Who? คนที่ฉันรักคือใคร...
Mepimmy
1) เพื่อน...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ชั้นชื่อฟาง...ชั้นเป็นพี่สาวเฟย์ เป้นเพื่อนของแก้ว, จินนี่ อ๋อ...เพื่อนสนิทอีกคนนึง เค้าคือ...ป๊อปปี้ ช่างมันเถอะ...
"น้องฟางขา...จะเดินแบบแล้วนะคะ รีบๆหน่อยสิ" เสียงพี่ทีมงาน(เป็นตุ๊ด)ดังขึ้น
"พี่ช่วยฟางผูกอันนี้หน่อยสิ ฟางผูกไม่ถึงอ่ะ"
"โอ๊ย...ได้ๆๆๆ" ชั้นกำลังจะเดินแบบของเสื้อผ้ายี่ห้ออะไรสักอย่างนี่แหละ วุ่นวายมาก!!!ชั้นเดินก้มหน้าก้มตาไปที่ห้องแต่งหน้า...
"ว้าย...เดินระวังๆหน่อยดิ!!!" ใครมาชนชั้นวะ
"ขอโทษครับ อ๊ะ...ยัยเป็ดน้อย"
"ไอ้ป๊อป...นี่นายมาทำอะไรเนี่ย" มาทำไมตอนนี้...ชุดชั้นโป๊มากเลย:emo4:
"ชั้นเป็นพิธีกร ชุดเธอนี่...สวยมากเลย ใส่บ่อยๆนะ:emo1:" ไอ้บ้า...
"นายจะบ้าหรอ...ทะลึ่ง" ดูมันมองชั้นดิ เช้ดน้ำลายด้วย:emo8:
"รีบไปแต่งหน้าไป...พี่ๆเค้ารอเธออยู่แน่ๆเลย" อ๊ะ...ลืม
"ขอบใจนะ" ชั้นวิ่งๆๆๆไปห้องแต่งหน้า
"ต๊ายยย...น้องฟางทำไมมาช้าอย่างงี้ล่ะคะ" พี่กระเทยนั่นมาเร็วเหลือเกินนะคะ
"ฟางขอโทษค่ะ พอดีอุบัติเหตุนิดหน่อย"
"มาเร็วๆๆ รีบมานั่งเลยนะคะ"
"ตอนนี้นางแบบของเราพร้อมแล้วครับ ไปชมชุดสวยๆจากนางแบบสุดสวยของเราได้เลย" เสียงป๊อปปี้ดังขึ้นหลังจากที่ชั้นเดินเข้ามาหลังเวที
"โอ่ย...ตื่นเต้นจังเลย" ใครมาจับไหล่ชั้นเนี่ย??
"ไม่ต้องตื่นเต้นนะ...เดินไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็ชินเองแหละ" ใครน้อ...จำได้แค่ว่าเจอในห้องแต่งตัว
"ขอบใจจ่ะ...ชั้นฟางนะ" ชั้นยิ้มให้กับเพื่อนใหม่
"ชั้นชื่อ...พิม” พิมหรอ...คุ้นๆนะ
“จ่ะๆ ฟางนะ” คุ้นจริงๆนะ...เคยเห็นยัยนี่ที่ไหน???
“อ๊ะ...ชั้นไปแล้วนะ ถึงคิวแล้ว” พิมยิ้มให้ชั้น ดูเหมือนแอ๊บยิ้มยังไงไม่รู้...
“ใครน้า...???” เคยเห็นที่ไหน?
“ต๊ายยยยย...น้องฟาง หน้าจืดแล้วนะ เติมแป้งๆๆ!!!” พี่กระเทยคนนี้มีนามว่าพี่ตุ๊ด (เค้าชื่อตุ๊ดจริงๆ)
“ค่ะๆ เติมค่ะเติม”ชั้นยื่นหน้าไปให้พี่เค้าโบ๊ะแป้ง พี่เค้าบอกว่าชั้นเดินชุดสุดท้าย...รออีกนานเลย นางแบบมีเป็นร้อย!!!
“น้องฟาง เชิญค่ะ” พี่ผู้ช่วยเรียกชั้น
“พี่คะ...ฟางเดินชุดไหนอ่ะ”
“อ้าว...น้องฟางไม่รู้หรอคะ ต๊ายยยย...เด็กใครเนี่ย” นี่...อย่าหาว่าหนูโง่นะพี่ ไม่มีใครบอกหนูเลยอ่ะ
“เด้กชั้นเองย่ะ...แกไม่ต้องยุ่งกับเด็กชั้นเลยนะ!!!” พี่ตุ๊ดมาแล้ะ...
“หนู...หนูเดินชุดฟินาเร่ลูก ไม่มีใครบอกหนูเลยหรอ”
“ค่ะ...”
“ขณะนี้ นางแบบของเราได้โชว์ไปแล้ว 109 แบบ เหลืออีกแค่เพียงชุดเดียวครับ ขอเชิญพบกับนางแบบของเราได้เลยครับ” ป๊อปปี้พูดนี่หมายถึงชั้นต้องเดินขึ้นไปคนเดียวใช่มั้ย??? T^T
“สู้ๆนะลูก แป๊ปเดียว” ขอบคุณค่ะพี่ตุ๊ด...
“ฮู่ว...”ชั้นถอนหายใจกับตัวเองแล้วก้าวขึ้นไปบนเวที ฉีกยิ้มให้สวยที่สุดเท่าที่จะทำได้
“ +o+” ป๊อปปี้...นายอย่าทำหน้าอย่างงั้นดิ
แสงแฟลชกล้องวูบวาบ ทำให้ชั้นมองไม่ค่อยจะเห็นปลายเวทีเท่าไหร่...
“ว๊าย!!!”
“ยัยเป็ด!!!”
พรึ่บ!!! ชั้นมองคนที่อยู่ตรงหน้าชั้น...ป๊อปปี้!!! เค้ากำลังประคองชั้นไม่ให้ตกจากเวที...
“กรี๊ดดดดดดดดดด!!!!!” ห๊ะๆๆ.... ชั้นมองหน้าป๊อปปี้อยู่นานจนสะดุ้งเพราะได้ยินเสียงคนดูกรี๊ดกัน
“ยัยฟาง กรี๊ดดดดดดด!!!” เห้ย...นั่นมันเสียงยัยจินนี่กับยัยเฟย์หนิ
“เอ่อ...”ชั้นรีบยืนขึ้นแล้วเดินหันหลังกลับไปต่อ...
หลังเวที....
“เริ่ดมากอ่ะน้องฟาง >o<” พี่ๆกระเทยกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่ - . –
“อะไรกันคะพี่ๆ...” สงสัยว่าเค้าต้องกรี๊ดที่ป๊อปปี้ประคองชั้นแน่ๆ
“แหม...น้องฟาง จ้องหน้ากันอย่างงั้นเลิฟซีนไปเลยดีกว่านะคะ โฮะๆๆ....” เฮือก!!! นายป๊อปปี้เดินลงมาจากหลังเวทีแล้ว O.o
“อุ๊ย...ขอโทษนะคะน้องฟาง” พี่กระเทยคนนึงผลักชั้นไปหาป๊อป
“พี่...เล่นอะไรเนี่ย!!!” ชั้นแกล้งโวยใส่พี่ๆก่อนที่นายป๊อปปี้จะเห็นว่าชั้นหน้าแดงขนาดไหน -/////-
“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว...ผมขอตัวนะครับ” นายป๊อปเกาหัวแล้วเดินหายไป...
“วี๊ดวิ้วววว” พี่ๆหยุดล้อฟางสักทีได้มั้ย ชั้นรีบๆฉีกไอ้ชุดบ้านี่ออก อึดอัดชะมัด...
“ฟาง...สุดยอดเลยอ่ะ” พิมเดินเข้ามาทักตอนที่ชั้นเปลี่ยนชุดเสร็จ
“เอิ่ม...ยังไงอ่า???” พิม...ชั้นขอร้อง อย่าล้อชั้นน้า...
“เดินได้มีสเต็บมากอ๊ะ!!!” เฮ้อ...
“ขอบใจจ่ะ”
“ว่าแต่...คนที่เค้าเป็นพิธีกรอ่ะ เค้าชื่ออะไรหรอ?” ถามทำไม?
“ชื่อป๊อปปี้ เป็นเพื่อนฟางเองแหละ...ทำไมหรอ”
“คือ...เค้าหน้าตาดีมากๆๆๆๆๆเลยอ่ะ>///<” พิมกรี๊ดป๊อปปี้ใหญ่...
“มันหล่อตรงไหนวะ???” ชั้นพูดกับตัวเอง
“อะไรนะฟาง?”
“อ๋อ...เปล่าจ้า” ชั้นแกล้งตีหน้าซื่อ
“งั้นวันนี้ไปกินข้าวด้วยกันนะ พิมเลี้ยงเอง!!!”
“ไม่ดีกว่า...” ชั้นมีงานต้องเคลียร์อีกนะยัยพิมมมมมม
“น่า...ไม่ต้องเกรงใจหรอก” แล้วยัยพิมก็ลากชั้นไป
“ยัยเป็ดน้อย!!! เธอจะไปไหน?” มาทักอะไรตอนนี้ T^T
“จะไปกินข้าวกับพิมน่ะ...ทำไมหรอ?” ชั้นทำหน้าบึ้งใส่ป๊อปปี้
“แม่เธอโทรมาบอกให้รับเธอกลับด้วย...” นายป๊อปปี้ชูโทรศัพท์ให้ชั้นดู มีเบอร์แม่โทรเข้าจริงๆด้วย!!!
“O.O!!!” หน้าชั้นเป็นอย่างที่เห็นนี่แหละ...
“เป็นอะไรยัยเป็ด...ทำหน้าเหมือนเห็นคนตายอย่างงั้น”
“เปล่าซะหน่อย...นี่ นายไปกินข้าวกับชั้นมั้ยล่ะ เพื่อนชั้นไปด้วยนะ...สวยใช่ป้ะ?” ชั้นดึงแขนพิมเข้ามาใกล้ๆ
“บ้าหรอฟาง....” ยัยพิมทำเป็นเขิน... =.=
“สวัสดีครับ...ชื่ออะไรหรอครับ” แหม...นายนี่ก็เร็วเหลือเกินนะ
“ยัยฟ๊างงงงง” เสียงจินนี่ดังมาแต่ไกล
“อ้าว...ป๊อปปี้ นายมาได้ไงเนี่ย” ยัยแก้วตีไหล่ป๊อปปี้
“นี่ชั้นเป็นพิธีกร พวกแกไม่สังเกตเลยรึไง!!!”
“เออยัยฟาง...ไปกินข้าวกันเหอะ” เอาไงดีรถไฟชนกัน หุๆๆ (บ้า)
“เอิ่ม ชั้นไปกับ...”ชั้นมองหน้าพิม
“ไม่เป็นไรจ่ะ...เดี๋ยวค่อยไปวันหลังก็ได้ ^^” ยัยพิมยิ้มให้ชั้น
“ไป...ป๊อปปี้ไปด้วยกัน!!!” จินนี่เอ๊ย...
“อืมๆ ไปกันเหอะ” ป๊อปปี้ก็ลากแขนชั้นไป ปล่อยให้พิมยืนอยู่คนเดียว...
[Part Pim]
หลังจากที่ฟางเดินไปแล้ว...
“ชั้นต้องเอาป๊อปปี้มาให้ได้ อีฟาง...เธอไม่มีวันได้สนิทกับป๊อปปี้อีก!!!”
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
