เสี่ยงกับฉันมั๊ย!?

ตอนที่9 POPPY&FANG

วันหลังขึ้นผมตื่นมาเจอร่างบางๆกอดเจ้าสมชายไว้ผปมจึงอดไม่ได้ที่

จะเตะหน้าผากเสียหน่อยเพื่อวัดความร้อนว่าเจ้าตัวได้เป็นไข้เหลือ

ปล่าว

ป๊อปปี้:เฮ๊ย!!ตัวร้อนจี๋เลย

ว่าแล้วผมรีบเอาน้ำเช็ดตัวให้ก่อนจะไปซื้อยาซื้อโจ๊กสำเร็จรูปมาทำ

ก่อนจะโทรหาแก้วบอกว่าฟางไม่สบายหนักแล้วบอกผมบอกแก้วว่าให้

แก้วกับโทโมะเผ้าไว้ส่วนผมจะไปทำธุระคงกลับมาดึก

แก้ว:โทโมะฉันว่าป๊อปปี้กับฟางคงไปด้วยกันไม่ได้นะ

ฉันมองร่างสูงให่ที่นั่งข้างฉันๆ

โทโมะ:เขาต้องไปกันรอดซิความรักต้องมีอุปสรรค์แก้วเรา2คนก็ผ่าน

กันมาเยอะนะเรื่องแบบนี้

ฉันฟังร่างใหญ่ที่มีความคิดเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นก่อนที่ร่างใหญ่พูดจบก็

จูบหน้าผากฉันลูบหัวเพื่อให้กำลังใจว่าป๊อปปี้กับฟางไปกันได้แน่

โทโมะ:ฉันว่าแก้วรีบเช็ดตัวให้ฟางดีกว่านะ

แก้ว:อื้ม

ฉันเช็ดตัวฟางอย่างประณีประนอมเพราะกลัวฟางตกใจฉันละสงสารไอ้

ป๊อปปี้จริงๆเลยทำโจ๊กให้ฟางทิ้งไว้ในห้องครัวด้วยแหนะแถมมันยังชิ่ง

หลบหน้าฟางเฮ้อ

ฟาง:ป๊อปปี้....

ฉันได้ยินเสียงฟางละเมอถึงไอ้ป๊อปปี้

โทโมะ:ฟื้นแล้วแก้ว

แก้ว:อื้มฟางค่อยๆลุกนะกินโจ๊กด้วย-*-

ฉันบ่นกับฟางนิดหน่อย

ฟาง:จ๊ะๆ

ฟางรับปากฉันอย่างว่าง่ายก่อนจะกินโจ๊กหมดจานแล้วทานยาตาม

ติดๆ

ฟาง:แก้วจ๊ะใครทำโจ๊กอร่อยจังแก้วหรอ^^

แก้ว:ไม่ใช่ฉันหรอกไอ้ป๊อปปี้น่ะมันทำโจ๊กให้แล้วซื้อยาให้เช็ดตัวให้

ด้วยอีกนะ

ฉันบอกฟางยืดยาวฉันมองฟางที่ปาดน้ำตาตัวเอง

ฟาง:ป๊อปปี้อยู่ไหนแก้วฮือๆ....

ฉันมองฟางที่ถามฉันอย่างสะอื้น

โทโมะ:พวกเราไม่รู้หรอกนะฟางว่าไอ้ป๊อปไปไหนแต่มันดูแลเธอ

ตลอดเลยนะวันนี้แล้วให้พวกเราเฝ้าเธอแล้วมันก็ออกจากบ้านไปไหน

ไม่รู้บอกว่าวันนี้กลับดึกอีก

แก้ว:ฟาง....ฉันถามจริงๆเหอะนะรักไอ้ป๊อปปี้ไหม??

ฟาง:รักซิ

แก้ว:แล้วทำไมต้องปฎิติเสธมันละไม่รักมันแล้วใช่ไหมไม่สงสารมัน

เลยเหรอ

โทโมะ:นั้นซิฟางไม่สสงสารไอ้ป๊อปปี้เลยเหรอ

ฉันกับโทโมะต่างถามฟางอย่างจริงๆจังๆเพราะใกล้ถึงเวลาเต็มทีที่ไอ้

ป๊อปปี้จะไป

ฟาง:เฮ้อฉันรักเขามากๆแล้วนัแก้ว โทโมะแต่ปากฉันน่ะมันบอกไม่ได้

ตามที่ใจปรารถนาเลย

ฉันระบายความรู้สึกที่แท้จริงออกมา

แก้ว:จะบอกก็รีบบอกเถอะก่อนที่มันจะสายมันหลบตาเธอตลอดเลยนะ

ช่วงนี้มันหง่อยๆรีบบอกไปซะมันใกล้ถึงเวลาแล้วถ้ามันสายเธอจะ

เสียใจฟาง

ฟาง:อืม

โทโมะ:งั้นพวกฉันไปก่อนนะ

แก้ว:รักาสุขภพตัวเองด้วยนะฟาง

ฉันมองร่างบางผิวสีขาวปากสีชมพูผมซอยๆออกทอมกับสามาของเธอ

ที่เป็นหนุ่มลูกครึ่งญี่ปุ่นหน้าหวานคนนั้นออกจากบ้านฉันไปอย่างช้าๆ