ยัยเฟย์ยังนอนอยู่ที่โซฟามือยังถือโดเรม่อนอยู่เลย...
“เฟย์ๆ!!!” ชั้นเขย่าตัวเฟย์
“อืม...อารายยยย” ยัยเฟย์ยังงัวเงียอยู่เลย
“ชั้นไปแล้วนะ  อย่าตื่นสายล่ะ!!!” ชั้นบอกแล้วคว้ากระเป๋าใบเก่งออกไป
แม่ยังไม่ตื่นเลย...ชั้นรีบดึงแซนวิชออกมาจากตู้เย็น เวฟ แล้วก็นั่งกิน...
ปี๊นนนน ปี๊นนนนน
“ใครคะ...” ชั้นวิ่งออกไปดู
“ยัยฟู...เร็วๆ อุส่าตื่นมารับนะ” ชั้นเห็นป๊อปปี้ยืนหาวอยู่หน้าบ้าน
“รอแปปนึงนะ” ชั้นยิ้มออกเมื่อเห็นเค้ามารับ...ชั้นวิ่งออกไปขึ้นรถอย่าง(โคตร)เร็ว
ชั้นนั่งงับแซนวิชชิ้นโตอยู่ในรถ..
“นี่...ชั้นก็หิวเหมือนกันนะ ไม่คิดจะแบ่งเลยรึไง” ป๊อปปี้พูดพร้อมกับมองมาที่แซนวิชของชั้น...
“..... เอ้า!!!” ชั้นยื่นแซนวิชไปให้นายนั่น
“ชั้นขับรถอยู่...จะให้ชั้นกินเองรึไง” อะไรวะ...เรื่องมากชะมัด
“งั้นลงแล้วค่อยกิน...”
“ไม่เอา...เธอป้อนชั้นสิ” ป๊อปปี้อ้าปากแล้วหันมาหาชั้น  อย่าทำให้ชั้นเขินได้มั้ย!!!
“ก็ได้...อ้าปาก” ชั้นยัดแวนวิชทั้งชิ้นเข้าปากนายนั่น
“ยัยบ้า...ทั้งชิ้นเลยหรอ!!!” ป๊อปปี้คาบแซนวิชไว้
“ตลกดีออก  555” ชั้นดึงแวนวิชออกจากปากป๊อปปี้ 
“เอ้า...ถึงแล้ว”  ชั้นก้าวลงไปกำลังจะปิดประตู
“แล้วนายไม่ไปกับชั้นหรอ” ชั้นอ้อนป๊อป
“ไม่อ่ะ...ขี้เกียจ” ทุเรศ...
“นะ...ลงไปกับชั้นนะ” ชั้นทำหน้าอ้อนนนนน ใส่ป๊อปปี้...ถ้านายไม่ยอมชั้นจะงัดไม้ตายมาใช้นะ
“เออๆ...ไปก็ไป” ป๊อปเดินลงรถแบบเซ็งๆ
“เย้...มีคนมาดูแล้ว” ชั้นดีใจชะมัดเล้ยยย  ชั้นเดินเข้าสตูไปพร้อมกับป๊อป...
“อะไร...ทำไมไม่รับชั้นล่ะ  ชั้นตั้งใจจะมาสมัครตั้งแต่แรกแล้วนะ” เสียงใครโวยวายในสตูวะ
“มีอะไรกันหรอคะ” ชั้นผลักประตูเข้าไปในห้อง  แล้วก็เจอ...O.O
 
ฟางจะเจอใคร  ขอสัก...20 เม้น