อยากแก้แค้น...แต่ดันเจอรัก

ตอนที่ 6 คนงานคนใหม่ / หึงหรอ ?
“ไปไหนมา ?”โทโมะถามพร้อมกับกอดแก้วจากทางด้านหลัง
“ไปเอานมมา แล้วพี่มาทำอะไรเนี้ย ?”แก้วถาม
“คิดถึงไง มาหาไม่ได้หรอ ?”โทโมะถามแต่มือยังกอดอยู่
“ได้สิ ก็นี้มันบ้านพี่ แต่ตอนนี้ปล่อยก่อนแก้วจะไปทำงาน”แก้วพูดพร้อกับตีมือโทโมะเบาๆ
“เลิกสนใจงานก่อนสิ แก้วสนใจแต่งานไม่สนใจพี่เลย”โทโมะพูดพร้อมกับเอาคางเกยไหล่แก้ว
“ไม่ได้หรอก แก้วต้องรีบทำงาน จะได้มีเงินใช้หนี้คืนพี่สักที”แก้วพูด
“ไม่ต้องหรอก พี่จะถือซะว่ามันเป็นสินสอดแล้วกัน”โทโมะพูด
“บ้า >///< ไม่ได้ แก้วรู้สึกไม่ดีที่ติดเงินใครเยอะขนาดนั้น”แก้วพูด
“เชอะ สนใจแต่งาน”โทโมะพูด
“น่านะ ถ้าแก้วคืนเงินพี่ครบเมื่อไหร่ แก้วสัญญาว่าจะสนใจงานน้อยกว่านี้แน่นอน”แก้วพูดพร้อมกับชูนิ้วก้อยขึ้นมา
“ก็ได้ แต่วันนี้แต่งตัวเซ็กซี่จังนะ จะยั่วพี่หรอ ?”โทโมะกระซิบถามข้างหูอย่างแผ่วเบา
“ปะ..ป่าวซะหน่อย ชุดอื่นไม่ได้ซักอ่ะ เลยใส่ตัวนี้”แก้วพูด
“ไอ้เราก็นึกว่าจะมายั่วเรา”โทโมะพูดด้วยเสียงที่เบาลงพร้อมกับเอามือของตัวเองไปลูบๆคลำๆที่ขาอ่อนแก้ว
แล้วค่อยๆลากขึ้นมาเรื่อยๆ
“ทะลึ่งแล้ว ปล่อยแก้วเลย”แก้วพูดพร้อมกับมือโทโมะไว้ก่อนที่มันจะมากกว่านี้
“หุ่นแก้วมันยั่วพี่เองนิ มันหยุดไม่ได้จะหยุดก็ต่อเมื่อ...”โทโมะเว้นวรรคไว้
“เมื่อไหร่ ?”แก้วถาม
“เมื่อหมดแรงไง”โทโมะกระซิบตอบ
“บ้า >///<”แก้วพูดพร้อมกับตีมือโทโมะเบาๆ
“ปล่อยเลย”แก้วพูด
“ปล่อยก็ได้แต่...ปล่อยที่เตียงนะ”โทโมะพูดพร้อมกับอุ้มแก้วไปที่เตียงนอน
“จำได้มั้ย ? วันที่พี่ขอแก้วชิมไอติมอ่ะ
วันนั้นแก้วบอกพี่ว่ากินเลยก็ได้ แต่พี่บอกขอชิมก่อนเดี๋ยวมากินวันหลัง
วันนี้พี่มาทวงสัญญา พี่ขอ...กินแก้วนะ”โทโมะพูดพร้อมกับค่อยๆ kiss แก้วอย่างเร่าร้อน
แล้วไซร้ต่ำลงมาเรื่อยๆ  ปากก็ทำหน้าที่ปลุกอารมณ์ของอีกฝ่าย มือก็ทำหน้าที่คอยปลดสิ่งที่ปกคลุมร่างกายอยู่และช่วยปลุกอารมณ์บ้างเป็นบางครั้ง เสื้อผ้าแก้วเป็นกระดุมจึงทำให้ปลดได้ง่ายมาก
จนตอนนี้บนตัวแก้วเหลือเพียงบราและกางเกงในเท่านั้น ส่วนโทโมะ...
“ถอดเสื้อ กับกางเกงให้หน่อย”โทโมะบอก
“ไม่หรอก อยากทำก็ถอดเอง”แก้วพูดพร้อมกับแลบลิ้นเล็กน้อย
“ได้”โทโมะพูดพร้อมกับฉีกเสื้อตัวเองออก
“พี่ถอดกางเกงไม่ได้ มือไม่ว่างถอดให้หน่อย”โทโมะพูด
“อืมมม”แก้วพูดออกมาพร้อมกับค่อยๆถอดกางเกงให้โทโมะ
ส่วนทางด้านบนตอนนี้บนตัวแก้วมีแต่รอยเต็มไปหมด คงไม่ต้องบอกว่ารอยอะไรนะ
“พร้อมมั้ย ?”โทโมะถาม
“อืมม”แก้วพูดออกมาอย่างไม่ได้สติ มือก็กำผ้าปูแน่นเพราะเธอ เสียว
โทโมะก็ค่อยๆถอดบราแล้วก็ค่อยๆถอดกางเกงในแก้วออก จากนั้นก็ทำการแยกขาเรียวงามออกจากกัน พร้อมกับค่อยๆใส่นิ้วเข้าไปที่ช่องทางอ่อนไหวทีละนิ้วๆ เพื่อเป็นการเบิกช่องทางก่อนที่ของจริงจะเข้าไป =.,=
“อ๊าๆ....”แก้วครางออกมาไม่ได้ภาษา
“เจ็บไหมครับ ?”โทโมะถามอย่างอ่อนโยน
“อืมม”แก้วตอบออกมา
“ทนหน่อยนะ เดี๋ยวก็เสร็จ”โทโมะพูดพร้อมกับทำกิจกรรมรักต่อไป
ต่อจากนั้นทั้งคู่ก็ไม่ได้พูดอะไรกันอีกเลย เพราะมีแต่เสียงคราง
“อ่าาาาา พี่โทโมะ อืมมม”แก้วร้องออกมา
ไม่นานนักโทโมะก็เอานิ้วออก แล้วจูบเพื่อเป็นการปลอบแก้ว
ก่อนที่จะนำแกนกายที่ตื่นตัวเต็มที่แล้วสอดเข้าไปในนั้นที่ละนิดๆ จนมิดด้าม
“แน่นจัง”โทโมะพูดพร้อมรอยยิ้ม
“อืมมม อ่าาา แก้วสะ...เสียวจัง”แก้วพูด
“ทนหน่อยนะ”โทโมะพูด
แก้วก็ได้แต่ระบายความเสียวผ่านผ้าปูที่นอนด้วยการกำแน่น
“ครั้งแรก ?”โทโมะถาม
“อืมมม”แก้วตอบ
“อีกนานมั้ย ?”แก้วถาม
“ทำไม ?”โทโมะถามกลับ
“แก้วเสียว แก้วเจ็บ”แก้วพูด
“ไม่ต้องกลัวนะ พี่จะทำไม่แรงแล้วกัน”โทโมะพูดพร้อมกับค่อยๆกระแทกสะโพกของตัวเองช้าๆ
เตียงก็สั่นไหวไปพร้อมกับจังหวะรักของคนทั้งสอง
ไม่นานนักโทโมะก็กระแทกสะโพกแรงขึ้นและเร็วขึ้น
“ไหนบอกจะทะ...ทำช้าๆไง”แก้วพูด
“ขอโทษ มันจะถึงแล้วแก้ว แปปเดียวๆ”โทโมะพูดพร้อมกับกระแทกสะโพกแรงขึ้นๆแรงขึ้นนกระทั่ง
“อ่าาาาาาาาา”โทโมะร้องออกมาพร้อมกับปล่อยน้ำรักออกมาไหลเข้าสู่ตัวแก้ว หมายความมันเสร็จแล้ว โทโมะกำลังจะเอาแกนกายออกแต่...
“เดี๋ยว...”แก้วเรียกด้วยสายตาหวานเยิ้มพร้อมกับดึงมือโทโทโมะไว้
“ทำไม ?”โทโมะถาม
“แก้วยังไม่ถึง ต่อก่อนสิ”แก้วพูดพร้อมกับดึงโทโมะลงมาก่อนที่ตัวเองจะขึ้นคร่อมโทโมะไว้
“ขี้โกง ถึงคนเดียว”แก้วพูดก่อนที่เธอจะลงมือทำเอง โทโมะถึงกับอึ้งไม่คิดว่าเธอจะเรียนรู้ไวขนาดนี้
“อ่าาาาาาา อืมมม”แก้วครางออกมาพร้อมกับกระแทกสะโพกเร็วขึ้นๆ
โทโมะที่ตอนนี้อยู่ข้างล่างก็ได้แต่มองการกระทำของแก้ว พร้อมกับค่อยๆกอดแก้วแล้วลูบหลังไปมา
“เรียนรู้ไวดีนิ”โทโมะพูด
“อืมม”แก้วตอบพร้อมกับค่อยๆกระแทกสะโพกเร็วขึ้นๆๆๆก่อนที่จะ...
“อ่า าาาาาา”แก้วร้องออกมาพร้อมกับค่อยๆหมดแรงคาอ้อมอกโทโมะ แล้วสลบไป
“ลีลาดีนะเรา”โทโมะพูดพร้อมกับจัดแจงให้แก้วนอนดีๆแล้วห่มผ้าห่มให้ แล้วตัวเองค่อยนอน

เช้าวันต่อมา
“ตื่นแล้วหรอ ?”โทโมะถาม
“อืมม”แก้วตอบด้วยสีหน้าที่แดงขึ้นๆ
“ลีลาดีนะเราเมื่อคืน คืนนี้อีกสักรอบมั้ย ?”โทโมะถาม
“คืนนี้ไม่เอา ตอนนี้เลยดีกว่า”แก้วพูดพร้อมกับขึ้นนั่งบนตักโทโมะแล้วจูบพร้อมกับลากลิ้นไปมา
โทโมะก็กอดเอวแก้วไว้ แก้วเองก็ค่อยๆดันโทโมะให้นอนบนเตียงพร้อมกับค่อยๆปลุกอารมณ์ชายหนุ่ม
แล้วก็....ลุกขึ้นมาเข้าห้องน้ำไป
ปล่อยให้โทโมะอารมณ์ค้าง
“ยัยเด็กนิสัยไม่ดี ปล่อยให้พี่อารมณ์ค้างแล้วเข้าห้องน้ำไป อย่าออกมานะไม่งั้นเธอเสร็จแน่”โทโมะตะโกนหน้าห้องน้ำ
ไม่นานนักแก้วก็ออกมาพร้อมกับผ้าเช็ดตัวผืนเดียว โทโมะก็โผล่มากอดแก้วจากทางด้านหลัง
“จะหนีหรอ ? ไหนบอกตอนเช้าอีกรอบไง”โทโมะพูด
“เก็บไว้ตอนกลางคืนนะ เดี๋ยวให้สองรอบเลย”แก้วพูด
“ไม่ได้ ตอนนี้เลย อารมณ์พี่มันค้างอยู่”โทโมะกระซิบข้างหูหวังปลุกอารมณ์หญิงสาว
“ช่วยตัวเองสิ”แก้วพูดแล้วก็กระทุ้งไปที่ท้องโทโมะก่อนจะเดินไป
“ยัยบ้า”โทโมะตะโกนพร้อมกับกุมท้องตัวเอง
สักพักแก้วก็เดินออกมาพร้อมกับกางเกงยีนส์ขายาวกับเสื้อยืดลายมิกกี้เม้าส์
โทโมะก็แต่งตัวเรียบร้อยแล้วคือเสื้อเชิ้ตกับกางเกงยีนส์ขายาว
“แต่งตัวไปทำงานที่ไร่ ? หรือไปเดินแบบ แต่งแบบนี้ไม่ร้อนหรอ ?”แก้วถาม
“ไม่อ่ะ พี่ชินแล้ว”โทโมะพูดแล้วเดินไป
ที่ไร่
“ลุงค่ะ มีใครมาสั่งองุ่นเพิ่มมั้ยค่ะ ?”แก้วถาม
“ไม่มีเลยฮะ”ลุงคนงานบอก
“พ่อออ!”
“มาแล้วหรอกวิน มานี่เลยลูก นี้คุณแก้วเลขาคุณโทโมะเขา”ลุงคนงานบอกชายหลุ่มวัยรุ่นอีกคน
“เลขา ?”แก้ว งง
“ครับ คุณโทโมะสั่งให้เรียกแบบนั้นครับ”ลุงคนงานบอก
“อ๋อค่ะ แล้วนี้ใครค่ะ ? ลูกลุงหรอ ?”แก้วถาม
“ครับ อยู่มหาลัยปี 1 ชื่อกวิน”ลุงคนงานบอก
“ฉันแก้วนะ ไม่ต้องเรียกพี่หรอก มันแก่น่ะ”แก้วพูดพร้อมกับยื่นมือไปให้กวิน
“ครับ ผมกวินยินดีที่ได้รู้จักฮะ แก้ว”กวินพูดพร้อมกับเอามือตัวเองไปจับมือแก้วไว้
“จ๊ะ”แก้วพูดพร้อมรอยยิ้ม ทำให้กวินถึงกับตาค้างเลยทีเดียว
“อ่ะแฮ่มๆ จะจับกันอีกนานมั้ย ?”โทโมะถาม
“มาแล้วหรอ ไอ้แสบ”โ?โมะพูดกับกวิน
“แน่นอนผมกลับมาช่วยงานพ่อเป็นประจำอยู่แล้ว”กวินตอบ
“พี่กับกวิน สนิทกันจังนะ”แก้วพูด
“แน่นอน พี่กับไอ้แสบนี้รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆ”โทโมะพูด
“ไปเก็บกระเป๋าก่อนนะ”กวินพูดแล้วเดินไป

“วันนี้พี่ไปทำธุระข้างนอกนะ”โ?โมะพูดกับแก้ว
“ก็ไปสิ มาบอกทำไม ?”แก้วถาม
“บอกไว้เผื่อคิดว่าพี่หนีเที่ยวไง คุณภรรยา”โทโมะพูด ประโยคแรกพูดเสียงดังๆ แต่คำว่าคุณภรรยาโทโมะหันมากระซิบข้างหูแก้วแทน
“ไอ้พี่บ้า ไปไหนก็ไปเลย”แก้วพูด

จากนั้นโทโมะก็เดินไป เป็นจังหวะเดียวกันกับที่กวินเดินเข้ามา
“ไปทำงานกันกวิน ทำมาตั้งแต่เด็กสอนแก้วบ้างนะ”แก้วพูด
‘ทำไมต้องยิ้มให้กันด้วย ?’โทโมะคิดในใจ
ไม่นานนักโทโมะก็ออกไปข้างนอกกับสิงห์
ทางด้านแก้ว
“ไม่ใช่แก้ว ทำต้องทำแบบนี้”กวินพูดพร้อมกับค่อยๆสอนแก้วตัดพวงองุ่น
“มันต่างหันยังไง ?”แก้วถามเพราะเท่าที่เธอดูมันไม่ได้ต่างอะไรกันเลย
“มันต่างตรงวิธีจับไง ดูดีดีสิ”กวินพูด
“จริงด้วย เก่งจัง”แก้วพูด
“แหงล่ะ ทำมาตั้งแต่เด็กๆ”กวินพูดพร้อมกับเช็ดเหงื่อ
“ฮะๆ”แก้วขำเพราะมือกวินเลอะอยู่พอไปเช็ดหน้ายิ่งเลอะกันไปใหญ่
“ขำอะไร ?”กวินถาม
“ก็หน้า...หน้านายอ่ะ ขำชะมัดเลย”แก้วพูดพร้อมกับชี้ไปที่หน้าของกวิน
“ตรงไหนอ่ะ ?”กวินถาม
“ตรงโหนกแก้มอ่ะ ไม่ใช่ๆ ทางขวาหน่อยๆ มานี้เช็ดให้
เช็ดเท่าไหร่ก็ไม่โดน”แก้วพูดพร้อมกับค่อยๆเช็ดให้กวินอย่างเบามือ
ตอนนี้หน้าของกวินกับแก้วห่างกันไม่มากเท่าไหร่ ทำให้กวินที่เห็นหน้าแก้วแบบใกล้ๆยิ่งใจเต้นแรง
“ออกแล้ว”แก้วพูดพร้อมกับยิ้มให้
ไม่นานนักโทโมะก็กลับมา พอกลับมาถึงโทโมะก็มาตามหาแก้วที่ไร่ แต่ก็ต้องเจอภาพบาดตาบาดใจ(?)
เพราะเป็นภาพที่แก้วกับกวินกำลังเล่นกันอยู่
“นี้ๆ ให้มาทำงานไม่ได้ให้มาเล่นกัน”โทโมะพูดทำให้ทั้งสองคนหยุด
“แหมมม มันก็มีอารมณืแบบชิลๆบ้างดิพี่”กวินบอก
“ใช่ๆ ให้นั่งทำงานอยู่อย่างเดียวเบื่อแย่เลย”แก้วเสริม
“เข้าข้างกันเข้าไป”โทโมะพูดแล้วเดินเข้าไปหาแก้วเรื่อยๆ
“ไม่ได้เข้าข้างแค่เห็นด้วยเฉยๆ”แก้วพูด
“อยากลองเล่นมั้ยล่ะ ?”แก้วถามพร้อมกับหยิบดินมาป้ายหน้าโทโมะเป็นรูปหนวด 3 เส้น
“ทำบ้าอะไรเนี้ย!”โทโมะตะคอกใส่แก้ว
“แค่นี้ก็ตะคอกใส่กันด้วย”แก้วตะคอกใส่
“ก็เธอทำหน้าฉันสกปรก”โทโมะพูด
“แค่นิดหน่อยเอง จะตายหรือไง ?”แก้วตะคอกกลับ
“แต่ฉันไม่ชอบ”โทโมะตกคอกใส่
“ใจเย็นพี่”กวินพูด
“หุบปาก”โทโมะตะคอกใส่กวิน
“ไปตะคอกใส่เขาทำไม ?”แก้วถาม
“แตะไม่ได้เลยนะ เจอกันวันเดียวออกตัวรับแทนเลย
รักมันหรือไง ? รักมันก็ไปอยู่กับมันสิ”โทโมะพูดแล้วเดินหนีไป
“พี่โทโมะหยุดนะ มาคุยกันก่อน”แก้วเรียกแต่โทโมะไม่หยุด
“ไม่หยุดหรอได้!”แก้วพูดพร้อมกับถอดรองเท้าปาใส่โทโมะ แล้วก็โดนหลังเขาเต็มๆ
“นี้เธอ!”โทโมะหยิบรองเท้ามาพร้อมกับชี้หน้าแก้ว
“ทำไม ? เรียกให้หยุดไม่หยุดเอง”แก้วพูดพร้อมกับวิ่งไปหยิบรองเท้าจากโทโมะแล้ววิ่งเข้าบ้านไป
ในห้องแก้ว
“ไอ้บ้าๆๆๆๆ แค่อยากให้เล่นจะตะคอกใส่กันทำไม ?”แก้วพูดพร้อมกับต่อยหมอน
“เล่นไม่ได้เลยหรือไงนะ”แก้วพูดพร้อมกับตีหมอน
ก๊อกๆๆๆ
“ใครค่ะ ?”แก้วถาม
“ป้าเองค่ะ ป้าจะตามลงมาทานข้าวค่ะ”แม่บ้านพูด
“ค่ะๆ”แก้วพูดแล้วเดินไป