My Love รักของฉันครั้งนี้นาย(เธอ)เป็นคนกำหนด

Writer Part's

@ Kaew Home 


แก้ว เธอเดินเข้ามาในบ้านด้วยคราบน้ำตาที่เติมใบหน้าของเธอ พอถึงบ้านเธอก็รีบวิ่งเข้าไปหาแม่ของเธอในครัว และรีบสวบกอดแม่จากด้านหลัง
Kanomjean : แก้วเป็นอะไรรึเปล่าลูก
Kaew : แม่ค่า
แม่ของเธรีบแกะมือของเธออกและหันหลังกับไปหาลูกสุดที่รักของเธอ แต่สิ่งที่เธอเห็นคือสภาพของลูกสาวที่รักที่ดูโทรมมากๆ เพราะพึ่งผ่านการที่ร้องไห้หนักมากๆมา
Kanomjean : เป็นอะไรลูก...เป็นอะไรไป
Kaew : ...... แม่หนูเจ็บเหลือเกิน
Kanomjean : มานั่งนี้ก่อน...มา
แม่ของเธอลากแก้วไปนั่งที่โซฟาก่อนที่จะถามขึ้น
Kanomjean : ไหนบอกแม่ซิเป็นอะไรไป แล้วไปทำอะไรมาถึงได้เป็นแบบนี้...หึ

แต่พอแก้วยังไม่ทันได้เล่าเรื่องทั้งหมดเธอก็ร้องไห้ออกมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอมีแม่ของเธออยู่ข้างๆ แม่ของเธอขยับมานั่งข้างๆก่อนที่จะโอบเธอและดันให้หัวเธอสบลงบนไหล่ ก่อนที่จะถามอีกครั้ง
Kanomjean : ไหมบอกแม่ได้ไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้น
Kaew : คือว่า.........
แก้วเล่าเรื่องทั้งหมดให้แม่ของเธอฟัง ตั้งแต่ต้นจนจบ เธอเก็บทุกรายละเอียดไม่ตกหล่นเลยสักนิดเดียว
Kanomjean : อืม...เรื่องมันเป็นแบนี้นี่เอง แล้วลูกคิดว่าไงล่ะ คิดจะเชื่อเค้าไหมล่ะ แล้วคิดว่าเรื่องที่เค้าพูดเป็นเรื่องจริงรึเปล่าล่ะ
Kaew : หนู...หนูก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะค่ะ
Kanomjean : ตัวของลูกเองน่ะ ไม่รู้หรอก แต่มีสิ่งหนึ่งในตัวลูกที่รู้
Kaew :   
Kanomjean : สิ่งนั้นก็คือหัวใจของลูกไงล่ะ ลองถามมันดูซิว่าลึกๆแล้วลูกรู้สึกยังไงกับเค้า แล้วคิดที่จะเชื่อที่เค้าพูดไหม
หลังจากที่แม่ของเธอพูดจบรอบกายของพวกเขาก็เงียบสงัด แต่แม่ของเธอกลับคิดว่าความเงียบนี้ล่ะดีที่สุดแล้ว เพราะมันจะได้ทำให้ลูกของเธอได้คิดอะไรได้เร็วขึ้น
Kanomjean : ว่าไง หัวใจของลูกบอกว่ายังไง
Kaew : หนูคิดว่าหนูรักเค้า แต่เรื่องเชื่อหรือไม่หนูไม่แน่ใจ
Knomjean : แล้วถ้าอย่างนั้นลูกคิดที่จะเสี่ยงไหมล่ะ
Kaew : หนู...หนูไม่รู้ แล้วถ้าเป็นแม่ แม่จะทำยังไงค่ะ
แก้วเงยหน้าขึ้นมาถามทั้งๆที่ยังอยู่ในอ้อมกอดของแม่เธอ
Knomjean : อืม...ถ้าเป็นแม่หรอ..ถ้าเป็นแม่ แม่จะยอมเสี่ยงน่ะ เพราะยังไงเราก็ไม่รู้อยู่ดีว่าอนาคตหลังจากที่เราตัดสินใจที่จะเสี่ยงเป็นยังไง จะดี หรือ จะร้ายยังไง
Kaew : แล้วถ้าเราเสี่ยงแล้วเรามาเจ็บอยู่คนเดียวล่ะค่ะ
Knomjean : ที่แท้ที่ลูกกลัวอยู่ก็คือสิ่งนี้เองใช่ไหม ถ้าเราต้องเจ็บเพราะเราต้องเสี่ยงมันก็คุ้มไม่ใช่หรอ ยังไงแล้วความรักที่เราต้องเจ็บที่มันผ่านมามันจะช่วยให้เราได้มีภูมิคุ้มกันในควารักครั้งต่อไปไม่ใช่หรอ
Kaew : ......
Knomjean : แล้วในเมื่อลูกรู้อย่างนี้แล้วลูกคิดที่จะเสี่ยงกับมันไหมล่ะ
แต่ก่อนที่แก้วจะพูดอะไรออกมา แม่ของเธอก็ร้องเพลงหนึ่งให้เธอฟัง ซึ่งเธอก็จำได้ว่าเพลงนี้เป็นเพลงโปรดของแม่เธอที่เธอได้ยินแม่ของเธอร้องอยู่เป็นประจำ