My Love รักของฉันครั้งนี้นาย(เธอ)เป็นคนกำหนด

10.0

เขียนโดย Narakarr

วันที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2555 เวลา 23.13 น.

  24 ตอน
  6 วิจารณ์
  37.04K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13) นางมารร้าย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Writer Part's


ทั้ง 2 ฝ่ายตะโกนออกมาพร้อมๆกัน เพราะว่าคนที่พวกเธอคิดไม่ถึงก็เป็นอีกตัวเลือกหนึ่งที่พวกเขาและพวกเธอต้องคิดกลับไปทบทวนกันดู
Poppy : แต่ก่อนที่เราจะคุยกันเรื่องนั้น พวกเธอหายโกรธพวกเราแล้วน่ะ
พวกเธอไม่ตอบแต่กลับหันหน้าไปทางซ้ายขวาเพื่อที่จะปรึกษากันทางสายตาแล้วคำตอบของพวกเธอก็คือ......................
Fang : ก็ได้พวกเราหายโกรธพวกพี่แล้วก็ได้
ไม่ต้องรอให้บอกอะไรพอฟางพูดจบพวกเขายิ้มร่ายังกะเด็กๆและรีบวิ่งเข้าไปกอดพวกเธอไว้แน่น แต่ที่ลำบางคือพวกเธอไม่ได้ทันตั้งตัวอะไรเลย ทำให้พวกเธออึ่งไปเล็กน้อยแต่ยังไงเธอก็ยังที่จะยอมรับกอดของพวกเขาด้วยการกอดตอบ
แต่ไม่นานนักเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นขัดจังหวะพวกเค้าและเธอ
_____ : หมดเวลาที่จะมาสวีทกันแล้วล่ะ !!!
เสียงหนึ่งดังขึ้นเหมือนตะโกน ทำให้ทุกคนตกใจและรีบผลักออกจากกันทันทีโดยพร้อมเพรียงกัน แล้วก็พร้อมใจกันที่จะหันหน้าไปมองต้นทางของเสียงซึ่งเป็นทางเดียวกับที่พวกเธอและเค้าเดินออกมาถึงที่แห่งนี้
_____ : หมดเวลาสำหรับคนที่ต้องการจะมาแย่งแฟนคนอื่นแล้วล่ะน่ะ
แล้วก็มีร่างของหญิงสาวอีกสามคนเดินเข้ามาเยือน ณ ที่แห่งนี้
TKP : พิม!!! จินนี่!!! หวาย!!!
พวกเขาเรียกชื่อของผู้ที่เข้ามาเยือนใหม่อย่างตกตะลึง แต่ตอนนี้ไม่ทันซะแล้วเพราะพวกเธอรีบวิ่งออกจากตรงที่พวกเธอยืนอยู่เพราะพวกเธอทนไม่ไหวแล้วจริงๆที่จะต้องรับสิ่งพวกนี้เอาไว้
TKP : แก้ว!!! ฟาง!!! เฟย์!!!
พวกเขาตะโกนเรียกให้พวกเธอหันหลังและเดินกลับมาทั้งที่รู้ว่ามันเป็นไปได้ยากมากๆ
Tomo : นี้พวกคุณทำแบบนี้ทำไม่อ่ะ
Pim : พวกเราก็ไม่ได้ทำอะไรนี่ค่ะ โมะก็เห็นน่ะ
พิมพูดพร้อมกับค่อยๆเดินเข้ามากอดแนของโทโมะอย่างคุ้นเคย
Poppy : ผมไม่ได้โง่น่ะดูไม่ออกว่าพวกคุณทำแบบนี้เพราะอะไร
Jinny : ถ้าคุณรู้แล้วทำไมไม่ทำตามที่พวกเราอยากได้ล่ะค่ะ
จินนี่พูดพร้อมกับเข้ามาควแขนป็อปปี้อีกเช่นเคย
Koen : พวกคุณน่จะยอมรับได้แล้วน่ะว่าพวกเราเลิกกันแล้ว แล้วคุณก็ควรที่จะเลิกยุ่งกับพวกเราได้แล้ว
Waii : ก็พวกเรายังไม่อยากเลิกนิค่ะ
หวายพูดแล้วก็เข้ามากอดแขนของเขื่อนอีกเช่นกัน
Tomo : แต่พวกคุณเป็นฝ่ายเลือกที่จะเลิกกับพวกเราแล้วหันกลับไปหาแฟนเก่าของพวกคุณเองไม่ใช่หรอ
โทโมะพูดขึ้นด้วยท่าทางเย็นชา แต่แท้จริงในใจนั้นเป็นกังวลอยู่กับพวกสาวๆเป็นอย่างมาก
คำถามของโทโมะทำให้พวกเธอถึงกับอึ่งกันไปเลยทีเดียว แต่พิมก็ยังพยายามที่จะใช้มารยาของตัวเองประกอบกับหน้าตาแล้วแววตาแก้สถานการณ์ที่เกิดขึ้น
Pim : ความจริงแล้วพวกเราโกหก ที่พวกเราอยากเลิกกับพวกคุณเพราะว่าพวกเรารู้สึกว่าพวกคุณทำตัวห่างเหินจากเรา เราเลยอยากห่างๆจากพวกคุณก่อนเท่านั้นเองน่ะค่ะ
ป็อปปี้หันหน้าไปทางโทโมะและเขื่อนเพื่อที่จะส่งซิกด้วยการพยักหน้าที่นึงแล้วพวกเขาก็พร้อมใจกันที่จะค่อยๆดึงแขนของสาวๆออกอย่างเบามือ ทำให้พวกเธออึ่งกันไปเล็กน้อย ก่อนที่ป็อปปี้จะเอ่ยขึ้นโดยไม่มองหน้าใคร
Poppy : เหตุผลของพวกคุณขอบอกว่ามันฟังไม่ขึ้นเลยแม้แต่นิดเดียว
แล้วพวกเขาก็วิ่งออกมาจากพวกสาวๆเพื่อที่จะไปหาพวกเธอทีทวิ่งออกมาก่อนหน้านี้
Jinny : ป็อป!! ป็อป!! กลับมาน่ะป็อป
Waii : เขื่อน!! กลับมาเดี๋ยวนี้น่ะ!!!
Pim : โมะ!! โมะ!!! กลับมาหาพิมเดี๋ยวนี้น่ะ!!!
ตอนนี้พวกเธอคิดเพียงอย่างเดียวว่าถึงแม้ว่าพวกเธอจะถูกประณามว่าเป็นนางร้ายยังไงเธอก็ไม่สน เพราะตอนนี้พวกเธอต้องการตัวพวกเขา เป็นสิ่งเดียวเท่านั้นในตอนนี้ที่เธอต้องการ ถึงจะเอาอะไรมาแลกพวกเธอก็ไม่มีวันยอมเด็ดขาด!!!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา