อยากแก้แค้น...แต่ดันเจอรัก

ตอนที่ 7 ง้อๆ

ในห้องครัวโทโมะนั่งรออยู่แล้ว คราวนี้เขาทำหน้าเครียดมากๆ
เหมือนกับแก้วที่เอาแต่ทำหน้ายึ้งตึง
และแล้วการกินอาหารครั้งนี้ก็ผ่านไปพร้อมทั้งความเงียบผิดกับทุกวัน
“ไม่อยากคุยก็ไม่ต้องคุย”แก้วพูดก่อนจะเดินไป
ในห้องโทโมะ
“เรียกผมมีอะไรหรอครับ ?”สิงห์ถาม
“แกรู้จักวิธีง้อผู้หญิงมั้ย ?”โทโมะถาม
“ก็พอรู้ครับ คุณชายจะเอาไปง้อคุณแก้วหรอครับ ?”สิงห์ถาม
“แกรู้ได้ไง ?”โทโมะถาม
“ก็เมื่อตอนทานอาหารไม่เห็นคุยกันเลย”สิงห์ตอบ
“ก็ใช่ ว่าแต่วิธีมันเป็นยังไง ?”โทโมะถาม
“ก็บบนี้ครับ....”สิงห์พูดพร้อมกับเดินมากระซิบโทโมะ
“ขอบใจมาก”โทโมะพูดแล้วเดินออกไป
“รักเขาแล้วล่ะสิเจ้านายเรา”สิงห์พูดอย่างอารมณ์ดี
หน้าห้องแก้ว โทโมะเคาะประตูเรียกตั้งนานแต่แก้วไม่เปิด
แต่พอลองเปิดดูปรากฏว่าประตูไม่ได้ล็อคเขาเลยถือวิสามัญ เอ้ย! วิสาสะเข้ามาซะเลย
“แก้วๆ”โทโมะเรียกแต่ไม่มีเสียงตอบรับ
“ไปไหนของเธอ จะมาง้อดันไม่อยู่ ไม่ง้อแล้วเว้ย”โทโมะพูดพร้อมกับเดินกลับห้องไป
ปรากฏว่าหญิงสาวที่เขาตามหาตอนนี้กำลังหลับอยู่บนเตียงนอนของเขาพร้อมกับดอกกุหลาบสีขาว
ที่มีการ์ดเขียนไว้ว่า
‘แก้วก็ขอโทษที่ปารองเท้าใส่นะ ดีกันนะพี่โทโมะ’
“ยัยตัวแสบ”โทโมะที่อ่านข้อความในการ์ดเสร็จก็พูดขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มที่แสนจะอ่อนโยน
“แก้วๆ”โทโมะเรียก
“ว่าไง ?”แก้วถามอย่างสะลืมสะลือ
“พี่โทโมะ ?”แก้วเรียก
“ก็พี่สินึกว่าใคร ? กวินหรอ ?”โทโมะแกล้งถาม
“อย่าประชดสิ แก้วขอโทษที่เอาดินป้ายหน้าพี่แก้วแค่อยากให้พี่เล่นด้วย
ขอโทษที่ปารองเท้าใส่แก้วทำไปเพราะโมโห
ขอโทษที่....”แก้วพูดยังไม่จบก็ถูกโทโมะปิดปากด้วยปากของเขาเอง

“ไม่ต้องพูดแล้ว พี่เองก็ขอโทษที่ตะคอกใส่”โทโมะพูด
“ขอถามไรอย่างดิ”แก้วพูดขึ้น
“ว่า ?”โทโมะถาม
“พี่หึงแก้วหรอ ?”แก้วถาม
คำถามนี้ทำให้โทโมะอึกอักไม่กล้าตอบเพราะเขาไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร
หึงเกิดจากอะไร ? เกิดจากรักหรอ ? เขารักผู้หญิงคนนี้งั้นหรอ ?
“พี่ไม่รู้สิ พี่ไม่เคยหึงใคร”โทโมะตอบ
“อ้ออออ”แก้วพูดพร้อมกับลุกขึ้น
“จะไปไหน ?”โทโมะถามพร้อมกับดึงข้อมือแก้วไว้
“กลับห้อง”แก้วตอบ
“ไม่ให้กลับมาถึงถ้ำเสือแล้วคิดว่าจะรอดหรอ ?”โทโมะพูดพร้อมสายตาเจ้าเล่ห์
“เมื่อเช้าบอกพี่ว่าไงนะ ? สองรอบหรอ ?”โทโมะทวน
‘ไม่น่ามาง้อตอนนี้เลยเรา ไม่งั้นก็รอดแล้ว โง่จริงๆ’แก้วคิดในใจ
“เอ่อออ...บอกเมื่อไหร่ ? จำไม่เห็นจะได้เลย”แก้วแกล้งถาม
“ต้องให้เตือนความจำมั้ย ? แก้วปลุกอารมณ์พี่เองนะ จำไม่ได้หรอ ?”โทโมะถาม
“ไม่ได้เลย”แก้วตอบพร้อมใบหน้าที่แดงขึ้น
“จำไม่ได้ทำไมหน้าแดง ?”โทโมะแกล้งถาม
“ไม่ได้หน้าแดง แค่มันร้อนเท่านั้นเอง”แก้วตอบ
“ร้อนก็ถอดสิ จะได้เย็น”โทโมะพูด
“บ้า”แก้วตอบแล้วกำลังจะเดินไปแต่...
โทโมะกลับรีบลุกขึ้นแล้วดันแก้วติดกำแพง
“คิดว่าจะรอดหรอ ? คิดผิดแล้วสาวน้อย”โทโมะพูดพร้อมกับจูบแก้วอย่างเร่าร้อน
แก้วเองก็จูบตอบโดยจูบที่เร่าร้อนยิ่งกว่า
“เก่งนิ ใครสอน ?”โทโมะถาม
“กวินมั้ง”แก้วตอบ
“นี้!”โทโมะตะคอก
“บ้า เชื่อหรอ ? ไม่มีใครสอนหรอก”แก้วพูด
“แล้วทำไมทำเป็น ?”โทโมะถาม
“อารมณ์มันพาไป”แก้วพูดพร้อมกับค่อยๆจับหน้าโทโมะเข้ามาใกล้ๆแล้วเธอก็จูบเขาเองก่อนจะพาเขาไปที่เตียงแล้วค่อยๆถอดเสื้อของเขาออกทีละชิ้นๆ
“รอบนี้พี่ให้แก้ว รอบหน้าพี่ขอนะ”โทโมะตอบ
แต่แก้วไม่ตอบอะไร ค่อยๆถอดกางเกงเขาออก พอถอดหมดเธอก็ค่อยๆถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกทีละชิ้นจน...
ไม่เหลืออะไรเลย!
ก่อนจะเนิ่มบทรักบทแรกและสองและสามไปเรื่อยๆ
“แก้วไม่ไหวแล้ว เหนื่อย”แก้วตอบทันทีที่โทโมะสอนบทรักบทที่ 4 ให้เธอ
“4 รอบเอง”โทโมะพูด
“แก้วบอกให้สองพี่ขี้โกงพอเลย”แก้วพูดพร้อมกับหันหลังให้
โทโมะจึงจำเป็นต้องยอมลงมานอนข้างๆเธอ
เช้าวันต่อมา
“ตื่นได้แล้วสาวน้อย”โทโมะปลุกแก้วด้วยการจูบ
“มอร์นิ่งคิส”โทโมะพูด
“อืมมม”แก้วตอบพร้อมกับค่อยๆลุกขึ้นแต่เธอลืมไปว่าไม่ได้ใส่อะไรเลย
“อยากต่อตอนเช้าหรือไง ?”โทโมะถาม
“.....??”แก้วได้แต่ งง ในที่สุดเธอก็รุ้ว่าเขาหมายถึงอะไรเมื่อเขาเริ่มมองต่ำลงๆ
“ไอ้บ้า ไปไหนก็ไปเลย”แก้วพูด
“ครับๆ คุณภรรยา”โทโมะตอบแล้วเข้าห้องน้ำไป

......................................
มีคำถามมาถามว่า
ระหว่างเขื่อนกับจงเบเพื่อนๆอยากให้เฟย์คู่กับใครมากกว่ากัน ??
แล้วจะรอฟังคำตอบน้าาาา ^^
ถ้าไม่มีปัญหาอะไรจะมาอัพให้อีกทีตอนเย็นๆนะจ๊ะ ^^