อยากแก้แค้น...แต่ดันเจอรัก

ตอนที่ 7 ง้อๆ
ในห้องครัวโทโมะนั่งรออยู่แล้ว คราวนี้เขาทำหน้าเครียดมากๆ เหมือนกับแก้วที่เอาแต่ทำหน้ายึ้งตึง และแล้วการกินอาหารครั้งนี้ก็ผ่านไปพร้อมทั้งความเงียบผิดกับทุกวัน “ไม่อยากคุยก็ไม่ต้องคุย”แก้วพูดก่อนจะเดินไป ในห้องโทโมะ “เรียกผมมีอะไรหรอครับ ?”สิงห์ถาม “แกรู้จักวิธีง้อผู้หญิงมั้ย ?”โทโมะถาม “ก็พอรู้ครับ คุณชายจะเอาไปง้อคุณแก้วหรอครับ ?”สิงห์ถาม “แกรู้ได้ไง ?”โทโมะถาม “ก็เมื่อตอนทานอาหารไม่เห็นคุยกันเลย”สิงห์ตอบ “ก็ใช่ ว่าแต่วิธีมันเป็นยังไง ?”โทโมะถาม “ก็บบนี้ครับ....”สิงห์พูดพร้อมกับเดินมากระซิบโทโมะ “ขอบใจมาก”โทโมะพูดแล้วเดินออกไป “รักเขาแล้วล่ะสิเจ้านายเรา”สิงห์พูดอย่างอารมณ์ดี หน้าห้องแก้ว โทโมะเคาะประตูเรียกตั้งนานแต่แก้วไม่เปิด แต่พอลองเปิดดูปรากฏว่าประตูไม่ได้ล็อคเขาเลยถือวิสามัญ เอ้ย! วิสาสะเข้ามาซะเลย “แก้วๆ”โทโมะเรียกแต่ไม่มีเสียงตอบรับ “ไปไหนของเธอ จะมาง้อดันไม่อยู่ ไม่ง้อแล้วเว้ย”โทโมะพูดพร้อมกับเดินกลับห้องไป ปรากฏว่าหญิงสาวที่เขาตามหาตอนนี้กำลังหลับอยู่บนเตียงนอนของเขาพร้อมกับดอกกุหลาบสีขาว ที่มีการ์ดเขียนไว้ว่า ‘แก้วก็ขอโทษที่ปารองเท้าใส่นะ ดีกันนะพี่โทโมะ’ “ยัยตัวแสบ”โทโมะที่อ่านข้อความในการ์ดเสร็จก็พูดขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มที่แสนจะอ่อนโยน “แก้วๆ”โทโมะเรียก “ว่าไง ?”แก้วถามอย่างสะลืมสะลือ “พี่โทโมะ ?”แก้วเรียก “ก็พี่สินึกว่าใคร ? กวินหรอ ?”โทโมะแกล้งถาม “อย่าประชดสิ แก้วขอโทษที่เอาดินป้ายหน้าพี่แก้วแค่อยากให้พี่เล่นด้วย ขอโทษที่ปารองเท้าใส่แก้วทำไปเพราะโมโห ขอโทษที่....”แก้วพูดยังไม่จบก็ถูกโทโมะปิดปากด้วยปากของเขาเอง “ไม่ต้องพูดแล้ว พี่เองก็ขอโทษที่ตะคอกใส่”โทโมะพูด “ขอถามไรอย่างดิ”แก้วพูดขึ้น “ว่า ?”โทโมะถาม “พี่หึงแก้วหรอ ?”แก้วถาม คำถามนี้ทำให้โทโมะอึกอักไม่กล้าตอบเพราะเขาไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร หึงเกิดจากอะไร ? เกิดจากรักหรอ ? เขารักผู้หญิงคนนี้งั้นหรอ ? “พี่ไม่รู้สิ พี่ไม่เคยหึงใคร”โทโมะตอบ “อ้ออออ”แก้วพูดพร้อมกับลุกขึ้น “จะไปไหน ?”โทโมะถามพร้อมกับดึงข้อมือแก้วไว้ “กลับห้อง”แก้วตอบ “ไม่ให้กลับมาถึงถ้ำเสือแล้วคิดว่าจะรอดหรอ ?”โทโมะพูดพร้อมสายตาเจ้าเล่ห์ “เมื่อเช้าบอกพี่ว่าไงนะ ? สองรอบหรอ ?”โทโมะทวน ‘ไม่น่ามาง้อตอนนี้เลยเรา ไม่งั้นก็รอดแล้ว โง่จริงๆ’แก้วคิดในใจ “เอ่อออ...บอกเมื่อไหร่ ? จำไม่เห็นจะได้เลย”แก้วแกล้งถาม “ต้องให้เตือนความจำมั้ย ? แก้วปลุกอารมณ์พี่เองนะ จำไม่ได้หรอ ?”โทโมะถาม “ไม่ได้เลย”แก้วตอบพร้อมใบหน้าที่แดงขึ้น “จำไม่ได้ทำไมหน้าแดง ?”โทโมะแกล้งถาม “ไม่ได้หน้าแดง แค่มันร้อนเท่านั้นเอง”แก้วตอบ “ร้อนก็ถอดสิ จะได้เย็น”โทโมะพูด “บ้า”แก้วตอบแล้วกำลังจะเดินไปแต่... โทโมะกลับรีบลุกขึ้นแล้วดันแก้วติดกำแพง “คิดว่าจะรอดหรอ ? คิดผิดแล้วสาวน้อย”โทโมะพูดพร้อมกับจูบแก้วอย่างเร่าร้อน แก้วเองก็จูบตอบโดยจูบที่เร่าร้อนยิ่งกว่า “เก่งนิ ใครสอน ?”โทโมะถาม “กวินมั้ง”แก้วตอบ “นี้!”โทโมะตะคอก “บ้า เชื่อหรอ ? ไม่มีใครสอนหรอก”แก้วพูด “แล้วทำไมทำเป็น ?”โทโมะถาม “อารมณ์มันพาไป”แก้วพูดพร้อมกับค่อยๆจับหน้าโทโมะเข้ามาใกล้ๆแล้วเธอก็จูบเขาเองก่อนจะพาเขาไปที่เตียงแล้วค่อยๆถอดเสื้อของเขาออกทีละชิ้นๆ “รอบนี้พี่ให้แก้ว รอบหน้าพี่ขอนะ”โทโมะตอบ แต่แก้วไม่ตอบอะไร ค่อยๆถอดกางเกงเขาออก พอถอดหมดเธอก็ค่อยๆถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกทีละชิ้นจน... ไม่เหลืออะไรเลย! ก่อนจะเนิ่มบทรักบทแรกและสองและสามไปเรื่อยๆ “แก้วไม่ไหวแล้ว เหนื่อย”แก้วตอบทันทีที่โทโมะสอนบทรักบทที่ 4 ให้เธอ “4 รอบเอง”โทโมะพูด “แก้วบอกให้สองพี่ขี้โกงพอเลย”แก้วพูดพร้อมกับหันหลังให้ โทโมะจึงจำเป็นต้องยอมลงมานอนข้างๆเธอ เช้าวันต่อมา “ตื่นได้แล้วสาวน้อย”โทโมะปลุกแก้วด้วยการจูบ “มอร์นิ่งคิส”โทโมะพูด “อืมมม”แก้วตอบพร้อมกับค่อยๆลุกขึ้นแต่เธอลืมไปว่าไม่ได้ใส่อะไรเลย “อยากต่อตอนเช้าหรือไง ?”โทโมะถาม “.....??”แก้วได้แต่ งง ในที่สุดเธอก็รุ้ว่าเขาหมายถึงอะไรเมื่อเขาเริ่มมองต่ำลงๆ “ไอ้บ้า ไปไหนก็ไปเลย”แก้วพูด “ครับๆ คุณภรรยา”โทโมะตอบแล้วเข้าห้องน้ำไป......................................มีคำถามมาถามว่าระหว่างเขื่อนกับจงเบเพื่อนๆอยากให้เฟย์คู่กับใครมากกว่ากัน ??แล้วจะรอฟังคำตอบน้าาาา ^^ถ้าไม่มีปัญหาอะไรจะมาอัพให้อีกทีตอนเย็นๆนะจ๊ะ ^^