สี่หัวใจลุ้นรักให้ลงล็อค

สองหนุ่มสาวเดินเข้าไปในโรงหนังซึ่งหนังที่กำลังฉายอยู่เป็นเรื่องราวของพระเอกที่แอบชอบนางเอกมานานทางด้านชลกรและพานัจ“นัทคุณจะรีบเดินไปไหนคับไม่ไปดูหนังด้วยกันเหรอคับ”“ไม่ฉันไม่อยากดู”“นั้นคุณจะไปไหน”“ไปไหนก็ได้ที่ไม่มีนายอยู่”หญิงสาวร่างระหงเดินเข้ามาที่ร้านและก็หยิบหนังสือตกแต่งเกี่ยวกับบ้าน”“ผมไม่ยักรู้ว่าคุณก็สนใจหนังสือพวกนี้ผมนึกว่าคุณจะสนใจอะไร”“สนใจอะไรนายพูดให้มันดีๆนะ”“ก็สนใจแบบนี้ไงตามผมมาซิ”  คนตัวโตลากหญิงสาวมาที่ร้านแห่งหนึ่งบริกรหันมาถามทั้งสองจึงตอบว่า“ขอเป็นเลมอนแล้วกันนะกับช็อคโกแล็ต”“เพ่นัทฮะใจร้ายไม่ชวนผมมาด้วย”“เอาจุก” พูดจบหญิงสาวเรียกบริกรมาสั่งเพิ่มและจุดธูปเชิญกุมารทอง“นี้อย่าบอกนะคับว่ากุมารทองที่ปู่คุณเลี้ยงไว้มาที่นี้”“ทำไมเหรอหรือนายกลัวนี่นายไม่ต้องกลัวหรอกกุมารนะเป็นคนขี้เล่นซุกซนแค่ซื้อของเล่นของซ่นไหว้เท่านี้เอง”“ใช่พี่จะกลัวอะไรผมผมนะน่ารักจะตายขนาดป้าลำไยยังว่าพวกเราน่ารักเลย”“พอเถอะจุก”“เอ่อนายชลกรนายว่าแผนนี้จะได้ผลหรือเปล่า”“ได้ผลไม่หรือเปล่าผมไม่รู้รุ้แต่ว่ายังไงมันต้องสำเร็จ”“พวกเพ่สองคนจะวางแผนให้เปลืองสมองทำไมยังไงพเพื่อนของพวกเพ่เขาก็เป็นเนื้อคู่กันเหมือนยัง”  แล้วคำพูดของกุมารทองก็หายไป“เหมือนยังกิ่งทองใบหยกไงคับเพ่นัท”“เอ้ยเกือบไปแล้วมั้ยละเราดีนะที่เราไม่พูดไปว่าเพ่นัทกับเพ่ผู้ชายคนนั้นเป็นเนื้อคู่กันแต่ชาติก่อนที่สร้างบุญร่วมกันมาเพื่อเกิดมาคู่กันอีกครั้ง”“ถ้ามันเป็นยังที่เราพุดจริงเพ่จะซื้อของเล่นและขนมนมเนยให้เราแน่”“จริงเหรอคับเพ่นัท”“จริงซิพี่นะเคยโกหกเราเหรอ”ณ     โรงหนัง“น้องมีนาร้องไห้ทำไมละคับ”“ก็มีนาเศร้านี้คะนางเอกทำไมซื่อบื้อจังไม่รู้ว่าพระเอกแอบรักมาตั้งนานปล่อยให้พระเอกเสียใจอยุ่ได้”“โธ่มาร้องนะคนดีมันเป็นหนังนะอย่าร้องไห้เลยนะเดี่ยวพี่จะพาไปเลี้ยงไอศรีม”“แม้พี่นะก็พูดเกินไปมีนาไม่ใช่เด็กนะคะที่จะเอาของกินมาล่อ”“ไปเถอะคับหนังจบแล้วเดี่ยวพวกนั้นก็จะรออยู่ละ”ทั้งสองเดินจูงมือออกจากโรงหนังมาเพื่อซื้อไอศรีมกัน  พานัจสั่งให้จุกปรากฏตัวให้เห็นทำตัวเป็นพ่อค้าขายดอกไม้“พี่ชายคับช่วยซื้อดอกไม้ให้หน่อยเหลือแค่ช่อเดียวแล้วคับ”“พี่ไม่รู้จะซื้อไปให้ใคร”“พี่ชายก็ซื้อไปให้พี่สาวคนนี้ซิคับ”“ก็ได้”  พูดจบชายหนึ่งก็ยืนธนบัตรใบสีเขียวให้กับเด็กชาย“น้องมีนาคับพี่ให้”“พี่นะให้มีนาเหรอคะมีนาไม่กล้ารับหรอกคะ”“รับไปเถอะคับพี่ไม่เคยซื้อดอกไม้ให้กับใครเลยนะคับ”“ก็ได้คะมีนาเองเพิ่งได้รับดอกไม้เป็นครั้งแรกเหมือนกัน”พานัจกับชลกรแอบดูกันอยู่ทั้งสองดีใจที่แผนแรกสำเร็จดีใจจนทั้งสองเผยเข้าไปกอดกัน แต่แล้วกุมารทองแกล้งทำหนังสือตกทำให้ทั้งสองได้สติ“นายชลกรนายมากอดฉันทำไม”“คุณดูให้ดีใครกันแน่ที่กอดใครก่อนกันแน่”  หญิงสาวร่างระหงหันไปดูปรากฏว่าตเป็นเธอเองที่เข้าไปกอดชายหนุ่มไม่รู้ตัวจึงทำเป็นค้อน“ทำไมนายไม่ถอยละ”“ใครจะถอยละคับโอกาสดีแบบนี้มันมีที่ไหนกันละคับ”“โอกาสดีบ้าดีบออะไร”“ก็คุณอยากกอดผมทำไมไม่บอกะคับเดี่ยวผมว่าเราสองคนไปหาที่เงียบๆกอดกันดีกว่ามั้ย”“บ้าคนกวนประสาท” พูดจบหญิงสาวร่างระหงเดินไปหากฤษณะและมีนารัตน์และชลกรเดินยิ้มออกอย่างมีความสุขพีระวัฒน์กับแพรพลอยกำลังเดินออกจากโรงหนังพอดี“เฮ้ยไอ้นัทยัยน้องหนูพี่กรพี่นะมาด้วยกันหรือไง”“นั้นนะซิ”“เปล่าสหรอกไอ้พี่พีบังเอิญว่าฉันกับยัยน้องหนูมาดูหนังรอบเดียวกับสองคนนี้”“ไอ้กรแก่กับไอ้นะคิดที่จะทำอะไรกัน”“ทำไมเหรอไอ้พีอย่าว่าแต่พวกฉันแก่เองก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ”“นัทกับพลอยเราไปดูดวงกันดีมั้ย”“ไม่เอาละเขาว่าหมอดูกับหมอเดาอ่ะ”“ช่างเถอะไปดูดวงกันดีกว่า”สามสาวหยิบไพ่มา5ใบดวงของสามสามตามคำทำนายทายทักทั้งสามจะได้เพื่อนที่ดีและงานที่ดีและทั้งคู่กำลังได้พบเนื้อคู่ของตน“ฉันเนี่ยฮะนะอยากจะชกหน้าหมอดูคนนั้นจริงๆเลยมีอย่างที่ไหนบอกกดับฉันว่าเกลียดอะไรได้อย่างนั้นฉันไม่เชื่อหรอว่าฉันจะมีเนื้องอกกับใคร”“พูดบ้าอะไรของแก่เนื้อคู่นะไอ้นัท”“รุ้แล้วนะไอ้พลอย”“ว่าแต่ใครให้ดอกไม้แก่ละยัยน้องหนู”“ใครก็ช่างเถอะไอ้พลอยแนอยากกลับบ้านอะ” พูดจบทั้งสองแยกย้ายกันกลับบ้าน