My Love รักของฉันครั้งนี้นาย(เธอ)เป็นคนกำหนด
10.0
11) เชื่อใครดี
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความWriter Part's@ Fang Homeเธอเดินเข้ามาในบ้านด้วยสภาพที่ไม่ต่างจากแก้วและเฟย์ซะเท่าไหร่นัก ต่างกันตรงที่เธออาจจะมีสภาพดีกว่าอีก 2 คนเพียงเล็กน้อยเท่านั้นแต่เมื่อเธอเดินเข้าบ้านมาเธอก็เกือบทำพ่อกับแม่ของเธอเป็นลมล้มพับกันไปเลยทีเดียวFour : ลูก!!! เป็นอะไรทะไม่ถึง...Pit : ลูก!!! ไปทำอะไรมาFang : พ่อ!!! แม่!!!พอเธอพูดจบเธอก็รีบวิ่งเขาไปกอดท่านทั้งสองไว้และปล่อยโฮออกมาโดยไม่ต้องเก็บอาการอีกต่อไปFour : ปล่อยก่อนลูก มา มานั่งที่โซฟาก่อนน่ะ แล้วค่อยพูดกันพอแม่ของเธอพูดจบ พ่อกับแม่ของเธอก็ช่วยกันพะยุงเธอไปนั่งที่โซฟา ก่อนที่พ่อของเธอจะเป็นเปิดประเด็นออกมาPit : ลูกไปทำอะไรมาถึงได้กลับมาบ้านในสภาพแบนี้Four : นั้นสิ ลูกช่วยเล่าให้พ่อกะแม่ฟังได้ไหมFang : คือเรื่องมันเป็นแบนี้ค่ะ................................เธอเล่าเรื่องทั้งหมดให้พ่อกับแม่ของเธอฟัง เล่าให้ฟังทั้งน้ำตา เธอไม่หยุดร้องไห้เลยต้องแต่เริ่มจนตอนนี้เธอก็ยังไม่ยอมหยุดร้องเลย ไม่ว่าพ่อและแม่ของเธอจะพยายามจะปลอบเธอสักแค่ไหนก็ตามFour : มันเป็นแบบนี้นี่เองPit : แล้วลูกคิดว่าไงล่ะ คิดว่ามันจริงรึเปล่าที่รุ่นพี่ที่ลูกแอบชอบพูดFang : หนูไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ เพราะว่าอาการที่เค้าแสดงออกมามัน...ก่ำกึ่งยังไงก็ไม่รู้อ่ะค่ะFour : อาการที่เค้าแสดงออกมามันไม่ชัดเท่ากับสายตาที่เค้าพยายามจะสื่อให้ลูกรู้หรอกน่ะPit : นั้นสิ ที่แม่เค้าพูดก็ถูกน่ะ สายตามันมักที่จะเป็นหน้าต่างของหัวใจเสมอFang : แต่ว่าเมื่อวาน...มีคนส่งข้อความมาว่าห้ามไปยุ่งกับพี่เค้า เพราะพี่เค้ามีคนรักอยู่แล้ว แล้วก็รักกันมากด้วย แล้วถ้าหนูไปยุ่งหนูก็จะเจอดีแน่ๆเธอพูดพร้อมกับนึกเหตุการณ์ที่เธอพึ่งเจอมาเมื่อคืน ที่มีคนส่งข้อความมาหาเธอ และมันก็ไม่โชว์เบอร์ที่ส่ง มีแต่เนื้อความแนวข่มขู่อย่างที่เธอเล่าPit : แล้วลูกคิดที่จะเชื่อคนที่ลูกรัก หรือคนที่ลูกไม่รู้จักและเข้ามาเพื่อที่จะสั่นคลอนความรักของลูกล่ะ ลูกคิดที่จะเชื่อใครกันแน่Fang : หนูไม่รู้ค่ะ หนูไม่รู้ที่จะเชื่อใครดีFour : ลูกไม่จำเป็นที่จะต้องตอบพ่อกับแม่ตอนนี้หรอก แต่ลูกควรที่ถรามหัวใจของลูกเอง แล้วก็ตอบตัวของลูเองดีกว่น่ะว่าลูกคิดที่จะเชื่อใคร แล้วลูกรู้สึกยังไงกับเค้า ลูกยังรักเค้าอยู่ไหม แล้วลูจะทำยังไงต่อไป คำถามพวกนี้เป็นคำถามที่ลูกต้องถามหัวใจของลูกเอง แล้วก็ตอบมันด้วยตัวของลูกเองPit : พ่อกับแม่ก็คงช่วยลูกได้แค่นี้ล่ะน่ะ ที่เหลือมันก็ขึ้นอยู่ที่ลูกแล้วล่ะว่าคิดที่จะทำยังไงต่อไป------------------------------------------------------เดี๋ยวค่อยมาแต่งต่อน่ะ ต้องไปนอนล่ะ Good Night ja have a sweet dream and have a good dream 2bye bye
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ